Eski Benin Cenaze Töreni

Ayarı mı var sanki elimin, hassasiyetlerimin bana zararlı kısmını tek başına söküp atamam ki, gözüm görmez kimseyi biliyorum.

Her insanın vardır bir defosu, benim de bu işte, biliyorum; bu kadardan bir çıt daha az hassas biri olursam, intikamdı, oydu buydu derken suçlu suçsuz herkesi ezer geçerim çünkü buna bir kere başladın mı gözüm dönüyor, zevk alıyorum.

Bir de her şeyi geçtim Alptuğ böyle biri, Alptuğ Dağ bu.

Alptuğ değer verdi mi en üstünü verir, diğerkamdır, kendine yapılan iyilikleri asla unutmaz, sürekli dostlarını yoklar, dışarıdan soğuk dursa da herkese hep en sıcak davranmaya çalışır...

İnsanları bu kadar fazla düşünürken sırf onların çoğu düşünmüyor diye onun anormal olması, onun acı duyması... 

Tamam kabul. Bundan çok ağzı yanar, kimseye bir şey olmaz ama o ölüden beter olur, bilmediğiniz şeyler bile olur ama...

Değişse ve artık hiç canı yanmasa, geçmişi hiç düşünmese, her şeyi boşverebilse diyelim: Daha iyi durumda olsa bile bu kişi Alptuğ mudur?

Beni insanların bunca boșverebilirliği yakıyorken, nasıl herkes gibi olabilirim?

Hadi diyelim kendime, tüm değerlerime ihanet değil bu, yine de bütün o kötü gördüğüm insanlardan farkım kalmaz.

O zaman kılın gitsin cenaze namazımı: Nasıl bilirdiniz? Bilmezdik. Nasıl ölmüş? Verdiği değerin altında kalmış.

Belki de yukarıdan eski dostlarına bakıyordur, belki yaşayan ve adına Alptuğ denen şu kimseye. Evet evet kimse.