Alptuğ'un Mekanı

08 Mart 2016

Deli Gönül

Ey gönlüm,ah benim deli gönlüm ey dur biraz,yahu destur ağlama bak beni de ağlatacaksın;hem koşma da düşersin,ikimizin de dizinde platin var biliyorsun...
Bakma bana öyle yavru köpekler gibi masum masum,kuru bir çalı gibi yanmaktasın inkar etme;kızmıyorum ama oğlum,inan kızmadım...Yine sürükle,süründür,öldür beni ben razıyım;hem bilmez misin ne kadar yorgun olup mırın-kırın etsem de yaşamak için kendime açık bir kapı bıraktım...
Ulan ikimizin de birbirinden aşağı kalır yanı yok aslında be;ben diyorum sevmeyeceğim sen diyorsun etkilenmedim,sonuç ise en tatlıcığından bir adetcik yenilgi...Tav olduğum kısım da bu işte,bazen bile isteye dahi bir kadına yenilmek...
Ne o?biz senle beraber nice kazandık diyenin ölülüğüne tanık olmadık mı,bizim içimiz kavrulurken sandıklarının aksine güçlendik ve yeniden arşa değdik ne çabuk unuttun?Aşk olsun,ciddiyim olsun...

Kolay değil tabi anlıyorum seni de,yanisi birbirinin ardına kör topal ilerleyen pek çok süreç;bu arada koruyamadım ben seni,sahip çıkamadım özür dilerim.Ama bu defa içimdeki devasa temkin ve endişeye karşı gerçekten emin gibiyim,olucak gibi,oluyor gibi işte,her şey gibi...

Benim gönlüm olarak benden ayrı ete kemiğe bürünseydin ancak seni yine ben yönetseydim sana "Ölüyorsun ulan aşk diye diye!" dediğimde yüzüme mağlup bakışlar ve zafer içeren muzip bir gülücükle bakarak kendi boğazına sevgiyle sarılırdın biliyorum,övünmek değil ama en çok bu yönümü seviyorum...
Sözün özü garip gönlüm,ben senin sevmelerini,kaptırıp kendini deryayı gezmelerini falan çok özledim;sonu acıysa acıdır biri tutar tabi elimizi,bırakmayız...
Lakin yanacaksak bile ben şu bir kadın için bazen kül bazen gül olduğumuz dönemleri çok özledim gönül,aman açma arayı aşkla,abin değer vermeyeli epey oldu bak gözünü seveyim...

Gülme be...Aslanım benim,göğüs kafesim dile gelse de türkünü okusa senin,
"Deli gönül hangi dala konarsın"
Harbiden delisin biliyorsun dimi,hem de en az benim kadar öylesin;amaan varsın kanın kaynasın,torunumu görene kadar sen bana lazımsın...

07 Mart 2016

Bahar Geldi Sanırım

Aşk güzel şey bilader(lafa böyle girmeyeli rahat bi'40 sene olmuş mudur dersiniz?),öyle ki deseler"Bugün kapını çalacak",ben inanırım;hatta"Bugün kapını çaldı"deseler inanın onaylarım...

İçimde bir his olduğu aşikar,bu aşksa da sevgiyse de başka bir şeyse de beni mutlu kıldığı kesin,öyleyse neden aşka dönüşmesin.Benim gibi kaplan mizaçlı bir adamın bile tıpkı bir kedi yavrusu gibi pıtı pıtı itirazsız ilerleyeceği az şeyden biri bu;pek çok kişinin aşkı benim kadar umursamadığı ve yine ondan benim kadar yara almadığı da pek tabi aşikar sanırım;ama buna rağmen yürek geri durmuyor işte eşek sıpası,ey diyorum vurulursun ama dinlemiyor.Coşkun bir köpeğin tasmasını tutmaya çalışan çelimsiz çocuktan farkım olmasa bile seviyorum bu şeyi yaşamayı,artık her ne denirse;zira bu sabah güneş sanki baharın geldiğini belli etmek içinmişcesine apartmandan çıkar çıkmaz fevkalade yüzüme vurduğunda bu günün iyi geçeceğine inanmıştım ve bu inancım boşa çıkmayarak o kadar da deli olmadığımı kanıtladı.Deli değilim,belki biraz tutkun olabilirim...

Yanmanı istemiyorum gönlüm anladın mı,sen razısın falan ama öyle bir şey olursa onların(tek kişi) saçını başını yolarım;haklısın güzel gözleri var,lens mi?evet,ama değmez mi?değer...
Bizim aptal çocukların güzellik anlayışına bakıyorum da,hem onlar duygusuz hem de benim gönlüm biraz zengin sanırım;aksi takdirde birilerinde başka kimsenin görmediği iyi veya kötü bir şeyler görmek hoş bir durum olmayabilirdi,lakin değerdi...

Ah işte,yani demek istediğim korka korka ilerleyen şu gönlün sahibi bu adam bugün biraz daha neşeli parmaklarla klavyeye dokunarak bu satırların alenen üstesinden gelmekte şu an;zaten benim kendime umudum vardığım her türlü olumsuz ve kesin yargının içten içe yanlış olduğunu benimsememden ibaretti çoğu zaman...Bu şey nereye gidiyor bilmiyorum ancak birilerinden hoşlanabiliyor,ilgi duyabiliyor ya da artık her ne ise onu yapabiliyor olmak,her şeye rağmen ve hala;işte bu benim için mükemmel bir şey,bir an için gözlerimin önünde bana teşekkür eden eski bir Alptuğ belirdi 2013'ten...

Ya belki de bir yerden sonra neyin ne olduğunun da pek bir önemi yoktur,sadece yaşamak gerekiyordur;aa hayret bunu ben söyledim,emin miyiz bunu benim söylediğimden?vallahi de ben söyledim.Garip.Bir gülme geldi hahahah.Meğer benim içimde de anı yaşayan bir herif varmış da,sadece şöyle melek gibi bir kadının hayatıma herhangi şekilde girerek bu içimdeki miskini benim zihnimden def etmesi gerekiyormuş,farkında bile olmaksızın...
Kadınlar kadınlar diye boşuna fetva vermiyorum ciğerim,bir bildiğim var;bak yine gözünüzün önünde bir kendim daha keşfettim.Bir kez daha bu aralar sık sık söylediğim gibi"Hava sıcak,bahar gelmiş,kuşlar uçuyor,çiçekler açıyor..."Demek bana da bahar gelebiliyormuş...
Tahmin edebildiğiniz üzere tüm bunların da bir şekilde bittiğini çoktandır ve halen canlandırıyorum kafamda,ancak yine ilginç bir şekilde bu bile şu anın mutluluğu mu diyim neşesi mi diyim ona engel olmuyor...

Bahar geldi,sevgi geldi,daha pek çok şey geldi ve ben biraz değiştim işte;
Ama sanırım,
Ve bir ara "sanırım"ı da atalım...☺

05 Mart 2016

İyi Ki Varsın

Aşk,dostluk vesaire...Hepsine senelerce vakıf olmuş biri olarak biraz hissi düşünmek gerekirse arkadaş,"İyi ki varsın" diyecek birinin olmasını bekliyor insan;varlığı varlığına armağan olacak,varlığıyla mutlu edip huzur vereceği ve bunu değil gözlerinde,her şeyinde görüp tıpkı bir ödül almış gibi kendi kendine övünmek istiyor.Ben de sadece mutlu etmek,yüz güldürmek istiyorum belki;günah keçisi oldum yeterince,başka biriyle/bir şeyle derdi olan bana patladı,bazılarının siniri mi nefreti mi her ne şeyse işte o da yalnız bana geçerliydi.Bense sadece bir dertlerinin olup olmadığını sorgulayan,nasıl biraz daha mutlu edebilirim diye gözlerinin içine bakan biriydim,ama bu kaçıncı...
Yoruldum işte ben bundan,artık aşk ya da dostluk,adını koymak gerekmeksizin insan birini böyle sevmek istiyor.Yanında olmamı dahi kabahat bilen,kuş tutsam yaranamayacağımı bildiğim insanlardansa;gönül kendinden beslenecek birini arıyor zannedersem,ondan güç ve güven alıp en ufak bir şeyde ona koşacak birini...
Sadece biraz anlamlandırılmak,anlamlı kılınmak,bir kadın için hakikaten çok değerli bir şey ifade etmek işte,o kadarcık...

Birinin yüzümü gördüğünde gözlerinin parladığına şahit olmaya gerek duyuyor gibiyim,ama ben de uzun zamandır bakamadım kimseye öyle;bıraksam tutuşur da,kaldı öyle işte.Düşündüm de,adını koymak gerekmez dedim ancak bir dostun bunu yapması bir yarayı sarar tabi ama,ben artık bu yaranın son aşamasındayım,öpüp de geçmesine ihtiyacım var tabiri caizse.Birinin hayatına değmeli,bir histen fazlasını bırakmalı ama gitmemeliyim;o da değdi diyebilmeli,benden razı olabilmeli...
Birini için özel bir şey ifade etmeyi dilemenin neresi tuhaf insanlık,aşık olunacak tipim olmadığı zaten ortada ve vesaire;ama aşık olmasa da benim için "mutluluğum" diyen birisinin varlığı şahane olabilirdi yeterince...
Çok değil bundan biraz zaman önce dünya benim karanlığımı çekemezdi,karamsarlığımı dinleyemezdi;ben değiştim ama keşke o aynı kalsaydı,gülsen ağlasan ayrı kabahat şimdi,benim gibi bir adam da nötr olmayı istese de başaramaz ki...

Aşk,birbirine yetme,yetme dediğime bakmayın bolca karşılama sanatı işte;dedim ya,bu yüzden gönlüm ürkmüş bir çocuğun saran yuvası olmak istiyor biraz,az da heyecanlı bir balonun gökyüzü işte.Ah gönlüm,iyi ki varsın...

Ah kadınım ah,nerelerde kalakaldın...

03 Mart 2016

Oğlum

Kızım için bir yazı yazmış olmamın ardından aklımda beliren "ya oğlan olursa?" fikrine ithafen yazıyorum bunu(evet aklınızdan geçtiği üzere işsizlikte bir numarayım)

Oğlum hele ki bir ablan varsa nasıl pabucu dama atılmış düşünebileceğini tahmin edebiliyorum, ama takma kafaya. Kadınlarla aran nasıl? bana çekip de vasat yakışıklılıkta ve popülizm özürlü olmadıysan şayet. İlkini bilmem ama ikincisi olsun, çünkü sen benden daha iyi bilirsin ki herkese uyarsan en çok pisliğe batan sen olursun bu gençlikte, böyle gençlik falan dedim ama ben de şuan 16 yaşınayım oğlum, unutma. İtlik çok etrafta, ama eğer benim ruhumdan sende azıcık varsa biliyorum ki onlara karışmayacaksın...

Bak oğlum, ablan, kız kardeşin ya da kız olmasını beklediğim sen için yazdığım bütün o satırları üzerine alınmalısın bir kere, zira ben ünisex bir babayım. Ama sana bu yazıyı yazmamdaki asıl neden elbette ki birkaç nasihat, sen tahmin edemezsin belki ama annen şıp diye bilir ki bu nasihatler kadınlara dair...

Kadınları sev, kadınlara değer ver; ve evet kadınlar çiçektir ama sen yine de bunu onların yüzüne söyleme, bazıları ters tepki verebiliyor; dal gibi diyebilirsin mesela, ama odun da diyemezsin tabi. Seni seven kadını bul, git bul ve onu bana gelin olarak getir; elbet çok kadın seveceksin, sevilmeyebilirsin de anlarım(neticede benim oğlumsun), ama sen de anlayışla karşılamalısın... Oğlum bak sana bir şey söyleyeyim; bir yaştan sonra sevmenin de pek önemi kalmıyor, baban yeterince kadın sevdi şu ana kadar(henüz annen gelmedi) ve hepsi uçup gitti, hatta hiçbiri gelmemiş, sevmemişti... Ama seni seven bir kadının seni sevmeyişi bile kendini sana öyle bir sevdirir ki şaşar kalırsın...
Bu dediklerimi tam manasıyla anlamanı beklemiyorum, aslında bakarsan beni kaile alıp bu yazıyı gerçekten okuman gerektiği gibi okuyacağını da hiç sanmıyorum, ama bu yazmama engel değil. Gençsin tabi kanın kaynıyor; biliyorum anlayışlı bir babayım ama aslında bu duruma biraz kızardım ister istemez, şimdi kızmamamın tek sebebi daha senin olup olmayacağından haberim yokken sana kızmamın çok tuhaf kaçacağı...

Oğlum sen sen ol bir kadının gözyaşının sebebi olma, benim öyle bir kadının tek göz yaşının sebebi olan adamı öldürmek için hala kinim var çünkü. Onun dışında hep alttan al, tartışırsanız tartışmayı yürüten değil frenleyen ol, onu yumuşatmaya çalış ve olmuyorsa tamam de. Herhangi bir kadının bir derdi olduğunda kim ne der diye düşünme git yanına, gitmeni isterlerse (olur öyle) sen kal; bir yerden sonra gitmen gerekecek ama emin ol o çizgiyi fark edeceksin -zira benim oğlumsun-,o ana kadar zorla. O da çok çok kötü bir şey yapmadıkça özrünü kabul et hep, sen de en ufak kötü bir şey yaptığında üsteleme ve özür dile. İlk adımı atan ol, ondan daha fazla sevmeye ve vesaire hep çabala...
Sakın gurura aldanma oğlum, sen Alptuğ Dağ'ın oğlu olarak yeterince gururlusun buna emin ol. Millet sana laf ettiğinde babanın sevgilisi olan bir kadına yazdığı bini aşkın şeyi, yani benim kafa tutuşumu düşün; çünkü ondan sonra o bahsettiğim sevgililerin hepsi küfürbaz, keş ve pisliğin önde gideni olarak kaldı, ama babanın o kadında hep bir hatrı kaldı, kaldı sanrım...

Aşkın seni vardırabileceği kötü en ufak nokta yoktur, gün gelir de yanlış birine aşık olursan bunu ondan saklama, aşık kalmaya devam ettiğin süre boyuncaysa asla pes etme...
Yanlış kişi miymiş oğlum? seni çok mu üzdü? Babana gel, gerekirse mezarıma çık gel...

Hep kibar, centilmen, romantik ol; senin gibi ne kız ne de erkek olamayacağını tahmin edebiliyorum etrafta ama benim de yok, üniversitede işler değişir diyorlar ve ben de aynısını sana söylüyorum. Sen öyle olmaktan vazgeçmedikçe bu senin farkın ve tarzın olacak, ki bu da seni kaliteli bir insan yapacak. Bir kadına küfretme, mümkünse hiç küfretme; bir de az çok tahmin edebiliyorum erkek erkeğe ortamlarda bel altı muhabbetler başlarsa def ol git oradan, orada bize yer yok unutma; onlara da laf etmeye kalkma, gün gelir bir şekilde zeytinyağı gibi üste çıkarlar ve uğraşmaya değmez...
Kalite dedim ya, bu devirde bile kaliteyi kalitesiz gören insanlar çoğunlukta; göze girmeye çalışma, benim gözüme bile, yalnız doğruya çaba ol gerekirse...

Sözün özü,b ir kadını doğru düzgün ve dolu dizgin sevmeye bak oğlum, gerisi hallolur Allah'tan...
Bakma sana daha diyeceğim çok şey var da zamanı değil; yine de bir gün bir şeye ihtiyacın olur,bir şeyler olursa benden saklama, kızmam(en azından tahmin ettiğin kadar fazla)

Bugün Müslüm babanın ölüm yıldönümü ayrıca, inşallah bilen bir nesil olursun o zaman...

02 Mart 2016

Gülücük

Yeni biriyle tanıştık geçen,lakin konu bu değil;çok yeni tanışmış olmamıza karşın onda kendimden şeyler buldum;sanki o kanadı kırık kuş moduna girdiğim güvensiz,aşka inancını yitirmiş,ürkek ve hafiften karanlık dönem.Nasıl kurtulmuştum bundan diye düşündüm lakin cevabım yok;onu da çekip almak istedim,yeniden dünyanın aslında fazlaca güzel de olduğuna ve en önemlisi seveni elbet seveceklerine inandırmak istedim...
Ama ben bunları kendimde daha başaramamıştım,yalnızca budalaca bir umut mu inat mı ne diyeyim bilemediğim bir şeyden ayaktaymışım gibi.Eskisinin aksine suratımda gülücükler açsa bile yine eskisinin aksine anlamsız gibiler.Bir insanı güldürmek nereden geçer bilmiyorum ve sanırım bu sebepten kadınlar kendilerini güldüren adamlardan hoşlandığından ben yalnız kalıyorum;ama bir gülüşü anlamlandırmanın nereden geçtiğini bilir gibiyim,başka kişilerden...
Ben de o da tam burada tıkandık belkide,benliğimiz hadi bir şekilde içimize yetiyordu ama bir insanın kendi kendine yetmesi de kim ne derse desin mümkün değildi.Yanisi biz sevilmek yahut güvenmek istemedik,harbiden istemedik de ihtiyaç duyduk,belki de buruk bir gülüşün içinde bile...

Bu arada gerçekten sevdiğimiz kadar sevilmeyecek olsaydık,olmazdık;hem inan kötü her şey geçiyor gözlerimle gördüm,gülüşler unutulmuyor...

O benim aksime oldukça güzel gülümsüyordu fotoğraflarda,yoksa benden daha iyi rol yapıyordu mu demeliyim,bilemedim.Şarkıda da diyor ya "Yalandan da olsa",yalandan da olsa gülmeyi başarabilen birinin gülücükler saçmaya hakkı,olmadığını iddia etse dahi cesareti ve gücü olduğuna inanan ben;
Herkesin güvenini ve kalbini tamir edebilmeyi dilerdim,çünkü ben bugün gülümsüyorsam bile geçmiş dudaklarımı ıssırıyor;yanisi bana unutturacak biri çıkana dek ben birilerine unuttursam haktır...
Birbirimizi pek tanımasak da;
Sen hep gül işte tatlı kız,cidden güzel gülüyorsun;zamanında ben hepimizin yerine karamsar oldum zaten,sen merak etme...

28 Şubat 2016

Kızım

Düşündüm de,sanırım benim de o günleri görecek miyim dediğim günler var,bu yazı tamamen öylesine,hayal ürünüdür bilginize;ha bir de lütfen aşağıdaki şarkı eşliğinde okuyunuz...

Hepsini,hepsini ama hepsini geç ama en çok olmasını düşlediğimden söz edeceğim size bugün,kızım;annesinden bir öneri gelmezse şayet adı Leyla Şiir olacak kızım.Bunu şimdi olduğu gibi 3-5 dangalağın çıkıp "Bize şiir okusana ühühühühü!" falan diye ismiyle dalga geçeceğini hesaba katarak düşündüm,öyle olduğu takdirde ona onların pislik ve aptal olduğunu,hayatları boyunca sırf ona laf ettikleri için bile bir şey etmeyeceklerini;ancak onun bir şairin kızı olduğunu ve ne olursa olsun öyle davranması gerektiğini söyleyeceğim,çünkü ben ona bunları sıkıca yapacağı kadar inandırmazsam bu dünyada kızımı çok yakacaklar...
Ona dik durmayı da öğreteceğim manen,yanlışa yanında kimse olmasa bile her şartta karşı durmasını,çünkü Allah'ın "herhangi kimse" olmadığını ve onun da,iyi olan herkesin de böyle yapmasını isteyeceğini...

Benim bi'kızım olacak biliyor musun abisi/ablası,aman bana çekip kara kuru bir şey olmasın n'olur (bir yandan da iyi olur,yalnız ben severim,yalnız ben değilsem de onu seven bırakmayacak şekilde sever) Saçları kıvırcık olacak mesela,kumral olacak,elaya çalan yeşil iri gözleri.Çok güzel gülecek benim kızım,ağladığındaysa etraf titreyecek;ama o benim gibi yakıp yıkmayacak kızıp üzüldüğünde,çünkü mümkünse ben orada olacağım ve biz bize yeteceğiz...
Kızımı edebiyatımdan uzak tutmayı düşünmedim değil,çoğu zaman için kendine hayrı olmayan edebiyatımdan;eski aşklarımdan,yanıp sönüşlerimden ve her şeyden.Çünkü o,o samimi ve gerçek yazıların içinde ben olduğumu görürse bir babanın kızının akıbeti için gizli tutması gereken her acısı açığa çıkacak,lakin ben eski kafalıyım yani hazır değilim onunla bu kadar yakın olmaya;bakarsın hazırımdır da,onun kalbinin atması gerekiyordur...

Düşünüyorum da eşimin karnı şişmiş,içinde atan bir kalp,hatta tekme;sanki bunca zaman rağmenlere rağmen nefes alışının ödülü gibi bir şey,iyi ki vazgeçmemişim demenin vücut bulmuş hali.Ben henüz 16 yaşında bunlardan eser yokken böyle şeyler yazıp gözlerim biraz yaşlanıyor ve de yaşlandığımı hissediyorsam,onu kaybetsem çok,çok kötü olurum sanırım.Her şeyi düşünüyorum ya,bunu da düşündüm mecburen;sevdiği adamı da düşündüm ama yazmadım onu buraya,onu gerçekten seven biri olursa ona bir şans vermesi gerektiği ve bunun neden bu kadar önemli olduğuna dair yapacağımız konuşmayı da o gün yazacağım emin olun,onu seviyor gibi yapan ve vesaire insanların da parmaklarını kesip göz çukurlarından içeri sokacağımı asla yazmayacağım elbette...

Kızım eğer yıllar geçmiş ve sen bunları okuyorsan,
Baban iyi bir adam,olur mu?
Baban iyi bir adam,baban böyle bir adam...
İnsanlar babanı pek anlamaz kızım,o yüzden sen sen ol babanı iyi veya kötü yorumlardan tanıma;hisset beni,yazılarımı hisset;annene sor olmadı,şuan tanımasam bile şüphem yok ondan,o da razı olacaktır inşallah benden...
Hem belki de sen büyüyüp bunları hissetme aşamasına gelene kadar ölmüşümdür belki de kızım;sakın hissetme benim eksikliğimi,babanın gücünü kullan ve yazılarımda yahut her neyde buluyorsan beni bul hayal gücünle;gör bak yanında olsaydım sana ne diyecek olduğumu bileceksin o zaman,yanlış tahmin edemezsin korkma, ben sana güveniyorum...

Ama sen babanın demin dediklerine uyma oldu mu güzelim,kainatı çiğnemen gerektiği gibi babanı da çiğne ve edebiyata alış,şuan annen de yok sen de yoksun ve benim edebiyatım var çünkü,sende de öyle olsun;alkol,sigara bunlar boş şeyler bak,ama edebiyat yaparsan kızını yıllar önceden yazdığın bir yazıyla duygulandırabilirsin mesela böyle,o senin bir yanındır ve yalnız bırakamaz;seni sen istesen dahi ölmeden yalnız bırakamayacak adamlardan etkilen güzelim,ha bir de bir gün sevdiğin çocuk benim bu yazıyı yazarken olduğum gibi tek hayali seni anne babandan bile çok sevmek olarak kapına gelirse,sevmiyorsan bile hatrım için ona bir sarıl olur mu?Sarılmak önemli canım kızım,hayal önemli ve şiir önemli;gerçek önemli değil,ama sen önemlisin ve inşallah gerçekleşeceksin,çünkü ben yaklaşık 13 yaşımdan beri senin için dua ediyorum..Yaa küçük hanım,öyle işte...

Sakın ağlama bu yazımı okuduğunda,ağlayacaksan da yanında ben olayım...
Ha bu arada ufak bi'not,bazen bunları benim yazdığımı düşünmeyeceğin kadar gıcık ve inat davranabilirim,deden de öyle çünkü(tabi sen bunu ona söyleme),sana düşen ise ben göstermesem dahi rağmenlerle bu içimdeki beni ve seni bilmek güzelim.

Hadi şimdi uyu...

(edit: Benim kızımı taciz de tecavüz de edemeyecekler,biz onunla güzel insanların güzel atlara binip gittiği yerde olacağız;onun için değil ama nice kurban kadınlar için çok şey yazdım,dilerim kızım şu bacakları saçma sapan davranan babasıyla sırf bu yüzden bile gurur duyacak)

25 Şubat 2016

Bir Kadını Öldürmek

Mümkün müdür bir güzeli öldürmek,hem de baş ucundan göz pınarlarına dek.Tabii ki de kıyamayız,kıyılmaz,hatta kıyana kıyarız fakat sadece sezgisel olarak bile bir kadını nasıl öldürürdünüz?Sessiz,mutlu,acılar içinde?Asla böyle bir şey olmayacak ama eğer ben bir kadını öldürmek isteseydim o da öperek öldürmek olurdu sanırım;nasıl mı?aslında çok basit,yalnızca dudaklarıma biraz deriden bulaşan zehir sürüp sonrasında güzel bir söz söyleyip alnından öperek.Şimdi aklınızdan geçmiyor değildir sanırım "Zehir senin dudağında,sen ne yapacaksın?" İşte en sevdiğim nokta da bu zaten,benim bir kadını,üstüne üstlük öldürdüğüm düşünülebilse bile,öldürdükten sonra hayatta kalmam düşünülemez...
Elbette öldürmek kimseye yakışmaz ama,farzı mahal onu öldürecek olsam bana da bu yakışırdı sanırım...

Bir kadını öldürmek çok kolay olabilir belki,iki saniyelik bir iştir kim bilir;lakin bir kadını öldürmeye teşebbüs etmek,bunu düşünmek,istemek,hatta tüm bunları bir kenara bırakın bunu gerektirecek bir sebep bulmak bile senin benim gibi işten eve evden işe insanlar için net imkansızdır...
Benim sevdiğim kadın nasıl ölmeyi hak eder diye düşündüm şimdi,onun da beni sevdiğini düşünürsek benim yanımda ölmeyi hak ederdi ama sanırım değil ben,hiçbir seven erkek bunu hak etmezdi...Hayat işte,pardon ölüm...

Sevdiğim kadını bilmem ama,ben sanırım onunla birlikte ölmeyi hak ederdim,hatta belki el ele ve göz göze...Hele ülkenin şu son durumuna da bakarsak bombaya beraber kurban gitmek gibi senaryolar geçmiyor değil aklımdan,üzgünüm benim de kafam herkes kadar sıyrıldı tabi en az...
Sevdiğim kadın da beni öldürecek olsa bu şekilde olmasını isterdim ayrıca,yani öperek,ya da sarılarak fark etmez.
Çok kasvetli yazıyorum ölüm de ölüm,ama şuan içim inanın nedense her zamankinden sakin ve huzurlu...
O benden önce ölürse son nefesini içime çekip kalan hayatım boyunca (buna ne kadar hayat denirse artık) tıpkı şu an onun geleceğine olduğu gibi nefesinin bedenimde sürekli dolaştığına ve içimde o olduğuna da delicesine inanmak isterdim;kaçık bir adamım biraz ben,bunu becersem becersem ben beceririm zaten...

Gel gör ki o da benim ölümümden bahsedecek olsa duygularımız hem karşılıklı hem de çakışık olacak...
O diyecek ki Alptuğ benim ölümümü görmesin,ben diyeceğim ki o görmesin,ben ondan önce ve o da benden önce ölmeye çabalayacağız fakat bir yandan da yine ikimiz birden kendimiz hayatından gidince diğerinin ne yapacağından endişe duyacak,aynı esnada içten içe de diğerimiz kendimizden önce ölürse ne yaparız ve neyin ne anlamı kalır diye düşüneceğiz.Her seven gibi,her insan gibi,uçan kuş bile gibi...

Uzun lafın kısası;

Çabucak gelse de yaşayabildiğimiz kadar anı yaşasak bari,
Çünkü ölüm gelecek ve biz birbirimizi bulduktan ölene kadarki zamanla doymayacağız,
İyi tarafından bakarsak ölüm de bizi ayıramayacak,
Ve yine iyi tarafından bakarsak o şimdi gelemese bile cennette buluşacağız...

Kaydol: Kayıtlar ( Atom )