Sen,O ve Kim Bilir
Özler misin beni bir yerlerde?Sadece meraktan,yani aklından geçti mi bana dair keşkeler;keşke sevseydim gibi ne bileyim,keşke yanımda olsaydı,keşke görseydi,bilseydi gibisinden işte.Keşke en azından aramızda bir şeyin adı kalsaydı diye,hadi aşkı geçtim dostluk,ya da tanışıklık.Böyle diyorum çünkü atıyorum gün gelip ortak bir arkadaşımız vasıtasıyla aynı mekana gidip karşılaştığımızda mesela,birbirimize nasıl gözlerle bakarız bilmem ama bir pot kırdığımızda ve o bize "Tanışıyor musunuz?" dediğinde cevabın ne olur,işte bunu çok merak ediyorum.Benimki mi?bilmiyorum,ölsem de öğrenemem yaşamadıkça...
Beni sevdin mi gerçekten,herhangi bir şekilde;yoksa sana olan sevgimden yahut başka bir şeyden acıdın mı,belki de kırmadan başından savmak istemişsindir.Olabilir canım hepsi olabilir,kaldı ki hepsini de hak ediyordum ben seni sevdiğim için bir başkasında gönlün varken.Ama ne anlatabildim ne de anlayabildim işte kadın,öyle ki sen hayatımdan geçip gideli seneler olmuşken ben hala senli şeyler yazma,düşünme ve hisssetme eğilimindeyim fena şekilde;sen,o ve kim bilir...
Buna karşın bir de beklediğim var,senin yerine hem de,daha doğrusu seni yakıştırdığım ama o hiç dolduramadığın boşluğa.Boşluğumu doldurmak için birini sevip onun da beni sevmesini beklemiyorum,bu yanlış,çok yanlış;ben seni de sevmek için sevdim(öyle dediysem sevmiş olmak için sevmek değil,karşılık beklemeden sevmek),kanımca biliyorsun zaten bunu,sadece sen kendin sevmediğin gibi benim de sevmeme müsade etmedin;anlıyorum seni mecburdun,aramızda önceden de olan o bağ hatrına benim yaptığım kabalıktı asıl,aşkım kabalıktı biliyorum.Aksini iddia etme çünkü seni duyamam,ben artık başka bir dünyanın yalnızıyım;sensiz,onsuz ve kim bilir...
Bir beklediğim var işte dedim ya,senin de önceden savunduğun üzere artık sen olmadığını bildiğim biri,ama emin olduğum demiyorum bak nedense.O gelir,senin yarım bıraktıklarını,istemeden yıktıklarını giderir;ama bunu herhangi birinin gelmesi yapar zaten,oysa o gelirse içim ısınır benim,göz kapaklarım gözlerimi kendiyle bu kadar bütün hisseder,kaburga kemiklerim yenilenir,kalbim yeni bir seyir kazanır;artık çiçek alacağım biri çıkmış olur,yemeğe götüreceğim,hediyeler alacağım;canım sıkıldığında saçlarını okşayacağım,başımı omzuna ya da onun başımı omzuma yaslayıp hayatın bir tadı varmış diye çıkaracağım ağır ağır,güzel sözler fısıldayacağım kulağına,üşüdüğünde ellerine sarılacağım;seveceğim işte,kendini yalnız,sevgisiz ve güvensiz hissetmesine imkan vermeyeceğim,mümkünse de benden başkasına ihtiyacı olmayacak kadar kapsayacağım isteklerini,ona hayatı sunacağım;şiir yazacağım mesela,şarkı da bestelerim sorun olmaz,güzel anılar ve hisler biriktireceğim,sanki pamuktan bir kap içerisinde sıcacık ve ufacık bir şekilde yavaşla ona sunacağım...
İşte ben tüm bunları,önceden yazdıklarımı,aklıma gelip gelip yazmadan unuttuklarımı ve henüz yapamayacağımdan aklıma getirmediklerimi ben senin için canlandırmıştım;"Kısmet değilmiş"diyerek basıp gidemeyeceğim de ama,içim acır bi,belli olmaz orası...
Uzun lafın kısası,ben senden razıyım,keşke de keşke dediğin şeyler olsa,hatta ben onları bilsem ve bir bir gerçekleştirsem ama eğer ki bana dair keşkelerinde aşka dair bir yer varsa bunun ikimizden de uzak olduğunu bilip olgunlukla karşılaman gerekebilir artık,benim senin beni sevmemene rağmen seni severken yaptığım gibi,kusura bakma;sen de,o da ve kim bilir...
Benim sözüm var ona,başım bağlı ezelden...
O kadın gelecek biliyorum,hep biliyordum ama bu defa içimde tutuşan skaler bir aşk mevcut,aşık olmayı istemek gibi saçma bir şey değil ama aşık olacağını tahmin etmek kadar akıl almaz.Zaten bu aşk için karşıma çıkacak o kadın da aklımı başımdan alacağına göre sorun yok.Yine biri çıkacak ve ben kendimi kaptıracağım aylar sonra,yine olmayacağınaysa inancım var ne yazık ki,bundan dolayı zincirlerimi kırması gerekecek biraz,beni sevebileceğine beni inandırıp bir adım atmamı sağlayabilmesi için.Ama zor değil,sen de biliyorsun aslında ona söylerdin olsan;aşk konusunda ne kadar inatçı olmaya yahut gözükmeye çalışıp bir o kadar çabuk çözüldüğümü falan...
Şimdi o eski ve dostum olan sen geliyorsun aklıma da,onun gelmesini benden çok istiyorsun gibi bana;işte bu yüzden de,seviyorum seni(sadece dostane)Tüm bunların yanında keşke bilse sana değil de direkt ona,geleceğine inanarak yazdığım sahipsiz yazıları;mesela Gelse ve Bir Kadın Tanıdım.Çünkü bunlarla başlayarak ona ait olduğum beyaz bir sayfa açmak istiyorum ikimize,ikimiz de yeterince geç kaldık zaten;ben ve o,kim bilir...
Düğünümüze gelirsin belki olmaz mı,geçmişi eritip eğitmiş,hatıra ve hisleri yakmaz bir hale getirmiş bir biçimde,ikimiz için de.Sonra sen,o ve kim bilir;o eşim,sen dostum ve geçmişse sırtımda yük olmaktansa herkesin cümlelerinde yer verdiği gülerek hatırlanan klişe olur artık.Sen beni özledin mi bilmiyorum ama ben bu olmamış günlerin özlemini çekiyorum;muhtemelen de olmayacak,ama olsun,her açıdan yani...
Beni sevdin mi gerçekten,herhangi bir şekilde;yoksa sana olan sevgimden yahut başka bir şeyden acıdın mı,belki de kırmadan başından savmak istemişsindir.Olabilir canım hepsi olabilir,kaldı ki hepsini de hak ediyordum ben seni sevdiğim için bir başkasında gönlün varken.Ama ne anlatabildim ne de anlayabildim işte kadın,öyle ki sen hayatımdan geçip gideli seneler olmuşken ben hala senli şeyler yazma,düşünme ve hisssetme eğilimindeyim fena şekilde;sen,o ve kim bilir...
Buna karşın bir de beklediğim var,senin yerine hem de,daha doğrusu seni yakıştırdığım ama o hiç dolduramadığın boşluğa.Boşluğumu doldurmak için birini sevip onun da beni sevmesini beklemiyorum,bu yanlış,çok yanlış;ben seni de sevmek için sevdim(öyle dediysem sevmiş olmak için sevmek değil,karşılık beklemeden sevmek),kanımca biliyorsun zaten bunu,sadece sen kendin sevmediğin gibi benim de sevmeme müsade etmedin;anlıyorum seni mecburdun,aramızda önceden de olan o bağ hatrına benim yaptığım kabalıktı asıl,aşkım kabalıktı biliyorum.Aksini iddia etme çünkü seni duyamam,ben artık başka bir dünyanın yalnızıyım;sensiz,onsuz ve kim bilir...
Bir beklediğim var işte dedim ya,senin de önceden savunduğun üzere artık sen olmadığını bildiğim biri,ama emin olduğum demiyorum bak nedense.O gelir,senin yarım bıraktıklarını,istemeden yıktıklarını giderir;ama bunu herhangi birinin gelmesi yapar zaten,oysa o gelirse içim ısınır benim,göz kapaklarım gözlerimi kendiyle bu kadar bütün hisseder,kaburga kemiklerim yenilenir,kalbim yeni bir seyir kazanır;artık çiçek alacağım biri çıkmış olur,yemeğe götüreceğim,hediyeler alacağım;canım sıkıldığında saçlarını okşayacağım,başımı omzuna ya da onun başımı omzuma yaslayıp hayatın bir tadı varmış diye çıkaracağım ağır ağır,güzel sözler fısıldayacağım kulağına,üşüdüğünde ellerine sarılacağım;seveceğim işte,kendini yalnız,sevgisiz ve güvensiz hissetmesine imkan vermeyeceğim,mümkünse de benden başkasına ihtiyacı olmayacak kadar kapsayacağım isteklerini,ona hayatı sunacağım;şiir yazacağım mesela,şarkı da bestelerim sorun olmaz,güzel anılar ve hisler biriktireceğim,sanki pamuktan bir kap içerisinde sıcacık ve ufacık bir şekilde yavaşla ona sunacağım...
İşte ben tüm bunları,önceden yazdıklarımı,aklıma gelip gelip yazmadan unuttuklarımı ve henüz yapamayacağımdan aklıma getirmediklerimi ben senin için canlandırmıştım;"Kısmet değilmiş"diyerek basıp gidemeyeceğim de ama,içim acır bi,belli olmaz orası...
Uzun lafın kısası,ben senden razıyım,keşke de keşke dediğin şeyler olsa,hatta ben onları bilsem ve bir bir gerçekleştirsem ama eğer ki bana dair keşkelerinde aşka dair bir yer varsa bunun ikimizden de uzak olduğunu bilip olgunlukla karşılaman gerekebilir artık,benim senin beni sevmemene rağmen seni severken yaptığım gibi,kusura bakma;sen de,o da ve kim bilir...
Benim sözüm var ona,başım bağlı ezelden...
O kadın gelecek biliyorum,hep biliyordum ama bu defa içimde tutuşan skaler bir aşk mevcut,aşık olmayı istemek gibi saçma bir şey değil ama aşık olacağını tahmin etmek kadar akıl almaz.Zaten bu aşk için karşıma çıkacak o kadın da aklımı başımdan alacağına göre sorun yok.Yine biri çıkacak ve ben kendimi kaptıracağım aylar sonra,yine olmayacağınaysa inancım var ne yazık ki,bundan dolayı zincirlerimi kırması gerekecek biraz,beni sevebileceğine beni inandırıp bir adım atmamı sağlayabilmesi için.Ama zor değil,sen de biliyorsun aslında ona söylerdin olsan;aşk konusunda ne kadar inatçı olmaya yahut gözükmeye çalışıp bir o kadar çabuk çözüldüğümü falan...
Şimdi o eski ve dostum olan sen geliyorsun aklıma da,onun gelmesini benden çok istiyorsun gibi bana;işte bu yüzden de,seviyorum seni(sadece dostane)Tüm bunların yanında keşke bilse sana değil de direkt ona,geleceğine inanarak yazdığım sahipsiz yazıları;mesela Gelse ve Bir Kadın Tanıdım.Çünkü bunlarla başlayarak ona ait olduğum beyaz bir sayfa açmak istiyorum ikimize,ikimiz de yeterince geç kaldık zaten;ben ve o,kim bilir...
Düğünümüze gelirsin belki olmaz mı,geçmişi eritip eğitmiş,hatıra ve hisleri yakmaz bir hale getirmiş bir biçimde,ikimiz için de.Sonra sen,o ve kim bilir;o eşim,sen dostum ve geçmişse sırtımda yük olmaktansa herkesin cümlelerinde yer verdiği gülerek hatırlanan klişe olur artık.Sen beni özledin mi bilmiyorum ama ben bu olmamış günlerin özlemini çekiyorum;muhtemelen de olmayacak,ama olsun,her açıdan yani...