Duvarlı Şiir

Kopuyorum yavaş yavaş

Sallanırdım, artık aşağı düşüyorum

Çok yavaş kadar hızlı

Bilinmeksizin, derine gömülüyorum

Kalmıyorum, istesem de kalamıyorum

Bir şişe dibinde, gibi yarım, yetmez

Bıraktım her şeyi herkesi de

İşte öyle en güzel günlere yanıyorum

Yankı, her zaman uzaktan sesleniyorum

Çare yok, tek başımayım biliyorum;

Duvar ördüm yakın uzak anlamayan eş dosta

Yalnız ona sarılıyorum, soğuğu unutturmasa da