Yorucu Yazı

Şarkıda da dediği gibi: "Daha konuşmadım senle hiç." Kim bilir neresindesin değmediğim dünyanın, hiç konuşmadık seninle yalnızlığımı; ilişilmeden geçen şu koca ömrümün tek tanımı camdan bakmak belki de, damperli ve epey kalın bir camdan hayata bakmak, camdan bakan herkes gibi içten içe özenerek. Henüz değmedim güzel şeylere bilmem anlıyor musun, anlamadım bir aradalıkları, fırsatım olmadı. Sadece seni bekledim, bana gelmeden beni anlıyor olduğunu bile bile aslında. Yarasız beresiz de olabileceğini görmek için bir şeylerin.

Hayat bu, küslük de olur o da bu da ama şöyle bir bakınca... İnsanlar böyle zamanlarda kalmak için çaba sarf eder, gitmeye yer aramak da neyin nesi. Sana değil lafım, alınma sevgili; biz bu günlerin de bu dünlerin de insanı değiliz seninle.
Herkes uzaktan bakıyor da o dokunuyor, kaç kişi düşünmüştür bu çocuk kim? Yahu bu adam benim yakın uzak bir şekilde arkadaşım, bir şeyim, bu herif niye böyle? (iyi veya kötü anlamda) Düşünmemişlerdir di'mi sevgilim? Çünkü düşünmek yorar, sen de gelemedin hala, gelmek de yorar zira.