Dilden Korku
Bir inanç uğruna insanların gözlerine baka baka söyleyeceğim itiraflar ürkütücü yeterince."Seni seviyorum"un "Se"sini daha iyi bilirsiniz siz,bilmem anlatabildim mi?Gel ve bu ürkmüş bedenimi otoban sıcağında irkilmekten kurtar diyebileceğim insanların yanıtları kafamda belli bu bariz,hatta ve hatta öyle ki bu cevap geldikten sonra pişkince"Soru sormadım ki cevap veriyorsun"diyerek hayli ezik,mağlup ve hüzünlüce ayrılırım ortamdan...
Korkum sevmeye değil de dile getirmeyedir hafız;ben ya,ben işte bak.vaktiyle dağları bile devirecek ben şimdi çok cılız kaldım,açıkcası pek de bi'yaşlandım sanırım.Sanırım bir kuldan korkmanın en mantıklı yöntemi bu,ona karşı iyi bir duygu,hatta duygudan da ötesini beslemek.Çünkü aşkın evrenselliği bilinenden ibaret değildir;yani burada benim aşkım biterse İstanbul'da da herkes yeterince aşık olamaz artık,aynı şekilde elinde bir buket gülle metroya giren adam metrodan eli boş çıkıyor,aynı esnada temizlikçi de çöpte bir deste çiçeğe rastlıyorsa benim de aşkımın hükmü azalır bu klavyenin ucunda...
Bu yaptığım mantıksız evet farkındayım,elle tutulur hiç bir yanı yok kaybetmekten korkmak için bir ömür boyu mücadeleyi göze almadan içinde biriktirdiği bütün aşkı ve sevgiyi boş çukurlara haraç verircesine gömmek...
Ölmek için herkes kadar gencim evet,yine herkes kadar tecrübe sahibi;ama her şeyi küçük bir çocuk gibi açık saçık itiraf etmek gerekirse samimiyet gereği...
Bir kadın var,yani her zaman olan şu kadınlardan,her zamanki gibi de başka;şimdi bağrımda nice zamandır kopan hislerin bir damlasını bile sunsam ürker biliyorum,benim alıştığım histen korkar.Yani meselenin cesur olmak olmadığını deneyimlemiş biri için her yeni defa sanılanın aksine daha da zordur.Bal gibi biliyorum,o da sevmez beni diğerleri gibi;yani bir gerekçem yok buna dair ama,bunca senenin sonunda da bakınca anlayabilmeli sanırım insan.Ona söylesem olabilecek ihtimaller yeterince sınırlı;hiçbir şey söylemez belki,tokat da atabilir,gidebilir,gülebilir,dalga geçebilir,ağlayarak reddedebilir ve bunun gibi bir çok ihtimal,minnacık bir ihtimal var ki belki o da sevebilir...
Bu defa eleştirdiğim gibi davranmak geliyor içimden,yani o bahsi geçen kadın bahsedilenin kendisi olduğunu bilmedikçe bir şey olmaz;bu olmaz dediğim her şeyi önceden yaşadığım için belki de bu kadar rahat seçiyorum bu yolu,yani fısıldayarak konuşmayı ya da susmayı diyelim...
Şansını denemedikçe gerçeği öğrenemeyeceğin gibi iç tırmalayan,keskin ve sert bir gerçeğin bal gibi farkında olaraktan bu yolda ilerliyorum,zannımca iki gün sonra fikir değiştiririm bakın yazıyorum kenara.Kendini adı gibi bilen adamların bir sorunu da budur;elinde sonunda bir şekilde sevdiklerini itiraf edeceklerini,bundan kaçamamayı bırak,bir tutam da kaçmayacaklarını bilirler benim gibi...
Tahmin edin bu kadın kim?Elbette her zaman olduğu gibi gözleri güzel;yani size anlatabildiğim kadarıyla öyle,aslında gözlerinin içinde herkesin görmeye cesaret edemeyeceği bir yürek güzelliği olan bir kadın,oldukça farklı belki,bilmiyorum...
Beyler siz siz olun;aynı hatayı on sefa da yapsanız bir önemi yok ama,arkadaşınıza aşık olmayın.Gerçi o mevzu biraz karışık,yani aşık olduğunuz için arkadaş olmaktan kaçsanız bu sefer sizin yarattığınız mesafe engel olur size,arkadaş olsanız bu sıradan yakınlığın içinde aşk adıyla oluşan fay hattı deprem yaratır her anlamda.Esasında reddetmek için bahane çoktur,sevmek için de öyle;işte en çelişiği bu...
Muhtemelen elinizde değildi ama,eğer öyleyse keşke otomatik olarak arkadaş olmayacak gibi,başka zaman,başka yerde ama en önemlisi başka şekilde karşılaşmayı deneseydiniz..Yaşanmışlık gereği her şeyi başından belli eden bu,olumsuz sonuçları yani...
Korkum sevmeye değil de dile getirmeyedir hafız;ben ya,ben işte bak.vaktiyle dağları bile devirecek ben şimdi çok cılız kaldım,açıkcası pek de bi'yaşlandım sanırım.Sanırım bir kuldan korkmanın en mantıklı yöntemi bu,ona karşı iyi bir duygu,hatta duygudan da ötesini beslemek.Çünkü aşkın evrenselliği bilinenden ibaret değildir;yani burada benim aşkım biterse İstanbul'da da herkes yeterince aşık olamaz artık,aynı şekilde elinde bir buket gülle metroya giren adam metrodan eli boş çıkıyor,aynı esnada temizlikçi de çöpte bir deste çiçeğe rastlıyorsa benim de aşkımın hükmü azalır bu klavyenin ucunda...
Bu yaptığım mantıksız evet farkındayım,elle tutulur hiç bir yanı yok kaybetmekten korkmak için bir ömür boyu mücadeleyi göze almadan içinde biriktirdiği bütün aşkı ve sevgiyi boş çukurlara haraç verircesine gömmek...
Ölmek için herkes kadar gencim evet,yine herkes kadar tecrübe sahibi;ama her şeyi küçük bir çocuk gibi açık saçık itiraf etmek gerekirse samimiyet gereği...
Bir kadın var,yani her zaman olan şu kadınlardan,her zamanki gibi de başka;şimdi bağrımda nice zamandır kopan hislerin bir damlasını bile sunsam ürker biliyorum,benim alıştığım histen korkar.Yani meselenin cesur olmak olmadığını deneyimlemiş biri için her yeni defa sanılanın aksine daha da zordur.Bal gibi biliyorum,o da sevmez beni diğerleri gibi;yani bir gerekçem yok buna dair ama,bunca senenin sonunda da bakınca anlayabilmeli sanırım insan.Ona söylesem olabilecek ihtimaller yeterince sınırlı;hiçbir şey söylemez belki,tokat da atabilir,gidebilir,gülebilir,dalga geçebilir,ağlayarak reddedebilir ve bunun gibi bir çok ihtimal,minnacık bir ihtimal var ki belki o da sevebilir...
Bu defa eleştirdiğim gibi davranmak geliyor içimden,yani o bahsi geçen kadın bahsedilenin kendisi olduğunu bilmedikçe bir şey olmaz;bu olmaz dediğim her şeyi önceden yaşadığım için belki de bu kadar rahat seçiyorum bu yolu,yani fısıldayarak konuşmayı ya da susmayı diyelim...
Şansını denemedikçe gerçeği öğrenemeyeceğin gibi iç tırmalayan,keskin ve sert bir gerçeğin bal gibi farkında olaraktan bu yolda ilerliyorum,zannımca iki gün sonra fikir değiştiririm bakın yazıyorum kenara.Kendini adı gibi bilen adamların bir sorunu da budur;elinde sonunda bir şekilde sevdiklerini itiraf edeceklerini,bundan kaçamamayı bırak,bir tutam da kaçmayacaklarını bilirler benim gibi...
Tahmin edin bu kadın kim?Elbette her zaman olduğu gibi gözleri güzel;yani size anlatabildiğim kadarıyla öyle,aslında gözlerinin içinde herkesin görmeye cesaret edemeyeceği bir yürek güzelliği olan bir kadın,oldukça farklı belki,bilmiyorum...
Beyler siz siz olun;aynı hatayı on sefa da yapsanız bir önemi yok ama,arkadaşınıza aşık olmayın.Gerçi o mevzu biraz karışık,yani aşık olduğunuz için arkadaş olmaktan kaçsanız bu sefer sizin yarattığınız mesafe engel olur size,arkadaş olsanız bu sıradan yakınlığın içinde aşk adıyla oluşan fay hattı deprem yaratır her anlamda.Esasında reddetmek için bahane çoktur,sevmek için de öyle;işte en çelişiği bu...
Muhtemelen elinizde değildi ama,eğer öyleyse keşke otomatik olarak arkadaş olmayacak gibi,başka zaman,başka yerde ama en önemlisi başka şekilde karşılaşmayı deneseydiniz..Yaşanmışlık gereği her şeyi başından belli eden bu,olumsuz sonuçları yani...
0 Yorum:
Yorum Gönder