Acır Mısın?

Sevdiğimi söylesem acır mı canın?peki seni sevdiğimi mi,yoksa bir başkasını mı söylesem daha çok acır?Ne kadar acır mesela,bana ismini her zikrettiklerinde yüzümün üşüyüp gözlerimin bi'yanar oluşu,veyahut sana benzeyen birini görüşümde bile nefesim kesilmiş de yeniden almaya başlamışım hissini yaşadığım kadar mı?Acır mı?Acımasın be,güldürsün yüzünü,sana hitap edişimdeki seni ifade etmeye yetemeyecek türlü iltifat,ruhunu okşasın isterim,hep de istedim..Gerçekten merak ediyorum,ne hissederdin eşkiden,şimdi ne hissedersin.Duramıyorum da böyle dut gibi,kalbimin sana olan o sönmemiş ateşi,halihazırda yanmaya devam ederken ve artık tüm bunları söylemekte çok daha özgür hissederken.Sana yazmasam hiç yazamıyor gibiyim,sana yazmadığım onca güzel şeyi yazarken seni düşünüp düşlediğimi de bir tek ben bilirim...

Yine bi'tuhafladım dimi ben,bi'şaşırıp saçmaladım falan;kolay mı ona buna yazmıyorum,onca zaman sonra hem de kursağımda kalmış onca duygunun hatrına yazıyorken sana,rahatladım be,asırların yükü kalktı üstümden;bu ki bilmem kaçıncı ilan-ı aşkım,hitabımken sana,yine daha aşkını söyleyememiş çoluk çocuğa bağladım.Ürkek bir kuş gibiyim sana,yüzü küskün gönlü barışık..Şimdi seni seviyorum desem anlamlı,anlamsız,sensizken.Ne düşündüğünü bilsem de,içim ürperir titrer,sakınırım...
Bir şiirden alıntı yaparak bitireceğim bu gevezeliği''Öyle güzelsin ki,kuş koysunlar yoluna...''Ve seni seviyorum,sonsuza kadar,belki de haddim olmayan bir kudret ve cesaretle...

0 Yorum:

Yorum Gönder