Kısa Emanet

Var mı gerçekten anlamı buranın, bunca yazının? Gerçekten karşılığım var mı insanlarda okuycu?

Herkes nasıl da memnun, musmutlu, akıl almaz rahatlıkta vicdanları. Peki Alptuğ? Kimdi ki Alptuğ? Ne zaman kim olabildi ki o kimlerin gözünde.

Kimsenin ne yaptığından, neye sebebiyet verdiğinden haberi yok yazık. Hayır onlara değil, doğrusu en çok bana yazık.

Ha yanlış anlama okuyucu, ben kendime değil, boşa giden duygularıma, sadakatime, içimdeki dostluk kavramının göğsümü katrana yavaşça çevirmişliğine, hayatımda ilk ama vallahi billahi de ilk kez bak, ilk kez birilerinin kötülüğünü, mutsuzluğunu istemeye hem de en çok sevdiğim eski "can" dostlarım tarafından itildiğime acıyorum. Can dediysem benim için sadece, yoksa ne canımın kıymeti var veya vardı, ne bana dair minicik bir şeyin. Özür dilerim okuyucu kısa keseceğim, keşke lafı uzatmak bir şeyleri değiştirebilseydi bu zamana dek. Sen beni bilirsin gönlüm rahat, yılları devirdik, şu yüzlerce yazıdan biri yalan değildir, hepsi sana emanet.