Başka Bir Dünya

Hani o dünler var ya, beni dünlerin güzelliği değil kederi boğuyor; ne dönsem dediğim gün var, ne varsam.

Soğuk bir mermi gibi ense kökümde hatırlatıyor her şey kendini, iyi ki bazı hayatları bilmiyorum diyorum bazen, neler kaçırdığımı bilsem daha çekilmez olurdu, nelerin benden esirgendiğini bilirken bile böyleyse. 

İdealim çalındı benim, ideal ben çalındı daha doğrusu; hiç fark etmediniz mi, hani hiç içinizden geçirmediniz mi "Bu çocuk aslında şöyle olsa çok daha iyi olacaktı." falan diye? Hah, işte tam olarak onu çaldılar. Olacağım bir ben vardı, geriye enkaz bıraktılar. 

Sizse bana kızıyorsunuz, sizi de anlıyorum zira en kolayı bu, çünkü burada olan benim. Çoğu kişiyi anlıyorum aslında, bu da bir miktar üzüyor denebilir; Ezel'deki Kenan Birkan mesela, aslında o kadar haklı ki. Yöntemi tartışılır ama adam haklı işte, hakkı geçip yöntemi linç etmek yine kolay, hak para etmiyor neticede.

Hani bu şey gibi, bir zamanlar birilerinin bana yardım almamı tavsiye etmesi; Allah'tan ben söylemeden edemedim "Ulan salak, sorunun sebebi ben değilim, çareyi neden ben buluyorum?" Bir çocuk ekmek çalıyor onu bile cezalandırıyor toplum, sonra senden hayatını çalıyorlar, haklı olarak değişen ruh halin için bile yine sen suçlanıyorsun. Onlar? Mutlu mesut.

Başka bir dünya isterdim, anlaşılmak kavramının sadece "ne yaşadığımın farkında olmak"tan ziyade "bana hak verip benimle aynı doğrultuda olmak, hissimi paylaşmak" olduğu. Böylece beni anlamadığınızı söylediğimde yine bana kızmazdınız.

Başka bir dünya, en iyisi boş bir dünya, ben dahil.