Yekten abanayım iyisi mi lafa, zor bulursunuz bundan sonra süslü girizgahları falan, iyilik istiyorsanız denize atlayın ne dersiniz? Diyeceğim o ki keşke hayatım boyunca kimseyle tanışmadan devam edebilseydim, hiçbir kimseyle; aile neyine yetmiyor p****enk dedi içimdeki ses de ben dinlemiyordum, dostluk falan filan hesabı, sonra da Kabadayı filmindeki Ali İhsan gibi kaldım tabii: "Zaten biz yokmuşuz, cesaret yokmuş,yiğitlik, mertlik

Çoğumuzun başına gelen bir hadisedir bu, söz gelimi bir film izlersiniz ve hayatınız değişir vesaire vesaire... Bende de bi'nevi öyle oldu diyebiliriz esasen. Şöyle ki sıkıntıdan patladığım bir anda telefonuma baktım, rehberimde yüzlerce insan, yüzlerce "arkadaş"; ister istemez düşündüm tabii, bunlardan kaçı bana sık sık mesaj atıyor, hadi sıklığını siktiredin çok afedersiniz kaçı şu son iki yıl bandında

Bu defa yalnızca ve yalnızca tek bir kişi için bu yazı, biriciğim için, zira yoğunluk falan derken ona yazmayı fazlaca ihmal ettiğim, biricik kızım benim... Her şey bitti bak güzelim, astım krizinden farksız geçen bir seneden fazla zaman geride kaldı artık. Baban elinden geleni yaptı kendi için, şimdiyse senin için olan yıllar başlayacak. İyiyim ben iyiyim merak etme,

Sondu işte bugün, son defa kapısından girdim o çilenin; yalnız onun da değil, geçmişimin, kanlı bıçaklı olmaya yüz tuttuğum kendimi, bir daha karşılaşmamak üzere içine kapadığım o karanlık yerin. Ne olursa olsun sınav sonucum, üniversiteyi kazansam da kazanmasam da asla uğramayacağım oraya bir daha, ne o mahalleden geçeceğim hatta mümkünse, ne de başka bir şey. Veda etmem gerekenlere

Lafa üniversite sınavına 11 gün kaldığını söyleyerek başlamak en doğrusu, şimdi diyebilirsiniz "Oturup bunu kaleme almaktansa çalışsana!" ve muhtemelen haklısınızdır da ama bi'durun, ben o işi hallediyorum, her işi hallediyorum. Biliyorsunuz olup bitenleri, bana deştirmeyin yine eskileri; diyeceğim o ki yolun sonundayız, o gün gün hatta an an beklediğimiz kurtuluş çok yakında ve naftalin kokusu kadar keskin. Bir