Bugün içime tak etti,lan dedim sorayım bari.Sordum neden reddettiğini,dedi seni hiç öyle kardeşim olarak çok seviyorum.Tamam dedim,no problm.Görüşürüz dedi,peki dedim.İçten içe rahatladım,nedendir bilmiyorum.Belki bütün bu yazdıklarımı okumuştur,belkide hiçbirini.Ama her ne olursa olsun,ona söylemeden de olsa seveceğim onu.Çünki;Ben bir insana bir soruyu 1 kez sorarım,sevdiğim insana 2 kez.2.yi de sorduğuma göre hakkım doldu.Ama 3.'yü sormamı isterse,sorarım elbette.Yani demek istediğim,olur da o da severse.Yani anlayacağınız;Onca pozisyondan sonra maç tekrar başa döndü.90. dakika ne zaman gelir bilinmez ama,muhtemelen bu maç golsüz bitecek...Siz merak ediyorsunuzdur şimdi,ne yapacağımı.Onun en iyi dostlarından biri olarak kalmaya devam edeceğim,evet bir ara düşündüm onunla bütün ilişkilerimi kesmeyi.Ama herkesin de bileceği gibi,ben bunu yapamazdım.O yüzden arkadaş kalmayı tercih ederim,hiç tanışmamış olmaktansa...Sanırım rahatlamamın sebebi;Diğer yazılarımda da yazdığım,benim hakkımda ne hissettiğini bilmememdi.Ve sanırım benden nefret etmesinden korkmuştum,şimdi hepsi geçti.Geçti dediğime bakmayın,ben yine ölene dek onu seveceğim,tek fark;O bunu bilmeyecek...