Öteden

Şimdi birden anımsadım da,onu severken,bi'umudum varken çok başka bi adamdım ben..Küfür çıkmazdı ağzımdan,henüz yalan olmamıştı gülüşlerim,mutluluk saçardım etrafa,çok başkaydım...
Şimdi mi?Sürekli ağzımda tutamadığım dolu küfürler,somurtur olmuşum dört bir yana,sağım solum karanlık bir odaya hapsetmişim kendimi.Bunu ben istemedim,biliyorum ki o da istemezdi...

Değiştim ben kahretsin,sakallarım terledi,sesim kalınlaştı..Anlaşılmaz oldum iyice,anormalleştim ben de farkındayım,kızamıyorum bu yüzden kimseye.Nedense öteden bakar gibiyim ben bile,azar azar unutmaya başladığım kendime...
Yaşıtlarım pop dinler,ben bozlak;millet arkadaşıyla buluşur,ben babamın ahbaplarına giderim hafta sonları,onlar selfie çekinir,ben şiir yazarım oturup..Yaşıt da değiliz bana kalsa;ben ki yaşını almış,ihtiyar,bir başına bi'kayıkçı...

En sinir bozanı da laf ederler umarsız,tek bir şiir bile yoktur bahse girerim,içlerine dokunan,duygulandıran;ya da hiç aşık olmamışlardır gerçekten,halden anlayacak kadar yaşamamışlardır..Hayata öteden bakarlar,asla da farkına varamaz,kendilerini insandan sayıp ben gibilerine toz kondururlar...

Şimdi ben yine meczubu oynayacağım bıkmadan,canım-bebeğim diye hitap edip sinirlerini bozacağım insanların..Ne de olsa hiçbiri tanımıyor beni,zerre haberleri yok yaptığım türlü fedakarlıktan...
Biraz da acıtıyor ama olsun;yoksayılmış gibi geçmişim,ben değilmişim gibi muamele ediyor bilmeyenlerim...Yeni bir ben yarattım;içinde daha ben olan bir ben;gerisi,insanlar,diğer herşey öteden...

0 Yorum:

Yorum Gönder