Yalnız Bile Değilim

Belki yanlış dışarıdan, bil ki içeriden de öyle

En doğrusu ama yine de bir bakınca şöyle

Kendini kandırmak tek çaresi gibi başkalığın

Çare de denemez ya... Biraz... Çaremsi.

Bir dosta halimi açasım geldi bugün

Dedim nedenini biliyorsun, sormadan daha

Sorsa çünkü cevap kafamdan geçecek, delip. 

Ha bu sorunun cevabı ha bir mermi,

Er geç biri değilse diğeri, kanımı dökecek 

Kişiler değil cevap, sandığım şeyler;

Başıma yıkılmış özenli dostluklarım mesela,

Gördüğüme inandığım ama orada olmayan,

Bir ömür sıcaklığı ile avunduğum halbuki boş

Onca kıymet.

Beni seviyorlar sanışım, yanımdalar. Gerçekler...

Başkaları bunu acınma sanar ama hayır,

Güpegündüz gibi duran gerçeğime üzülüyorum;

Çünkü aynaya gerek yok görüyorum,

Artık ne kadar ışıltısız baktığımı dostlara,

İnanmak istesem de sırtımdan bir şeyin

Karanlığa çekip beni, yerimi gösterdiğini.

Feri giden yalnız gözlerim değil,

Yapmış olmak için yapıyorum çoğu şeyi,

Hani derler ya "adet yerini bulsun", o hesap. 

Belli ediyorum işin kötüsü,

O kadar dayanamıyorum ki...

Fire veriyorum, ruhumdan.

Mesele tutunacak dalım kalmaması değil,

Tutunduğum dala kırılmamdı

Bunu da anlamadınız, yalnızlık değil mesele