Yarın Bir Başkasına
Yarın bir kadına aşık olabilirim,başka bir kadına..Unutabilirim,hiç olmamış gibi yeniden yaşayabilirim,olmayacağını tekrar göze alabilirim..Uzun zaman sonra kalbimin şöyle diri diri attığını hissedebilirim,uzun zaman sonra bir şiir daha yazarım,dört kıtalık şiirin üçüncü kıtasının son dizesinde senden de bahsedebilirim;sana hitap edebilirim,seni sevmiyorum diyebilirim,bir zamanlar ilmek ilmek sevdiğimi inkar edebilirim,hatta bendeki bir gram hatrını dahi göz ardı edip küstahlaşabilirim.Derim hiç sevmedim seni,ona da dönüp seni seviyorum derim,hiç olmamışsın gibi,tabii sen zaten yoktun ama o ayrı mesele...
O zaman yokluğunun bana ne hissettirdiğini biraz olsun tadabilir misin peki?hem de direkt kendi yokluğunla,kendini yok hissedebilir misin mesela?..
Ama belki...
Tesadüf o da adaşın çıkar,aşık olduğum sen gibi,senden önce ve sonra aşık olduğumu sandığım nicesi gibi..Dönekleşebilirim o zaman,benim asıl ...'im senmişsin derim ona,yalan kılarım seni,diğerleri gibi değersiz ve yok kılarım...
Yok da,olsaydı adın geçen her bir satırı,önceden geleceğini bilerek ona yazdığımı söyleyecek kadar yalancılaşırdım...
Sonuç mu?
Hiç olmadığım bir adam olurdum kadın,olacağıma senin dahi ihtimal veremeyeceğin lanet bi'adam.Yalancı,dönek,pişkin,umursamaz,çapkın,serseri...
Ama en azından''İyi ki bu adamı reddetmişim!''derdin,olma ihtimalin olmadığı gibi pişman olma ihtimalin de kalkardı ortadan,yine hep istediğim gibi fark ettirmeden mutlu ederdim seni,sonra çekip giderdim..
Sonra yine bir tesadüf,adaşın da beni severdi,senin aksine kabul ederdi..Ben de kendime gelirdim böylece''Her ... aynı değilmiş!''der telkin ederdim kendimi,uzun zaman sonra mutlu mutlu sırıtırdım bu aşk meselelerinden,yine bi'telaş,bi'heyecan basardı içimi ama bu sefer hayra yorardım..Karamsar bir adam olmazdım,adını duyduğumda irkilmelerim,sana benzeyen birini gördüğümde gözlerimin kararması,seni gördüğümde nefesimin kesilmesi falan da geçerdi,turp gibi olurdum...
Sahi,ben niye geçmiş geçmiş yazıyorum;henüz yarın olmadı,artık gelirsin diye harcadığım umudu,yarın gelir,onu da getirir diye saklıyorum...
O zaman yokluğunun bana ne hissettirdiğini biraz olsun tadabilir misin peki?hem de direkt kendi yokluğunla,kendini yok hissedebilir misin mesela?..
Ama belki...
Tesadüf o da adaşın çıkar,aşık olduğum sen gibi,senden önce ve sonra aşık olduğumu sandığım nicesi gibi..Dönekleşebilirim o zaman,benim asıl ...'im senmişsin derim ona,yalan kılarım seni,diğerleri gibi değersiz ve yok kılarım...
Yok da,olsaydı adın geçen her bir satırı,önceden geleceğini bilerek ona yazdığımı söyleyecek kadar yalancılaşırdım...
Sonuç mu?
Hiç olmadığım bir adam olurdum kadın,olacağıma senin dahi ihtimal veremeyeceğin lanet bi'adam.Yalancı,dönek,pişkin,umursamaz,çapkın,serseri...
Ama en azından''İyi ki bu adamı reddetmişim!''derdin,olma ihtimalin olmadığı gibi pişman olma ihtimalin de kalkardı ortadan,yine hep istediğim gibi fark ettirmeden mutlu ederdim seni,sonra çekip giderdim..
Sonra yine bir tesadüf,adaşın da beni severdi,senin aksine kabul ederdi..Ben de kendime gelirdim böylece''Her ... aynı değilmiş!''der telkin ederdim kendimi,uzun zaman sonra mutlu mutlu sırıtırdım bu aşk meselelerinden,yine bi'telaş,bi'heyecan basardı içimi ama bu sefer hayra yorardım..Karamsar bir adam olmazdım,adını duyduğumda irkilmelerim,sana benzeyen birini gördüğümde gözlerimin kararması,seni gördüğümde nefesimin kesilmesi falan da geçerdi,turp gibi olurdum...
Sahi,ben niye geçmiş geçmiş yazıyorum;henüz yarın olmadı,artık gelirsin diye harcadığım umudu,yarın gelir,onu da getirir diye saklıyorum...
0 Yorum:
Yorum Gönder