Suyumdandır.

Suyumdandır. Geçip gidenleri diyorum, kayıtsız kalan ve kaydı tutulamayacak kadar çok olanları, sevse bile bağrına basmamıș, öylece ve öylesine hayatında bulunduklarımı. Hani tekler ya insan zaman zaman...

İş mi kana dokunması, abartı mı yoksa sahiden? Değil gibi, olduğuna itimat etmeye her an hazır olsan da önceden haklı çıkmış korkulu hisler keser nefesini. Benden cehennemi mi istiyorsun? Kendini sevdiğin birinin zorunluluğu hissetmek. Korkarım sana muhtaç gibi değil de daha çok seninle mecburen birlikteymiș gibi. Cenneti sorarsan, o da yine kimselerin değmediği suyumdan.

Benim bu bir şey ifade etmezliğim dillere destandır,
Ölürsem şu sıra, bilin ki suyumdandır.

Sorarlarsa suyumdandır, şifa da olsa boz bulanık suyumdan, tertemiz olsa da kopkoyu suyumdan; çünkü bazen en büyük masumiyetler siyah görünür, başka çaresi yoktur da ondan.