Yine De
Sanki kayganlıktan yapılmış bir yerde ayağa kalkmaya çalışıyormuşum da, kendime kalkma fikrini devre dışı bıraktığım bir yaşam biçimi sunduğum için aforoz edilmişim gibi kişisel gelişim kitapları üzerine; hani kimse sunmamış da kalkmanın yolunu, onu sen bulacaksın falan filan demiş de, denemediğim için yargılamayı da sürdürmüş gibi.
Yerden bakıyorum kendime kuşbakışı, düşüyor bir damla kuşun gözünden, yeşertmeye yetmeyecek çölümü biliyorum, geç kaldı her şey biraz; atıl bir arazinin tabelası yüzüm, atış talimi için kullanılan. Hiç bizim olmadılar, hiç bizimle olmadılar; yine de sarıldık...
Kollarımız boşluğa dönüp boğazımızı çevirene dek.
"Yine de" demek için pozitif bir sebebim olsaydı keşke,
Yok ama yazdım işte, yine de.
Olmayacağını, okunmayacağımı, okunsam da anlamı olmayacağını,
İçinizde yaratamadığım sıcaklığı anladım.
İflah olmam belki bundan sonra, belki çekip çıkarır biri ama güvenemem ki
Yine de iyi biriydim ben, bunu onlar bile biliyor, yine de...
0 Yorum:
Yorum Gönder