Zaman durur Gözyaşları büyük gelir Bilemediğin iklimlerin arasında Öylece yalnız Sanki mağrurluğunu bir bitkiden alır gibi Dokunur kapı tokmağına Henüz beklemedim Dogmaya merhem Sümbüller açsın Suskunluk kuru ve cazip Birden Göçebe teçhizatlarca Fiyongu ellerinin Bağdat'tan ayrı ve pek çok Kızıl birer meşrubat Aşık olmanın kırılma indisi,az yoğun-çok yoğun hesabı Asrın kalifiyeden hariç En güzel nida demeye dilim Kalmaz

Sezen ablanın(ablalık bir yaş da yok aramızda ama)şarkısındaki gibi uzak geliyor artık,yaşamak,hayat,hissetmek,teveccüh... Uzak anladın mı?Olmaza olmaz diyorsun bir yerden sonra,sözde mantık adı altında yalnızca umut etmeyi kesiyorsun;mantık budalası bir yetişkinin hayallerinin peşinden giden bir çocuğa yenik düşmesi vardır ya,işte sanırım ben artık biraz biraz yetişkinim ve ona yenik düşmüş olabilirim.Bu bizatihi demektir ki;o heyecanlı ve hayalleri olan dünya

"Git" işte,üç harf tek kelime."Git" demek öyle dizi filmde yansıttıkları kadar da zor değildir ha sevdiğine falan,bir çırpıdır;denir,biter,hatta bazen tavır bunu sürdürür ki zor olanı da dedikten sonradır,denenden dönmek.Dönmek dediysem yemin değil ya tabi dönersin elinde sonunda;buranın zoru dediğim,git demenin sebeplerinden o "git"i gidene değin tutmaktır.Varsay sen ölüm kussaydın ey insanoğlu,insankızına dönüp de "kal","gel" der miydin mesela;demezdin abim,demezdin

Hayat... Kısa,hayret verici,merak uyandırıcı,anlamlı-anlamsız,umutlu-umutsuz,ölümlü-ölümcül,iyi-kötü. Yani yarın yok diye düşündüm de,yarının son günüm olduğunu;bunu yarına bel bağlayarak değil tüm yarınlar için düşündüm.Nazım'ın dizeleri gibi ölümü düşünerek anlık bir çıldırmaydı bu,herkesin hayatında çoğu kez vakıf olduğu,gerekliliği şuraya dursun lakin neredeyse sıradan bir şey,ki dikkatinizi çekerim bahsettiğimiz şey ölüm... Bunun yanında yarına,Allah'ın cumartesisine bile okul koymuşlar aklınca ölümsüzler;belki de daha önce

Merhaba canım(a'yı uzatırcasına) insanlar,bugün size birkaç şeyden bahsetmem lazım gelir,gelmese de bahsedeceğim... İnsanlarla sorunum yoktur,çocukları çok severim mesela.Yani ben öyle durduk yere bir şey yapacak biri değilim,hafif deliliklerim yok mudur desem herkes kadar;lakin bu ara kötü biri gibi lanse ediliyorum,biraz da kendi beceriksizliğimden,öfkemi kontrol edemeyişimden.Öfke kontrolü problemim falan yok ha,taa ki bardak taşıncaya kadar(oysa benim bardağım herhangi bir

Sevmek dediğin ilmihalinde taşır derin denen o zıkkımı,gizliyi,saklıyı.Bir şeyi sana zerre etkisi olmayıp sırf ona faydası olsa dahi çok istemekten ırak kalamamak bu derinin dibidir.Şehrin pek kimsenin bilmediği dehlizleridir,yine kimsenin gitmediği,çoğunun korktuğu,karanlık,izbe ve meçhul.Gör bak ki o dehlizleri de birileri yaptı,her an ayağının altında olduğunu bildiğin,hiç gitmediğin o yeri.Yürek de öyle değil midir,sevdiğin insanın seni sevmeyen yüreği üstelik

Yazdıklarımı okumadan önce lütfen aşağıdaki şarkıyı açınız... Sevdiğim bir dizinin bir repliğinden yola çıkarak yazıyorum bu defa "Bir kızı bin kişi ister,dokuz yüz doksan dokuz kişi alamaz;sen o dokuz yüz doksan dokuz kişinin parçasısın,yalnız değilsin,kocaman bir güruhun parçasısın!" Hayat da böyle değil midir makberden hallice,olmak ile olmamak,ölmek ile ölmemek,sevmek ile sevmemek değil "sevilmemek" Bu kusursuz ikilemeleri bozmaya teşebbüs

Boşversene,benim hiç bir zaman bir kadının beni seveceğine inanmamıştım,bunu bugün daha iyi anladım;ilk aşkımda dahi,yalnız kuru bir umut(ki o da inan mecburen)Kim beni niçin sevsindi anlamam da zaten,hiç bir halt etmez o kara kuru hiçten cümleler için falan olsa olsa,yani mümkünse işte.Kendimi falan suçlamıyorum,kimseleri suçlamıyorum;sadece dile getirmek bu,dile getirmek... Alakası yok ama nicedir hayli sinirimi bozan,ne insan,ne namuslu,ne

Ne desem bilmem,koşturuyoruz işte herkes kadar,hasbelkader tutunduğumuz umutlar,inançlar,beklentiler falan fişmekan;bu heybet içinde akıldan geçen türlü düşünce ve kalpten bir kutudan çıkar gibi taşan türlü duygu da beraberinde.Yorgunluk?Yorgunuz ama geçeceğine itimadımız olması çığrımızdan çıkmamızı engelliyor.Keşke daha berrak olsaydı diyor insan,hayat,durumlar,yaşanılanlar,insanlar ve her ne kaldıysa bahsedilmedik.Diken üstü hissediyorum kendimi uzak yakın ihtimallerin bilinmezliğinden,yıpranmışlık diyemeyiz ki ben hala taze bir yüreğe

Aslında içimdeki hisleri tarif etmenin en iyi yolu aşağıya koyduğum o şarkı gibi,ama ben yine duramayacağım.Kendimi suçluyorum tabi günlerdir,bir suçu olmasa dahi öyle;zira insanların ne düşündüğünün bi'önemi yok,onunsa ne bildiği yahut zannettiği meçhul ve bu yüzden tek çare kendim.Kendimi biliyorum çünkü,ne hissettiğini,ne düşündüğünü;hoşlanmasaydın diyorum geri zekalı,sanıyor musun öncekilerden farklı olacaktı;tamam o da bi'ihtimal ama ey yavrum bizi kim

Zaman mefhumumu kaybedişimle baş gösteren şu belirsiz ani hisler.Sevdim,hoşlandım,etkilendim ve türevi pek çok tanı;doğru,yanlış,hatalı,eksik ve benzeri pek çok değerlendirme;sevgilisi var,bana bakmaz,mesafeler engel gibisinden bolca umut köreltici bahane.Mecburum bunlara,bu tiyatroyu çok oynadım önceden her bir karakter yerine sevilen hariç;kursakta kalırsa diye korkumdan kursağımı yok etmeyi ve hiç olmamış gibi yaşamayı düşünmem,şu an hayal edemediğiniz bu korku ikliminin içindeyken hiç

Ben seni yalnızca sevebilirim,yalnızca ve yalnızca sevebilirim ama;gel dediğinde orada olabilmeye söz veremem şartlar el vermediğinde,senin için herkesle dövüşürüm fakat kazanamam yüksek ihtimalle,yahut ne bileyim senin için ölürüm bile bundan emin olabilirsin lakin ölümüm umduğumuz olumlu sonucu doğurur mu bilmem,bak bu senin geleceğin ve aşkın için kusurlu ama değer bir kaygıdır örneğin,öyle izah edeyim...Eğer yalnız sevginin aşkın yetmediğine

Sen miydin hemşire hanım?Gir gir korkma;bir şeyler karalıyordum işte ben de n'olsun.Sana bir şey soracağım,burada bulunduğum sürece beni yakından tanımış biri olarak sen beni sever miydin?Yoksa Fransızca kökenli "insiyatif" kelimesinin hakkını vererekten beni serumuma siyanür katarak falan öldürür müydün?Saçmaladığımdan eminim ama bağışla,sanırım bana verdiğin morfinin etkisi hala geçmedi... İnsanları öldürmek istiyorum bazen biliyor musun,kaba-saba,cahil,anlayışsız,duygusuz,ot gibi olan hepsini tek

Öncelikle hemen şunu bir belirteyim;bu isim bu sabah kantinden aldığım köfteyi yerken ağzımda belirdi... Velhasıl kelam ben kantinde bunu düşünürken elimde Tepebaşı dükünün yeni çıkmış kitabı vardı ve o arada sayfaları karıştırırken ayıktım.Tam harıtlamadığım üzre bir cümlesinde karşılaştığımız her insanı kendimizle bağdaştırmaya çalışmanın bir bencillik olup olmadığını mukayese ediyordu ve aklıma "Zıt kutuplar birbirini çeker derler eheheheh" cümlesi

Seyrine daldığım ciğerlerimin buruk ya da çalkantılıdan ziyade sanki Berkant'ılı hallerine mestim.İki gümdür gezip dolaşıyorum alışılmadık olarak,sokaklar,üniversiteler,ormanlar,çimenler ve meydanlar;insanların yüzüne bakıyorum,onlar bana bakıyor,otobüse biniyorum,metroya biniyorum oradan oraya gidiyorum sürekli falan.Ama sanki sürekli bunları yapıyor olduğum için İlhan(evet ilham değil İlhan (hatta Şeşen)) gelmesi gerektiği gibisinden bir düşünce var içimde,öyle değilse de bazen ki yalnızca tatlı bir fantezi boyutunda

Sen hiç bir dervişin tamam dediğine vakıf oldun mu?Dervişler inatçı değildir aslında,sadece anlatmak istedikleri bir tamama sığdırılması teklif dahi edilemeyecek nitelikte özel şeylerdir;tüm bunlar olup biterken,adı üstünde sevilenin sevene "bitti" demesi,"git" demesi falan acımasızlık.Bunca zamandır aklımdan tek bir kadın daha geçmemiş olmasının yegane sebebiyse budur;eğer aşık olsaydım acımaması gereken bendim kendime(birilerinin aşkı kendine zarar vermek sanması üzerine) ve