Etrafımdaki bütün olumlu şeyler senden ibaret sadece.Nasıl oluyor anlamıyorum;Seni sevmek bana kimsenin çekmediği kadar acı verse de seni sevmeyi bırakamamak.Seni neden unutmaıyorum anlamıyorum,ilacımı içmeyi unutuyorum(Harbiden bugün içmemiştim,şimdi hatırladım :d) ama seni asla.Nasıl bir büyüye sahipsin bilemedim,seni çoktan kaybettim ama hala korkuyorum seni kaybetmekten.İçimde aptal bir mutluluk oluşuyor yüzün canlanınca beynimde.Sen yoksun ama,sanki varmışsın ve mutluymüşüz gibi sahte bir mutluluk içimde.Sonra gerçeği hatırlıyorum,senin olmadığını ve mutlu olmadığımı,sonra da her zamankinden daha mutsuz oluyorum.Aslında içimdeki en karanlık noktamsın ama seni hatırlayınca güneş gibi parlıyorum.