Tahammülsüzlüğüm

Ben öyle kaldıramıyorum artık bir şeyleri, naz, atar, yalandan küsmeler ve kızmalar, trip denilen şu şey. Çok mu yaşlandı ruhum, kamaradan gözleeimi kısarak baktığım cam havanın soğuğu ve üzerine vurmuş dalgaların verdiği bulanıklıkla bana tıpkı bu hayat gibi karşılıklar sunuyor. Çekmek yahut sabır belli başlı şeyleri, değil bir, hiçbir müddet...
Bu kötü mü iyi mi bilmem, zannımca kötü lakin garip bir şekilde buna değin bir rahatsızlık duymuyorum; en ufak bir şeyde çekilin gidin bazı insanlar, ve de gelmeyin mümkünse, imkansız olmadığına eminim. Bazılarına karşı da kapanmak bilmeyen bir çiçeğim her koşul ve kusurda dahi; bu seçimi, bir anlamda ayrımı yapan ben değilim, o insanlar ve benim aramızdaki tam olarak her şey, onların kendileri. Benim bir an bile tartışmadığım insanlar mevcut, bana zor adam muamelesi yapmayın diye söyledim bunu da, zira nefret ederim...

Her şey birer saçmalık halini alıyor zihnimde, insan davranışları ve altında yatabilecek olduğuna ihtimal verdiğim tüm sebeplerini bir bir mukayese ettiğimde çoğu kişinin kötü bir profili çiziliyor ve bu normal de zaten, ancak tuhaf olanı, bazılarında buna rastlayamıyorum; onlar da ya yakın dostum oluyor, ya da aşık olduğum (bilginize; tarih 8 Kasım 2016 ve kimseye aşık değilim) Bazen bu bahsettiğim profil yani diğer Ahmet, öteki Mehmet falan, hep gözüme batıyor, sanki herkeste hele ki bende yokmuş gibi, bu kesinlikle aptal bir his evet, ama oluyor işte. Yetmiyor hoşgörüsüz ve kanımca da kaba saba biri olmayı bana bahşediyor yazık ki...

Ya da bilmiyorum çok mu dikenliyim, muhtemelen öyle, muhtemelen yanlışa yer vermiyorum yaklaşımda ve göz ardı etmiyorum, belki de gözüme bir perde çekildi ve herkesi olduğundan biraz kötü biraz kirli görüyorum, gördüklerimden çıkarımla muamelelerim temelli kömür oluyor ateşe; lakin ateş ilk defa beni yakmıyor belki de, buraya yazmak dışında umurunda dahi olmuyor inanır mısınız... Tahammülsüzlüğüm ve arada anormal derecede yükselen hayatımdan insanları def etme isteğim beni yıkım makinesinden ibaret gösteriyor biliyorum, ama bu bir dürtü ve şuan bunu yazanın olmasa bile bir benin içinden büyük bir hazla geliyor. Sanırım bu da tıpkı ergenlik gibi bir dönem, benlik bir sorun yok ama umarım birini yanlış anlamadan sonuçlanır.

0 Yorum:

Yorum Gönder