İLK SÖZÜM KATİLLERE; Hey gidi cânım ciğerim ülkem,''Değer miydi?''demeden duramaz olmuş.Yazık be abim,çok çok yazık;harbiden de değmezdi,ama can için değerdi.Ağzımı açmayayım sonra suçlu ben oluyorum,ama şu üstlerdeki''abilerimiz'' yüzünden.Senin kazandığın para pul,sorumsuz olmanı gerektirmezdi be bay şerefsiz. Trilyonlar diz önüme,ama kömür karasından suratı gözükmeyen işçimin,emekçimin o cansız bedeni yanında 3 kuruşluk bile değerin yoktur benim gözümde.Aksini düşünen varsa yaşamasın ölsün

Aşkı geçmek,zor ve hatta imkansız;öyle ki buna cüret edecek olan bile çok azı şu dünyanın.Aşkı geçmek harbiden bayağı bir mesele,kafaya taktığımız pek çok şeyin aksine harbi''fifi''bir mevzu. Aşkı bitirmeyi isteyemezsin,anca zorunlu olarak istersin yani;gönlün hep iyilik güzellik ister,ama lanet hayat yine birşeyler sunarcasına çok şey almasını bilir senden.Aşkı bitir,bitirebiliyorsan çok güçlü ama çok da yalnızsın,bitiremiyorsan ise çok güçsüz

Bugün kitabımdan biraz okuyasım var be dostlarım;diyorum ki,hani acaba yazıp da yapmadığım birşey mi oldu.Çünkü eğer aksi olsaydı biz de buluduk aşkı;bize aşık olan var tamam da,aşık olduğumuzu yanımızda bulurduk diyorum.Aşkı kitabına uyduramıyoruz,iyisi mi Allah bizi kahretsin☺Şaka bir yana da bakmayın böyle pişkin pişkin sırıtır gibi yazışıma;içim bir tuhaf,kötü ama umurumda değil. Yazdıklarımdan hangi birisini yapmamıştım,oysa biliyordum ki

Birşey söylemeni de beklemiyordum aslında,hem ne diyebilirsin ki;anla işte,yani ne bileyim...Bu biraz tuhaf,çok çok tuhaf;ben de bilmiyorum aslında,ondan ya böyle kıvranıp duruyorum.Yine söyleyebileceğim sadece iki kelimem,başka yok işte;o da nedir dersen,her zamanki''Seni seviyorum''işte.Eminim ki sıkıldın,ki ne yalan söyleyeyim ben de sıkıldım,ama elimde mi bi'sor;keşke be gülüm,keşke elimde olsa.Aşka boyun eğmek değil de,onun karşısında bu denli çaresiz kalmak asıl

''Ben bile bana kalmıyorum;sen sana kalır mısın?''diyerekten başlangıç yapar şarkı;ne diyeyim dostum,doğruya doğru işte.İnsan dediğin kendi kendine;kimseyle bir derdi olmayanın bile,en büyük kavgası kendi kendine.İnsan birşey bekliyor aslında be,kendinden veya başkalarından birşeyler bekliyor;ama kendi de bilmiyor ne beklediğini,zaten o da o noktada çöküyor. Ne istediğini bilmemek falan değil bu,alakası bile yok;birşey istemek bile değil aslında,öylesine beklemek sadece.Bu kadar