Onlar Var

Senelerce birine yazdım,hatta yazmaya o başlattı beni,yüzlerce yazım vardı sırf ona yazılmış.Ama o sanki hiç olmamış gibiydi,gibi bile değildi.Öyle ki üzerine bile alınmamıştı diyebilirim kolaylıkla,çünkü bu güne kadar yüzlerce hamfendiden aldığım yorumların ortak çıkarımı hiçbir kadının yazdıklarıma kayıtsız kalması mümkün değildi..Bunu ben söylemedim,söyleyemezdim de zaten,saftım..Bir de şimdi geldiğim noktaya bak,tanımadığım yüzlerce insandan tepkiler aldım;kimi hayatımı değiştirdin dedi,kimi sayemde artık farklı düşündüğünü söyledi,önyargılarından kurtulduğunu dile getirdi..Okurken ağlayan insanlar var yazdıklarımı,son derece içten iltifatları var bana,itirafları var...

Bir tarafta yıllardır beni bir gram sevememiş biri,diğer tarafta tanımadan sevmiş yüzlerce insan.Sıkıldım artık umutsuzluktan,bilincinde olduğum gerçeğe rağmen,bir anlamda umut ederek umutsuzluk yaratmaktan.Bugün şu insanlar bana sevgilerini,teşekkürlerini sunuyorlarsa sırf kendi umut edişimden,sağolsunlar beni kendilerine örnek gördüklerinden..Böyle örnek olmamalıyım ben,hala seni sevip umutsuzluk besleyerekten...

Umurunda bile olmadığım gerçeği,dost olarak değilse bile aşk olarak yani;sen iyi ki başkalarına ait belledin kendini;ben mi,ben seni değil okuyucularımı seviyorum,senden daha varlar,seni sevdiğimden fazla faydam dokunuyor onlara,sana ise gözyaşı.Teşekkür ediyorlar,tebessüm ediyorlar yetiyor,dahası değil...

0 Yorum:

Yorum Gönder