Sensizlik bir oruç misali;İftarda bile sana kavuşamıyorum oysaki.Sen olmayınca unutuyorum susuz ve aç olduğumu.Çünki ben umurumda bile değilim kendimin,sadece sen umurumdasın benim.Sen ki,cennetlik sevabın orucu;Ne iftarın var,ne sahurun.Oruç nefsi güçlendirir,senin tek yaptığın kalbimi kırmaktan ibaret.Olsun,kalbim kırık olsa ne yazar.Başkası kırmadı ya,sen kırdın sonuçta.İmsakiyen bile yok;Ezelden başladın,kıyamette bitersin anca.Sensizlik ne susuzluğa benzer,ne açlığa.Sensizliği anlatmayaa cesaretim yok,çünki sensizliği anlatacak kavram henüz dünyada yok.Hiç gelmeyeceğini bilmekse ayrı bir oruç,bütün evrene bedel.Kim durdurabilir bu beni,gözlerin hipnoz etti beni.Çünki senin gözlerin;Dünyanın en derin mutluluğu ve en berrak sevgisi gibi.Sen,sen,sen;Dünya senin etrafında dönüyor.Güneş bile senle doğup,senle batıyor.Dinlediğim her şarkıda senin melodin var,gülüşün en parlak yıldıza,sesin en mülkemmel şarkıya bedel adeta.Saçların tıpkı dünyanın en güzel şelalesi gibi,gözlerinde kayboluyorum,yok oluyorum sende.Benim bir sözüm vardır,sırf sana yazdığım''Değer bilmeyenler hep en kıymetlidirler''Sen ki en kıymetli hazine kadar değerli,en kutsal varlık kadar müthiş.Bunu tek farkeden benim,benim bunu farkettiğimi farkeden hiç...