Bir Daha
Solan gül açar mı bir daha,sönmüş yangın yanar mı?Yanarsa nasıl yanar;yanan aynı yangın mıdır,yoksa başka yangınlarla ısıtmaya mı çalışırız yüreği.Bir kere olan birdaha olur belki,lakin tutmaz eskinin yerini.Şu gün,yazdığım ve yaşadığım şu gün;mesela bugün.Bugün bir şans doğsa mesela,yeni bir fırsat doğsa kullanır mıyım sizce?Sevse mesela,o veya bir başkası;bunca çabadan sonra tam da canım pahasına unutmaya çalışırken,birden yine sevmek olur mu?
Evet içimdeki aşk bitmedi,çünkü o bir anka kuşu misali vuruldukça tekrardan dirilip göğün en uç noktasında süzülüyor.Ama umudum bitti,gücüm tükendi.Şimdi gelse birisi,''Sev!''dese sevebilir miyim?Severim,aşık olurum hatta;lakin o eski tat olmaz gibi,sanki yaşlanmışcasına.Nasıl anlatabilirim ki bu hissi sizlere;içimde bitmek bilmeyen bir aşk var,ama bu saatten sonra birşeyler olsa dahi kendimde aynı o heyecanı bulamıyorum,o eski pahabiçilmez hissi.Duygular da söndü belkide,belkide önce ben,sonra da onlar öldü.
Umarım öyle değildir,umarım yüreğim de ruhum kadar aşınmamıştır.Çünkü eğer öyleyse biterim ben,bütün benliğim.Bu his o kadar garip ki,doğru düzgün ifade edebilsem bitecek.Ama korkarım ki bu birşeyin en büyük kanıtı;birdaha hiçbirşey eskisi gibi olamayacak...
Kendimden bile emin değilim,bu kadarı da olur mu?Seviyorum,köpekler gibi seviyorum hatta;ama imkansızı seviyorum sanırım,ya da sevmeye dahi takatim kalmadan öylece çırpınıyorum mu demeli?
Evet içimdeki aşk bitmedi,çünkü o bir anka kuşu misali vuruldukça tekrardan dirilip göğün en uç noktasında süzülüyor.Ama umudum bitti,gücüm tükendi.Şimdi gelse birisi,''Sev!''dese sevebilir miyim?Severim,aşık olurum hatta;lakin o eski tat olmaz gibi,sanki yaşlanmışcasına.Nasıl anlatabilirim ki bu hissi sizlere;içimde bitmek bilmeyen bir aşk var,ama bu saatten sonra birşeyler olsa dahi kendimde aynı o heyecanı bulamıyorum,o eski pahabiçilmez hissi.Duygular da söndü belkide,belkide önce ben,sonra da onlar öldü.
Umarım öyle değildir,umarım yüreğim de ruhum kadar aşınmamıştır.Çünkü eğer öyleyse biterim ben,bütün benliğim.Bu his o kadar garip ki,doğru düzgün ifade edebilsem bitecek.Ama korkarım ki bu birşeyin en büyük kanıtı;birdaha hiçbirşey eskisi gibi olamayacak...
Kendimden bile emin değilim,bu kadarı da olur mu?Seviyorum,köpekler gibi seviyorum hatta;ama imkansızı seviyorum sanırım,ya da sevmeye dahi takatim kalmadan öylece çırpınıyorum mu demeli?