Birkaç Kadını Unutmak
Bir kişiye olan aşkınızın bitmesi için gözden ırak,eğer çok güçlü biriyseniz bile en az bir sene gereklidir.Ama aşkınızın bitmesinin yanında,ona ve onunla ilgili bütün duygu-düşüncelerinizin bitmesini dilerseniz(ki dilersiniz) en az 5 yıl,ki bu da kaderin karşımıza çıkaracağı olumlu etkilerin de dahil olduğu bir 5 yıl,ki kaderin böyle bir şey yapmayacağını var sayarsak insan ömrüne orantılı olarak aşağı yukarı 8 yıla tekabül eder.Kaldı ki bu 8 yıl içerisinde daha başkaları tarafından incinme ihtimaliniz ve onlar için de aynı şartların geçerli olmasını hesaba katarsak minimum iki kat zararla geçen 14 sene demektir.Hatırlatayım,yaşım 15;yani bu da demek oluyor ki şuan hayatımda olumsuz etki yaratmama sebep olmuş tüm kadınları en ufak düşünmeyi bırakmam için tam olarak 30 yaşına gelmek gibi bir durumum söz konusu,ki çoğumuzun da beklemeye sabrı olmayan bir zaman bu...
O zaman benim yaptığımı yapacaksın beyim,mecburiyetten değil ama elimde olmadan yaptığımı;yanisi onunla ilgili duygu ve düşüncelerini bitirmeyeceksin.Bu da demek oluyor ki artık onunla geçirebileceğin/geçiremediğin güzel zamanların,evlenmenin,yuva kurmanın falan tasvirini yapmayacaksın evet;ama ona olan sevgini yitirmeyeceksin,hele ki nefrete asla dönüştürmeyeceksin.Nefrete dönüştürürsen o da kaybeder sen de kaybedersin.Şuan kim olduğunu ve bunu ne sıfatla okuduğunu,kaç yaşında olduğunu falan bilmiyorum ama bu bir öğüttür,bunu sakın unutma...
Ben ne mi yaptım?İnsanların onca aptal ve yanlış düşüncesine rağmen dalgakıran edasıyla sevdim.Bir başkasına aşıktım evet,önceden aşık olduğum kadından bir başkasına aynı hisleri hissediyordum;kimilerine göre bu alçakça ve zannedersem haklılar da ancak benim onları haksız çıkaracak bir düşünce yapım var.Ben diğerleri gibi değilim abi açık söylüyorum;şu gün sevdiğim kadın için de,ondan önceki için de ölmem gerekse bir defa düşünmem ölürüm.İşte bunu beceremeyenler b*k atar bana,bırakın atsınlar...
Eğer birini sevmek diğerini unutmayı gerektirseydi bu alçaklık,herkes de alçak olurdu.Ama birini sevmek sandıklarının aksine diğerini daha çok hatırlamayı bile gerektirir bazen;tıpkı yaşamaya direncin kalmadığında aklına ölümden dönmelerini getirmen gerektiği gibi.Ayrıca tüm bunları bir kenara bıraksan bile gayet saçmadır zaten,her ne olursa olsun ömründe bir defa,bir şekilde,bir sebepten bulunmuş herhangi kimseyi tıpkı bir kağıt mendil gibi buruşturup atabilmek;belki unutamıyorum ama,bunu yapabilmekten iyi olduğunu adım gibi biliyorum..Değer vermek çok ayrı bir şey ve esasen ben tam olarak bunu yapıyorum;unutmak yerine değer verip,öldürmek yerine ölümsüzleştiriyorum geçmişi;geleceğimi ise bu ölümsüzlüklerin miladı olarak yüceltiyorum.Sonra da efsane bir hayatım oluyor zaten,masal gibi,filmlerdeki gibi...
O zaman benim yaptığımı yapacaksın beyim,mecburiyetten değil ama elimde olmadan yaptığımı;yanisi onunla ilgili duygu ve düşüncelerini bitirmeyeceksin.Bu da demek oluyor ki artık onunla geçirebileceğin/geçiremediğin güzel zamanların,evlenmenin,yuva kurmanın falan tasvirini yapmayacaksın evet;ama ona olan sevgini yitirmeyeceksin,hele ki nefrete asla dönüştürmeyeceksin.Nefrete dönüştürürsen o da kaybeder sen de kaybedersin.Şuan kim olduğunu ve bunu ne sıfatla okuduğunu,kaç yaşında olduğunu falan bilmiyorum ama bu bir öğüttür,bunu sakın unutma...
Ben ne mi yaptım?İnsanların onca aptal ve yanlış düşüncesine rağmen dalgakıran edasıyla sevdim.Bir başkasına aşıktım evet,önceden aşık olduğum kadından bir başkasına aynı hisleri hissediyordum;kimilerine göre bu alçakça ve zannedersem haklılar da ancak benim onları haksız çıkaracak bir düşünce yapım var.Ben diğerleri gibi değilim abi açık söylüyorum;şu gün sevdiğim kadın için de,ondan önceki için de ölmem gerekse bir defa düşünmem ölürüm.İşte bunu beceremeyenler b*k atar bana,bırakın atsınlar...
Eğer birini sevmek diğerini unutmayı gerektirseydi bu alçaklık,herkes de alçak olurdu.Ama birini sevmek sandıklarının aksine diğerini daha çok hatırlamayı bile gerektirir bazen;tıpkı yaşamaya direncin kalmadığında aklına ölümden dönmelerini getirmen gerektiği gibi.Ayrıca tüm bunları bir kenara bıraksan bile gayet saçmadır zaten,her ne olursa olsun ömründe bir defa,bir şekilde,bir sebepten bulunmuş herhangi kimseyi tıpkı bir kağıt mendil gibi buruşturup atabilmek;belki unutamıyorum ama,bunu yapabilmekten iyi olduğunu adım gibi biliyorum..Değer vermek çok ayrı bir şey ve esasen ben tam olarak bunu yapıyorum;unutmak yerine değer verip,öldürmek yerine ölümsüzleştiriyorum geçmişi;geleceğimi ise bu ölümsüzlüklerin miladı olarak yüceltiyorum.Sonra da efsane bir hayatım oluyor zaten,masal gibi,filmlerdeki gibi...
0 Yorum:
Yorum Gönder