Ah İnsanlar

Bazen sen birilerinin yerine hangi dağı devireyim diye düşünürsün, onlar da aksine bağışlamak için bir adım bekler karşısındakini; bu aşkın bir etkisi mi, yoksa ilahi bir güç mü onlardaki bilmem ama, köpek gibi saygı duyduğum kesin evet. Dilerim hiç mi hiç kaybolmasın, lakin çok da hüzün verici; sanki sen görüyorsun da af yanı olmadığını konunun, o görmeyecek her defasında, acı sonsuza değin sürecek gibi. Şom bir ağız biçimi olarak her dediğinde haklı çıkmak, lakin bunu demesem eksilirdim sanırım kendi kendime. İnsanlar nasıl bu kadar iyisiniz ve başınıza neden bu kadar kötülük geliyor, benim neden sizi düşündüğümüyse ne ben ne de siz sorgulayamayız ne kadar da istesek. Sizin kadar belki sizden daha fazla düşünceliyim ben siz hususunda çoğu zaman lakin yine siz kadar da merhametli değilim ben yine siz konusunda ve bilmekteyim ki her ikisinin de kötü yanları mevcut...
Ah insanlar, hani şu gerçekten iyi olanlar, iyiliği tam manasıyla olsun olmasın hak edenler; elimde olsa hepinizi bulsam, önce mutsuzlardan başlasam, elimden geldiğince mutlu etmeye, ardından mutsuzluk sebeplerini ortadan kaldırmaya ve tekrarlanmaması için bu gibi bir sebebin onları mutsuzluğa sürükleyebilmesine psikolojik olarak engel olsam. Geceyi öldürsem, kötüleri öldürsem, onlara zarar versem ve sizi tüm bunların dışında tutabilsem. Her birinizin gözyaşını silebilsem, her birinizi dinlemek, sarılmak, sırtını sıvazlamak, ufacık da olsa gülümsemek için fırsatım olsa, yalnız bırakmasam hiç birinizi, elimden geldiğince kusursuz hissettirebilsem, her şey yolunda kafasına büründürebilsem sizleri. En başta kadın ve çocukları, terkedilmişleri, sevilmemişleri, anlanmamışları, anlamazdan gelinmişleri, yalnızlık gibi şeylere mahkum edilmişleri, karşılık bulmamışları, hiç sırrını paylaşamamışları, yüzü gülmemiş, saygı görmemişleri falan herkesi toplayabilsem, hepiniz için en iyisi elimden gelse ve bunu yapsam. Yapsam ve sıra bir gün de bana gelse, gelmezse de razıyım...
Hepinize bir faydam dokunsa.

Size olan sevgim ve merhametim gibi kötü şeylerin sorumlularına karşı da fiziki, maddi ve hukuki sınırsız gücüm olsa keşke ama yok, hepsinin korkularının üzerine gitsem, hepsine sizlerin durumuna düştüklerini hissettirsem her an fakat düşürmesem, sizinle empati kurabilmeleri için zalim bir köprü olsam, yaksam-yıksam illallah dedirtsem her şeyi yapabilsem ve hıncımı, mümkünse de sizlerin ahını alıp işin büyük kısmını elbet Allah'a bıraksam, sizlerse içi rahatlasa ancak benim onca vahşiye, sinsiye, pisliğe ve tasvire dilimin el vermediği kötüye karşı onların dilinden vermiş olduğum cevapları asla bilmeseniz. Korkarsınız o zaman benden biliyorum, ne büyük ahmaklık ki benim salabildiğim tek korku da budur, iyi insanlara, kafamdaki iyilikten türeyen sinirliliğimle birleşerek saldığım aslında masum olan o korku; işte aynısını olması gerekenlere yaşatabilseydim dünyanın en azından bu kadar böyle bir yer olmayacağını size garanti edebilirdim, uzun zamandır Allah'tan tek olmasa da büyük temennilerimden biri de bu...
Ah insanlar isteyen inansın istemeyen inkar etsin, bu metnin tamamını yazmayı gerektirecek ve öngörecek yaşanmışlıklara harcadığım ve harcayacağım sevgi ve şefkati biraz dışarı gösterebilseydim, kimin iyi kimin kötü olduğunu bilmeyişimin sonucu olarak gardımı alırcasına öne sürmeseydim bu temkin, endişe ve hüzün dolu öfkeli yüzümü, kim bilir belki de sizler için dilediğim şeylere ben sahiptim, en başta da yalnız olmamak belki pek çok anlamda. Yine de pişman mıyım değilim, nedeniniyse ne bilirim ne düşünürüm...
Ah iyi insanlar haklarınızı helal edin tek tek benim için, ben dediklerimin ne kadar çoğunu yapabilirsem o kadar iyi, n'olur beni bilgilendirin işinize yaradığımda, ben öyle akıllı kompleksli aptal bencillerden değilim ki başkalarını düşünmek benim önceliğim olmasın; hem ben zaten benim işte, biliyoruz, biliyorsunuz, bildiğiniz kadar artık. Kaldı ki o kadar da tuhaf olmamalı birileri için kendinden daha fazla endişelenmek, çünkü kendin kendinesindir fakat çoğu zaman bir başkası için elin kolun bağlıdır, zaten öyle olmasa bu size olmasını istediğimi yazdıklarımdan fazlasını memnuniyetle gerçekleştirmiştim. Tam olarak bu eli kolu bağlı olmak işte, benimle zerre ilgisi bile olmasa durumun, bu bana çok müşkül geliyor; dünyadaysa benim gibi hisseden çok az olsun birilerinin varlığına inancım tam, yazmaya biraz da bu teşvik ediyor, bulun beni dostlar, haksız mıyım söyleyin...

0 Yorum:

Yorum Gönder