Merhabalar değerli ve daha değerli dostlar, bugün yeni hayatımın ilk günü ve size yeni hayatımı şöyle özetlemek istiyorum. Sordum kendime, Alptuğ senin bir hayalin var mı diye ve vardı da, İletişim fakültesi, birkaç ekipman, ileride çekeceğim empati, sevgi ve anlayış aşılayan, arada kalıp kaybolmuş hayat hikayeleriyle dolu filmler, beni seven insanla gezi, Şiir adında bir kız çocuğu... Hayal

Yazmayalı çok oldu di'mi sana, sanki dost kazıklarından kendimi derslere, kamera ekipmanlarına ve sinema eğitimine vurmuşum gibi oldu di'mi? Hayır öyle değil, aksine sana olan bekleyişim, azalacağına kanaat ediyor da olsam bir umut ile arttı, sanki beni bir üniversite kampüsünde bekliyor olma ihtimalin diğerlerinin çokça öyesndeymiş gibi. Böyle düşündükçe kendimi fırtınada dümene asılan ve başaracağının bilincindeymişcesine gülümseyen bir

Değişmek her zaman, hatta çoğu zaman olumlu bir şey değildir, içten içten, tatlı tatlı kaşınan bir yaradır; her ihanette, haksızlıkta ve vesairede yoklar bir defa. Zararı yok gibi gelir; ezilen adam sadece biraz bağırmaya başlayacaktır, şiddete uğrayan kadın sadece biraz tekme savurmayı öğrenecektir, susturulan çocuk ise biraz sert konuşacaktır... Çok masumdur değişim, nitekim öyle ilerlemez. Tadına vardığınız vakit