Yine buradayım işte, güneş gibi hep yüzümü döndüğüm yerdeEğer bana gerçekten göğsünü açıyorsan okuyucuBeni tek tanıyan sen olacaksın,Umarım seversin de.Kıyıya yakınım başarmak hususunda ama o da değil yalnızca, bu hafta sonu, hayatımın geri kalanını ve benim deyimimle "gerçek yarısını" geçirmeyi umduğum yere gidiyorum. İyice bir keşfedeceğim önce, kağıt üstü ezberimde zaten ama karış karış adımlayacağım; hem kafa dağıtacağım

Merhaba okuyucu, bugün biraz kötülük konuşacağız.Seni bilmem ama ben, bilhassa annem tarafından çok uzun süre "ne ederssn onu bulursun" mantığı ile yetiştirildim, okey bu kötülüğü engelleyen bir şey teoride fakat aynı zamanda iyilik edenin iyilik bulacağı gibi ağır bir yemin de barındırıyor ufaktan; nitekim dünyanın beşeri kısmı asla öyle rasyonel bir yer olmadı, Mattia Ahmet Minguzzi de ne

Geçenlerde ilk kez uzun yola çıktım okuyucu, yani sürücü olarak.Ezelden beridir bunun rahatlatıcı bir aktivite olacağına dair inancım vardı belki ama buncasını ben dahi beklemiyordum, hiç bitmesin istedim, zaman olup akıp gitmek istedim. Varmanın bir tadı yok, ayrıca varmak oldu mu gittiğin yolun niteliği de değiştiriyor her şeyi; bozkırda mı deniz kıyısında mı ilerlediğin gibi, ayrıca varacağın yere

Herkes tüm gün yan gelip yatarak film izliyorum sanıyor, halbuki ben sadece karşısında film açık olan ve aslında kırk çeşit şey düşünmekten, yatar halde felç geçirmiş bir adamım, hepsi bu.Sanırım hayatıma hatırı sayılır boyutta bir yenilik getirememek uzun zamandır doldurmuş beni, içten içe sinirliyim her şeye, fazla bağırıp çağırır oldum farkındayım, hatta gözümün kararmasından korkar oldum ne yalan