Gariban Belirsizliği
Çok da belirsizlikte sayılmam belki,yalnız bariz durgun ki meselem,dört bir yandan saran vurgun gibi esiyor bazı geceler içerime ilmek ilmek işlenmiş adını dahi bilmediğim güzel birtakım duygular.Eğer ki de ilerlemeye devam edersem bu neticede,artık berrakla bulanık bile çok ayrı hal alacakmış gibi seyrinde kalbimin...
Korku denemese de mutlak ve önü belirli kişiler haricinde alınamaz bir tedirginlik hali hakim hafızamda.Belirli kişiler dediysem de yalnız kıdem belli,kimliğe dair bilinense yalnız birkaç etkileyici ibare..Ben de bilmiyorum baban böyle etkileyici pasta yapmayı nereden öğrendi,hem ben ne bilirim ki küçük kız,ne sandın sen beni?
Kusura bakma biraz sert çıkmış olabilirim,zira bu ara çelişmekte üstüme var mesela;kadın,kadınlar ve türevleri(genç kız,yaşlı teyze vb gibisinden) gıyabındaki düşüncelerim ruhun siperini dik tutarken beni de uzak tutan bir hükme değinken.Uzun lafın kısası,kelin merheminden kendi başı acizken...
Durun durun,çok saçmaladım;yani kadın veya keller konusunda değil belki ama bir an için gecenin bu vakti oturmuş burada bunları yazıyor olmak beni ürküttü...
İçimde neticelendirilememiş bazı fiillerin de ötesinde öznelerin varlığına karşılık dışarıdaki bu arızalı metin yazarına beyanen seslenirim ki yine üç konudan ikusi olan kadınlar ölçütüne etrafındaki birkaç güzel hanfendiyi katarak ilerlemek artık geleneğin olmuşsa içinde de bir şeyler olmayacağına dair olan inancını bir kenara bırak bence...
Çünkü sen içinde bulunduğun gemiyi yakabilecek kadar mangal da yüreklisin ama,gemisiz yaşayabilecek kadar bağımsız bir kaptan değilsin;seni özgür ilan eden şey de bu zamana kadar asla seninle olmamışlardan ibaret,olup olmamaları bir yana dursun ama en azından yokluklarına bağlı olmasaydın,bir an bile yaşayamazdın...
"Her temas iz bırakır"diyen ds halt etmiş olsa şimdi,en azından rahat bir uyku çekmek rızkımız olurdu,bilhassa bu sözü geçen kişilerin hayal ürünü olmaksızın ürün yerleştirme gibi rüyalarımda vücut bulmaları beni onlara itiyor,lakin düşeceğim de kimsenin umurunda değil...
Onlar da haklı yalnız piirim,yani diyorum ki ben de haklı olurdum bilmesem,kimin bana karşı ne hissettiğini ve yine aynı kimin bana karşı ne hissettiğini bilmediğini.Heyecanlı olurdu bu,ama ben kimim ki;al işte önemli bir soru daha bu ve bir cevap almak ürkütücü bu defa,alabileceğim cevapların en kötüsünün bile sevindirici olma gibi sapkın bir ihtimali varken...
Bu belirsizlik öldürmüyor da süründürmüyor da ama gariban derecede garip...
Korku denemese de mutlak ve önü belirli kişiler haricinde alınamaz bir tedirginlik hali hakim hafızamda.Belirli kişiler dediysem de yalnız kıdem belli,kimliğe dair bilinense yalnız birkaç etkileyici ibare..Ben de bilmiyorum baban böyle etkileyici pasta yapmayı nereden öğrendi,hem ben ne bilirim ki küçük kız,ne sandın sen beni?
Kusura bakma biraz sert çıkmış olabilirim,zira bu ara çelişmekte üstüme var mesela;kadın,kadınlar ve türevleri(genç kız,yaşlı teyze vb gibisinden) gıyabındaki düşüncelerim ruhun siperini dik tutarken beni de uzak tutan bir hükme değinken.Uzun lafın kısası,kelin merheminden kendi başı acizken...
Durun durun,çok saçmaladım;yani kadın veya keller konusunda değil belki ama bir an için gecenin bu vakti oturmuş burada bunları yazıyor olmak beni ürküttü...
İçimde neticelendirilememiş bazı fiillerin de ötesinde öznelerin varlığına karşılık dışarıdaki bu arızalı metin yazarına beyanen seslenirim ki yine üç konudan ikusi olan kadınlar ölçütüne etrafındaki birkaç güzel hanfendiyi katarak ilerlemek artık geleneğin olmuşsa içinde de bir şeyler olmayacağına dair olan inancını bir kenara bırak bence...
Çünkü sen içinde bulunduğun gemiyi yakabilecek kadar mangal da yüreklisin ama,gemisiz yaşayabilecek kadar bağımsız bir kaptan değilsin;seni özgür ilan eden şey de bu zamana kadar asla seninle olmamışlardan ibaret,olup olmamaları bir yana dursun ama en azından yokluklarına bağlı olmasaydın,bir an bile yaşayamazdın...
"Her temas iz bırakır"diyen ds halt etmiş olsa şimdi,en azından rahat bir uyku çekmek rızkımız olurdu,bilhassa bu sözü geçen kişilerin hayal ürünü olmaksızın ürün yerleştirme gibi rüyalarımda vücut bulmaları beni onlara itiyor,lakin düşeceğim de kimsenin umurunda değil...
Onlar da haklı yalnız piirim,yani diyorum ki ben de haklı olurdum bilmesem,kimin bana karşı ne hissettiğini ve yine aynı kimin bana karşı ne hissettiğini bilmediğini.Heyecanlı olurdu bu,ama ben kimim ki;al işte önemli bir soru daha bu ve bir cevap almak ürkütücü bu defa,alabileceğim cevapların en kötüsünün bile sevindirici olma gibi sapkın bir ihtimali varken...
Bu belirsizlik öldürmüyor da süründürmüyor da ama gariban derecede garip...
0 Yorum:
Yorum Gönder