Alptuğ'un Mekanı

01 Kasım 2014

Geçmişe Rağmen

Şöyle bir dönüp baktım yine geriye ve yeniden okudum eski yazdıklarımı,ben yazdığım için de teker teker hissettim tüm duygularımı yeni baştan,herşeyi tazecik anımsadım adeta.Sonra bir de olduğum yere baktım ki bomboş,kimse yok geride kalanlardan;var aslında ama sadece izlerinden ibaret artık,ki izler olsa da bir anlamı yok..Böylesi daha iyi biliyor musunuz,çünkü çekip gidebilme şansı her zaman erilmez insana.Ha dersiniz ki''Yakana yapışan birşeyler olmuyor mu?''oluyor olmasına da,her gömdüğüm ölemese de toprağın altında olması en azından içimi rahatlatıyor...

Pişman olmadım ben,pişman olacak birşeyim olmadı hiç,geriye dönüp bakmam ise pişman olmadığım şeylerin gerçek olmasına dair hala içimde kalmış buruk bir dilekti sadece..İşin kötüsü,hiçbirşey için''Geride kaldı!''diyemem ben,söküp attığım herşey hala şuramdadır,bırakın kimse bilmesin...
Uslu bir çocuk olup şirinleri görelim derken güzel günler göreceğiz filmine bağladı hayat..Amaan,sonu da öyle olursa problem yok...

26 Ekim 2014

Seni Beklerken

Olmayan sevgilim,seni beklerken saymaya bile utandığım günerimde;adını dahi bilmezken çığırmak istedim seni göklere,çağırmak istedim yanıma yüreğime.Olduğundan eminim,yokluğun ise sadece sana olan aşkımı zaptetme tekniği hayatın.Kadınım,sen yoksun ya henüz,inan ki ben de hala var olmadım..Aldandım o kadarını söyleyeyim,başkalarının o soğuk bakışlarında senin yokluğundaki sıcaklığı bile bulamadım seni ararken;çünkü onların hiçbirinin sen olmadığı gerçeğini bana kimse söylemedi.Oysa ben itiraf ediyorum bak,olmayan sana;hiçbirinin sana benzeyemediğini,o bilmediğim benzersizliğine karşı bu gerçeği ne kadar iyi bildiğimi...

Seni beklerken kayan yıldızlarda ettiğim dileklerin hepsi sana aitti,doğumgünü pastalarımda üflediğim mumların dumanına karışan,kimselere söylemediğim dileğim 14 senedir;en büyük dua'm Allah'a,çıkarması karşıma seni,ufkumu seninle sınırlayıp beni yalnız senin aşkına sadık etmesi..Bence gerçek oldu da bu dua'larım,dileklerim;daha sen gelmeden varlığını yanımda hissettirdin,umarım sen de buna karşılık sana olan aşkımı,benden haberin yokken bile hissedersin...
Hayal ettiğin ben,rüyalarına belki başka yüzlerle ve vücutlarla girerken sanma ki kandırıyorum seni;bu hayal gibi aşkımın,henüz yaşamadığım her saniyesi bile gerçekti,her anı yine yalnız senin içindi...

Kadınım,geç gelme de şiir yazayım varlığına artık,seni beklerkenki tüm hayallerimi gerçekleştirme fırsatı yakalayayım;gel yaslanayım omzuna,bu sefer de biz kaydıralım yıldızları;kahve içelim,sevişelim,birbirimizin falında bizi görelim aynaya bakarcasına..Özenilelim,kıskanılalım;ölsek beraber ölelim;en büyük özelim,sana olan aşkımdır tanımadığım güzelim.Nereden mi anladım güzel olduğunu?Geleceğinde seni nasıl tanıyacaksam öyle;söyleyeyim de şaşırma,şimdi de o zaman da...

Beklediğim Günler

Açıp gözlerimi ovuştururken sabaha beni uğurlayan uykunun en güzeli,bir daha geri dönmemek için bir sebep sanki ufuktaki yeni sevdanın ihtimali.Yeni bir günde ışıldayacak her bir papatyaya hazırız biz,gün ışığı gibi aydınlıklarla kuşanmaya.Evet romantizmin dibine vurmaya,eşsiz benzersiz aşkı yaratmaya..Her yeni gün beklerim ya bu yüzden,belki bir tesadüf belki de içten gelen;bulamasam da vazgeçemem,ruhuma işlediğinden...

Ve gece çökmeden evvel,odama girip kapatınca kapıyı,kapının camından içeri sürülen o sarı parıltı düşlerimi bir bir yeniden aydınlatırken;tüm bu hayal meyal halleri yeniden sürerken yastığıma böylesine bir sevgiyle saırlmış sabahın gelmemesini dilerim,oysa gelince de şansıma güvenir dönüp devam ederim...

Her günüm böyle geçer iz peşinde,fark edemeyeceğimi,tesadüf olacağını ve zaten istesem de ondan kaçamayacağımı yine adım gibi bile bile.Sabırsızlık değil benimkisi,tatlı bir telaşe;3 günlük dünyada,aldığım her nefeste birini severek,ona bağlı hissedip aşkımı yaşatmayı dileyerek geçmesi için bi'çaba sadece...

Çok değil yaptıklarım yapacaklarım,aşkımı yaşamaya da yaşatmaya da yetmez alın yazım;henüz tanımadığım kadınım,varlığından haberdarım ben bununla da yaşarım..Yetmedi mi,bekletme dilersen;gel,gel ki seveyim istersen...

Yeni bir güne bile,tahammülüm sırf seni seviyorum diye,geleceksin biliyorum diye...

Aynı hisleri hissettiğini de biliyorum benimle,hissedeceklerime hazır olduğunu da seninleyken bile;her anında yanında hissettiğini de biliyorum beni,benim de seni hissettiğim gibi yani..Hepsi geçecek güzelim,yenisi de gelecek;gelecek ya bekleme boşuna,tesadüf gibi karşılaşalım sonunda...

Biraz Daha Yazmak

Kendimden ders çıkarsam,yani şu küçük sayılabilecek hayatımın çoktan unuttuğum ve de asla unutamayacağım anları,en önemlisi de o anlarda hissettiğim o tarifi imkansız duygulardan.En geniş çerçeveden baksam hayata;ki bu son derece ürkütücüdür çünkü boşluğun en fenasını tadar insan,herşeyin sonunda şu hayatta yaptıklarının aslında bomboş olduğunu ve bunun da yanında kendinden seneler sonrası için en ufak bir iz bırakmadığını fark eder...

Sonra işte benim gibi ölene kadar,içindeki o bütün duygu ve düşünceler tükenene kadar yazmak ister,yüzlerce hatta yüzbinlerce;üstelik sırf birgün ölüp gittiğinde"Şunu da yazamadım"dememek için...
Azaptır bu anlayamazsınız;çünkü başkalarına birşeyler kazandırmak gibi kutsal değilse amacınız,asla başka gönüllerde var olamazsınız...

Biraz daha yazmak için neler verilmez,bütün his ve düşüncelerini bir bir dışarı atıp rahatlamak için,insanlara umut olabilmek,yön verebilmek ve fayda sağlayabilmek için...

Rahatlıkla diyebilirsiniz ki"Ulan senin ne faydan olacak insanlara,tek bildiğin aşk meşk diye karalamak!",elbet bu da bir yerde hoş karşılanabilir bir tepkidir.Ancak ben ki yazımı okuduğunda bir evlat,ona benimsetilmeye çalışılan ırkçılık illetini aşk ve sevgi besleyerek tekmeliyorsa;ya da tam bir aile yıkılma noktasına gelirken kitabımı okuyan çiftler birbirlerine empati ve hoşgörü ile yaklaşmayı bir daha deniyorsa o kadar da başarısız,faydasız sayılmam değil mi?

25 Ekim 2014

3 İnfaz

Kaç zamandır yazılarıma siyaset karıştırmamaya özen gösteriyordum ama artık sabrım kaçtı,el bebek gül bebek alakasız yazılarla rahat edemezdi içim..En son gelen 3 tane infaz,sokak ortasında,halkın gözü önünde 3 can gitti,hem e göz göre göre...
''Süreç''diye diye iliğimizi kemiğimizi kurutan siyasiler,sanırım onların bahsettiği süreç başka bir süreç;çünkü eğer barış süreci şu an gerçekten gündemde olsaydı bunlar olabilir miydi?Bir diğer ihtimal ise''Barış süreci''denilen,aslında var olmayan bu şeyin''danışıklı dövüş''yapanların barışının süreci olması,ki bu en kötü ihtimal sayılır...

Küfür etmek birşey değiştirmiyor,yorulduğum için etmiyorum,hakaret etsem o da hiçbir işe yaramıyor;öylesine bir kızgınlık,kin ve öfke mevcut ki içimde,birgün dışarı taşacak diye korkuyorum.Çünkü bu öylesine bir vahşet örneği ki tüm bunlara ve dahasına yakından tanık olan birisinin tüm kürt halkına düşman olması işten bile değil..Ama dediğim gibi,çözüm bu değil;çünkü bu bir oyun,kurunun yanında yaşın da yanmasına izin verirsek bu oyunu da,barışı da,dostluğu da kökünden kaybederiz...

Şimdi burada kimseye sabır çağrısı yapmak niyetinde değilim,zaten bu konuda ben bile sabırlı değilim;inanın ellerim titriyor bunları yazarken ama benim yapabileceklerimin hiçbiri çözüm değil,birilerinin şu an yapıyor/yapacak olduğu da öyle.Aslımız barış evet,ama barış her zaman müzakerede değil,bu durumda mücadele ve direnişin içinde...

Daha Yeni Kayıtlar Önceki Kayıtlar Ana Sayfa

Kaydol: Kayıtlar ( Atom )