Aklıma bugünkü gerizekalı çocuk geldi,ama sözüm ona değil.O''seviyor musun?''diye sorduğunda''Sevsem ne olacak!''demiştim.Ama sonra oturup düşündüm,cidden ne olacaktı sevsem ya da sevmesem;sen yoktun ve olmayacaktın,olmayan birinin olmak da doğrudan yok sayılmam demekti.Ben kendimi yok sayıyordum zaten o konuda bir sıkıntı yok,insanların da beni yok sayması umurumda değildi gerçi ama ben istesem bile bunu yapamayacak olanlar vardı ve bunu onlara

Bugün ameliyat günü,17 Mayıs 2014/Bugün ameliyattan 3 gün öncesi.Bu yazımı tam 1 ay öncesinden yazdım aslında,otomatik olarak bugün tam da ben ameliyettayken sizlere ulaştı tahminimce. Aslında üstü karalı olan satırlardaki gibi yayınlamaktı planım bu yayını;lakin beni bilirsiniz işte,6 aylık çocuk yine sabredemedi anlayacağınız☺Ama sizlere orjinal metni hiç bozulmaya uğramamış bir şekilde bırakıyorum,hani farz edin ki o gün okudunuz☺

İyi ki benim ben,ben olmak süper güzel bir his.Hayat üstüne düşeni yapmadı belki bana,ama ben yaptım;pişman değilim,her ne olursa olsun iyi de yaptım.Sevdim,belki de pek çoğunun sevemeyeceği kadar çok sevdim;yanlış sevdim ya da yanlışı sevdim,ama yüreğimin bu kadar geniş olabildiğini fark etmek pişman olmamamı sağladı. Şimdi içimde koca bir yürek,doğruluğumdan,iyiliğimden,insanlığımdan,duyarlılığımdan ve duygularımdan en ufak şüphem yok.Hayat bana güzel

Beynimdeki senle müstesna bir finale gidiyorum,finalin adı kabullenmek.Bu hiç olmayacaktı,biliyordum ama bir ümit...Bir ümit bekledim işte;kaybedecek birşeyim yok diye,yok pahasına direndim.Ama olmuyor,yoruldum sonunda.Sen hiç sevmemiştin beni-o anlamda-,ben ise...Cümlelerin sonunu getiremiyorum işte ne yapayım,öylece kalıyor onlar da ben gibi. Senin bi'suçun yok,ikimiz de''bal gibi''biliyorduk ki kabahatin hallicesi benden kaynaklıydı.Kim dedi ki bana sev,kim dedi iste,kim dedi uğruna şiirler,kitaplar,boylu boyunca

Hayal dediğin çoktan gelip de geçmişti,o ki zaten fazlasıyla bitti;yoktun ve olmayacaktın,ama yasını tutmak hataydı.Üzülmek,acımak,yanmak,ölmek,bitmek eyvallah da yorgunum.Aşk anlaşılmaz kara kutu,ben desen 30'lu yaşlarında bir kuruntu. Olmamalıydı be peder;bu kadar büyümek olmadı,bu kadar büyük yaşamak.Sorsan 9/10'u der ki''Salak bu çocuk'',ki haksız da değil pek çoğu.Çocukla çocuk olmak,aslında sadece çocukların kendini büyük ve seni çocuk sanmasına yarıyor. Hayat bu