O Gün

Uzun zaman sonra bir gece yeltendiğim bu yazının ana fikri insanların cahil cesaretleri ve saygısızlıkları olacaktı ki birden caydım.Ama hal o ki sıkkınım insanlardan nicedir,uzunluğu kısalığı size kalmış ama bir zamandır sevmiyorum da kimseyi,ailemden ve birkaç dostumdan başka kimseye ne güvenim,ne itimadım ne de dahilinde olumlu düşüncem kalmış.Bundan kelli zihnimde toplum yaşamına dair oluşan fikir,yine ezelden beridir hatrımda kalan"kimseye uyum sağlamak zorunda olmamak" düşüncesine katılarak güçlenen "ya kendim gibileri bir araya toplayıp bu memlekette sanatın,fikrin ve duygunun mutlak saygınlığı için direnirim,ya da tek tabanca"Ne itimadım ne kaygım yok,kendimden de şüphem yok,ideallerimden de vazgeçmeye niyetim yok;ne hırslı ne de inatçı bir insanım aslında,bu yalnız karşılık vermek oluyor yanlış anlamasın kimse.Yanisi boynunu kırmadığım,amaç,fikir,duygu ve inançlarımı cehaletiyle kıyaslayıp kendine eğlence malzemesi yapan her kimse için bir şey başarmalıyım,kaldı ki benim başarı ölçütüm onların karşılaşabileceği herhangi lugatta olmasa dahi.Kindar falan da değilim de hafızam biraz kuvvetli,bahsini ettiğim günler gelip birileri kapımda biterse şayet,bu zamana dek kullanmadığım hayır deme hakkını,misliyle ve belki de kaba kelimelerle kullanmak en büyük hayalim;sadistlik değil bu,sadece iç rahatlatan itinalı bir seans hepsi bu...

Öyle işler yapacağım ki tipini beğenmediğim biri için bile "Ben bu adamla çalışmıyorum" diye kestirip atacağım,şu gün idealizmimle cehaletini kıyaslama aptallığında boy göstermiş olanlar o gün şahit olacaklar.Yükselmiş olmayacağım ha orasını açıklığa kavuşturalım,popülizmin hüküm sürdüğü bir coğrafyada asla en birinci olmak istemem ben,geri planda ancak kendinden ödün vermemiş bir hayat idealimdir...
Bu yüzden de küçük balığı oynuyorum uzun zamandır,insanların gözünde kolay lokma,cümleleri saptırılarak hedef tahtasına geçirilen basit bir piyon;ama bu bağımlı yaşam sona erdiğinde,yanisi birileri bize bilmem ne dediği için bilmem ne yapmadığımızda,o gün benim altın çağım başlayacak...
Altın çağ derken hayatımda olmasını istemediğim kalitesiz,aptal,saygısız,şerefsiz kim varsa tek kalemde silip atacağım...
Bari anlamadıkları sanata biraz suskun kalsalardı ben de onlar için aynı hoşgörüyü gösterebilirdim...

Akılcı,büyük ve gerçek işler yapmak istiyorum artık,bu ergen toplumda yeterince paslandık;küfrü öğrenmediğim günlere dönmek isterdim,şimdilerdeyse her gün kendine zevkle ağız dolusu ettiren çıkıyor ve ben kendimi tutmada başarılı olamıyorum;derken bum,suçlu yine ben...
Alkış size,alkış çoğunluğunuza,ilkelliğinize,aferin yumruk sallamayı biliyorsunuz,aferin oturduğunuz semtin bütün zibidilerini tanıyorsunuz,sigara-alkol ne bulursanız at gibi emiyorsunuz;tüm bunların içinde benim kitap yazmış ve yakında kısa film çekecek olmam garipse eğer,yerden göğe kadar haklısınız...
Zorba olamadığım için üzgünüm,sizin bana muamelenizi size sergilediğimde size verilmeyen olumsuz tepkiyi gördüğüm için kızgınım(genel olarak konuşuyorum)
Ve bu zamana değin belkide her gün birini öldürmeyi kusursuz tasvirlerce zihnimden geçirdim ama tuttum kendimi,tutacağım da;zira biz iyiliği kötülerden öğrendik,kimler geldi geçti ve onlar bok çukuruna düştü geriye biz kaldık diye...

O günler geldiğinde ben tüm bunların meyvesini alacağım,siz kendimi tutmamın size birşey yapamayacağımdan olmadığını anladığınızdaysa çok geç olacak,düşündükçe sinsi sinsi bir gülümseme geliyor ve itiraf etmeliyim bu çok güzel.Tek itirafım da o değil üstelik,ayrıca size bir şey yapamayacağım da doğru,ama nasılsa biri yapar;ben merhametsiz olmaktansa bir başkasının olmasını yeylerim benim yerime,zira ben merhametsiz olursam evet taş üstünde taş kalmaz belki ama,belki Allah'ın gözünden düşebilirim diye korkum...

Ne olursa olsun,o gün eğlenen taraf biz olacağız,
Çok eğleniceez...