Umuda Kalksam

Şimdi yine umut etmeye kalksam seni,bir Alptuğ klasiğinde olduğu gibi-öyle bir söylüyorum ki,sanki etmiyormuşum gibi-yaparım,yapabilirim;ilk günkü gibi,eski ben gibi,çok önceden de olduğu gibi yani..Birşeylerin değişip değişmeyecek olması da önemli değil..Seni unuttuğumu sandığım o zamanlarda pek çok kişi geçti hayatımdan,ve en çok neyi anladım biliyor musun,sol yanım bir tek sana aitti,ol ya da olma fark etmeden;sen yoktun belki ama hiçbiri senin olduğun gibi değildi,olamazdı,hatta olamayacaklarını sonradan onlar bile fark etti...

Hazır yine güneş doğuyorken,yine ben nefes alıyorken umut edeyim n'olmuş yani?ayrıca''biz''değil''ben''dedim dikkat edersen,senin için ürperticidir belki ama hala her Allah'ın günü başını yastığa koyduğunda aklına ilk seni getirip sana birşey olursa ne yapacağını düşünen bu adam için değil güzelim..Seni umut etmek için değil sana,kendime bile ihtiyacım yok ki benim...

Umut etmeyince,beklemeyince n'olacak,daha iyisini mi bulacağım senden?sanki iyisi,sanki başkası varmış gibi senden..Bulamam,bulmayayım da;ha ne olur dersen en fazla olmayan birine ait ölürüm,tabi ölebilirsem;aşıklar ölmez diye biliyorum ben,senden,hislerimden biliyorum;nabzı sıfıra inip azalınca duygularımın,bitti sandı herkes,bi'ben biliyordum o sıra,senin de bildiğini tahmin ediyordum,bilmiyorduysan bile öğrendin,artık tövbe unutmazsın...Şimdi seni seviyorum desem ya çok anlamlı ya çok anlamsız,sana kalmış orası,ama öyle...

0 Yorum:

Yorum Gönder