İyi Biriyim

Dün gece şey dedi içimdeki ses, dedi ki ben iyi bir adam olacakmışım; şimdi ona karşı çıkmamı bekliyorsunuz sanırım ama yok be, haklı gibi bu defa, gerçekten. Ha ben yine karşı çıkabilir miyim evet, üstelik de bir cumhuriyet savcısı kadar emin inanır mısınız?  Eğer ben iyi bir adam olacaksam sayın iç ses, senin üvey kardeşin ölecek demektir. Olur olmadık yerlerde aklıma getirdiği türlü düşünceler için onu fırçalamaktan bıktım; bana birilerini kıskandırmaya, beni bir şeylerin öyle olmadığına ve sürekli benden bir şeyler saklandığına inandırmaya çalışmasından nefret ediyorum (örnek veremem, bana ait olmamasına karşın utanırım). Düşünmediğim şeyleri düşünüyormuşum gibi aklıma sokması en fenası; ama ben biliyorum, kendimi ondan zannedip yelkenleri suya indirmem ve sonunda adi bir adam olmam ve çürüyüp gitmem için uğraşan kötü bir iç sesim daha var... Neyse ki genelde konuyu bağladığımın aksine bu hikayede bir çıkış noktası var, bu defa gerçekten ondan güçlüyüm, o ne kadar kendini ben olduğuna yahut beni kendisi olduğuma inandırmaya kalkışsa dahi bunu beceremeyecek, onu boğacağım, ölüm kadar sessiz oluncaya ve bir de tam tersini düşündüğüm için bana gıcıklığına zaman zaman aklımda belirmesini sağladığı saniyelik hoş olmayan görüntüler silinene dek...
Allah'tan onun kafama sokmaya çalıştığı şekilde düşünmediğimi, gerçekten öyle hissetmediğimi vesaire biliyorum...

Belki bu herkese oluyor, belki çoğu insan bunu alt etmede benim kadar başarılı olamıyor hatta bazıları onun yolunu seçiyor ve belki de ikinci bir iç ses olarak tanımladığım şey şeytanın ta kendisi; işin tuhaf yanıysa ben de oturmuş bunu sanki gayet günlük, sıradan, basit bir olaymışcasına anlatıyorum...

Ben iyi biriyim harbiden bunu biliyorum, biliyorum çünkü örneğini gördüm, yani daha doğrusu çeşitli anlar, benden kaynaklı güzel durumlar oldu ve tarifi imkansız iyi hissettim, zaten daha sonra da bu anların artışı için çabaladım genelde. Belki bilinçaltım kirlidir, belki de özellikle bu çabamdan dolayı aksine aynı çabayı sarf ediyordur şeytan; lakin kabul etmeli, belki biz insanoğlu çok defa onun kuyusuna düşmüş ve düşecek olsak da ondan güçlü yaratıldık; bunu rahatlıkla söyleyebilirim ki iç sesim yahut şeytan kardeş, belki her konuda değil ama, bu konuda benim dediğimdir baki olan. Ben iyi biriyim...
Çok ilahi bir yazı olacak belki ama olsun işte daha ne, Allah buyurmuyor mu düşünüp yapmadığımız kötülüklerden sorumlu olmazken, yapmasak da düşünmüş olduğumuz her bir iyiliğin mükafatını alacağımızı...

İyi biriyim iç ses, dün ikimiz de anladık bunu aynı anda, içimizle ilikli ve cidden de adı hiç bir duygu ve histen türetilemeyecek garip şey de çok güzeldi; son zamanlarda nedendir bilinmez içimde kabarmış şefkat ve merhametin meyvesiydi sanırım o yaşanılan iç şey, tuhaftı, ama böyle iyi bir şey olur, normalde sorgularsın ama o kadar iyidir ki bir daha olup olmayacağını bile düşünmez, güzeldi diyerek devam edersin, aynı onun gibiydi...
Bundan çok değil belki bir hafta önce sorsan değiştiğimi söylerdim, bunu üzülerek söylerdim ama sen kızgın olduğumu anlardın, o derece; lakin değişmemişim, iyi ki ve neyse ki. Huylu hyundan vazgeçmiyor dedikleri de doğruymuş meğer bak bu gün de bunu öğrendik iyi mi? İyi iyi çok iyi, bak ben de iyi, her şey de iyi, daha da iyi olur, olmazsa da canı sağolsun.☺ İyi huylar edinmişim Allah'tan, gün gelip yanılmaya yaklaşsam da huy ya bu, yapışmış içime; yanılgı sinmiyor, oturmuyor, kanmışsam dahi elinde sonunda ben bu değilim diyorum ve yanlış her neyse çekip gidiyor...

Sanırım kişisel gelişimimi biraz daha tamamladım...