Bir İhtimal

Bir ihtimal ben çok yalnızdım,
Bir ihtimal tüm insanlar sana benzerdi.
Gün sonları kendi kendime seninle
Ağlardım, bir ihtimal geçerdi.

Gözlerim bozuk değil buğuluymuş
Ondan da değilmiş, yokmuş göremediklerim
Gördüklerim bile yokmuş ki,
Yürürken elimi tutuyor sandıklarım

Sevmişler beni geçmiş bir ihtimal,
Muhtemelense hiç benimsememişler
Biliyorum hep uzaktım olmaktan "en"i birinin
Bir ihtimal bu son şiir yazdığım.

Bu uzaklık öldürüyor işte beni,
Bir yardım çağrısıdır bu
İş işten geçerse, görüp geçenler
Bir ihtimal vicdan azabı çeker diye

0 Yorum:

Yorum Gönder