Günün Birinde
Boşversene,benim hiç bir zaman bir kadının beni seveceğine inanmamıştım,bunu bugün daha iyi anladım;ilk aşkımda dahi,yalnız kuru bir umut(ki o da inan mecburen)Kim beni niçin sevsindi anlamam da zaten,hiç bir halt etmez o kara kuru hiçten cümleler için falan olsa olsa,yani mümkünse işte.Kendimi falan suçlamıyorum,kimseleri suçlamıyorum;sadece dile getirmek bu,dile getirmek...
Alakası yok ama nicedir hayli sinirimi bozan,ne insan,ne namuslu,ne de şerefli ne bir şey olan adeta itin bilmem neresine sokulası tipler vardı;onları öldürmek,dövmek,sallandırmak,yakmak,eritmek gibi her şey aklımdan delicesine ve gerçeğe uygun planlarla geçti.Sonra bugün babam bana onları dövmeyi teklif ettiğinde sanki tüm bu düşünceler benim aklımdan geçmemiş gibi içimden "Bize yakışmaz" diye düşündüm...
Bunu neden anlattın derseniz,bazen insan yapması gerekeni bütün yapmaması gerekenlere ulaşabilirken idrak ediyor;belki diyelim buna ama,belki bu dünyada beni sevmesi için sevmemesi gerekenleri sevmesi gereken saçma bir yarim vardır,lakin benden saçma olamaz elbet...
En saçma bendim,bu hayatın en saçması bendim,günün birinde de,birin gününde de,vesaire;birini göreceksin,seveceksin,çaba sarf edeceksin,ondan da seni sevmesini bekleyemeyecek ve sadece umut edebileceksin,ona da hiç bir şey belli etmeyeceksin,yanacak mısın,kavrulacak mısın her ne zıkkımsa artık;günler böyle gidecek,belki günün birinde bir daha,hatta birkaç defa,belki de öleceksin,birkaç defa daha..Bulunduğum yerde biliyorsun,olmadığını ve olmayacağını emin emin yaşıyorsun;hala da hiç bir şeyden haberi olmuyor,ona eriyip bir şey yokmuş gibi yapıyorsun.En fenası o ki,her kadın gibi sıcak o,senin de bütün bu çıkışı olmayan ihtimalleri ezberlediğin noktada dahi işte o sıcaklık seni yine mecburi bir umuda sürüklüyor,olmasa yanmayacak is olacaksın çünkü artık,arkadaş kalamayacaksın,mahvedeceksin kendin gibi,kendini de çevirdiğin çöle bir onu ekleyeceksin şimdi.Bir dizide geçen laf şöyleydi;"Zaten sevda mezarlığımızda seni seviyorum diyemediklerimiz yatıyor be oğlum!"aha da o hesap işte...
Aman ha şimdi günün birinde tüm bunları gülerek hatırlayacağım düşüncesini saavurmayın bana ki düşüp bayılmayayım öfkemsi bir şeyden;adını koyamadığım bir ilişkiyi paylaştığım insana onu sevdiğimden asla söz edemeyecekken ona olan sevgimden ve de başka pek çok şeyden ona olan bağlılığımı,arkadaşlığımı ya da her neyse işte onu muhafaza etmeliyim.Onu da kaybedemem çünkü,istemsiz sevdiklerimle arkadaş falan oldum ben istemsiz;elimde olmayan bir aşk yüzünden günün birinde hiç olmazsa dostluğu kaybedemem;daha önce kaybettim çünkü,dost da kaldım;ikisi de zordu çok,aklınız almazdı ve hala da almaz ve ben şu an birini yapmak zorundayım...
Tüm bunlar sırf onu o gün gördüğün için,etkilendiğin,hoşlandığın yahut benzeri için,elinde olmadığı için;beni kendisine yalan söylemek zorunda bıraktığı için ondan özür dilerim,ona karşı bir şeyler hissettiğim için,zira okumayacak nasılsa.Günün birinde öğrenir belki,ama günün birinde...
Alakası yok ama nicedir hayli sinirimi bozan,ne insan,ne namuslu,ne de şerefli ne bir şey olan adeta itin bilmem neresine sokulası tipler vardı;onları öldürmek,dövmek,sallandırmak,yakmak,eritmek gibi her şey aklımdan delicesine ve gerçeğe uygun planlarla geçti.Sonra bugün babam bana onları dövmeyi teklif ettiğinde sanki tüm bu düşünceler benim aklımdan geçmemiş gibi içimden "Bize yakışmaz" diye düşündüm...
Bunu neden anlattın derseniz,bazen insan yapması gerekeni bütün yapmaması gerekenlere ulaşabilirken idrak ediyor;belki diyelim buna ama,belki bu dünyada beni sevmesi için sevmemesi gerekenleri sevmesi gereken saçma bir yarim vardır,lakin benden saçma olamaz elbet...
En saçma bendim,bu hayatın en saçması bendim,günün birinde de,birin gününde de,vesaire;birini göreceksin,seveceksin,çaba sarf edeceksin,ondan da seni sevmesini bekleyemeyecek ve sadece umut edebileceksin,ona da hiç bir şey belli etmeyeceksin,yanacak mısın,kavrulacak mısın her ne zıkkımsa artık;günler böyle gidecek,belki günün birinde bir daha,hatta birkaç defa,belki de öleceksin,birkaç defa daha..Bulunduğum yerde biliyorsun,olmadığını ve olmayacağını emin emin yaşıyorsun;hala da hiç bir şeyden haberi olmuyor,ona eriyip bir şey yokmuş gibi yapıyorsun.En fenası o ki,her kadın gibi sıcak o,senin de bütün bu çıkışı olmayan ihtimalleri ezberlediğin noktada dahi işte o sıcaklık seni yine mecburi bir umuda sürüklüyor,olmasa yanmayacak is olacaksın çünkü artık,arkadaş kalamayacaksın,mahvedeceksin kendin gibi,kendini de çevirdiğin çöle bir onu ekleyeceksin şimdi.Bir dizide geçen laf şöyleydi;"Zaten sevda mezarlığımızda seni seviyorum diyemediklerimiz yatıyor be oğlum!"aha da o hesap işte...
Aman ha şimdi günün birinde tüm bunları gülerek hatırlayacağım düşüncesini saavurmayın bana ki düşüp bayılmayayım öfkemsi bir şeyden;adını koyamadığım bir ilişkiyi paylaştığım insana onu sevdiğimden asla söz edemeyecekken ona olan sevgimden ve de başka pek çok şeyden ona olan bağlılığımı,arkadaşlığımı ya da her neyse işte onu muhafaza etmeliyim.Onu da kaybedemem çünkü,istemsiz sevdiklerimle arkadaş falan oldum ben istemsiz;elimde olmayan bir aşk yüzünden günün birinde hiç olmazsa dostluğu kaybedemem;daha önce kaybettim çünkü,dost da kaldım;ikisi de zordu çok,aklınız almazdı ve hala da almaz ve ben şu an birini yapmak zorundayım...
Tüm bunlar sırf onu o gün gördüğün için,etkilendiğin,hoşlandığın yahut benzeri için,elinde olmadığı için;beni kendisine yalan söylemek zorunda bıraktığı için ondan özür dilerim,ona karşı bir şeyler hissettiğim için,zira okumayacak nasılsa.Günün birinde öğrenir belki,ama günün birinde...
0 Yorum:
Yorum Gönder