Alptuğ'un Mekanı

22 Ekim 2015

Misilleme

Aklıma rahmetli Tuncel Kurtiz'in canlandırdığı Ramiz Dayı karakteri geldi bu yazıyı yazmadan önce,o üslubu kullanarak yazmayı deneyeceğim bu defa da...

Senle benim aramızdaki fark kardeş;
Senin önemli bulduklarını ezberlemen gerekir,benim unutmam;senin hoşlanman yeterlidir,benim aşık olmam gerekir;senin hata yapman gerekir,benimse hata yapılmaması gerekeni bulmam...
Senle benim aramızdaki fark kardeş;
Ben az ama öz kadınlarla çok şey yaşadım,sen otuz kişiyle çıktın ama dinlemeye değer tek bir his dahi yaşamadın;sen belden yukarıya bakamadın,bense gözlerinden kendimi alamadım;işte bu yüzden sen can yakarsın belki,lakin ben can veririm...
Senle benim aramızdaki fark kardeş;
Sen herhangi biriyle herhangi birisindir,ben özel biriyle özel biriyimdir;bu yüzden de ben yalnızımdır ama bu kaybetmek değildir,ki yalnız da kaybeden de sadece sensindir...
Ben bunu bilirim de susarım kardeş sana benzememekten,sana malzeme vermemekten,hatta incitmemekten;sense hiçbir şey bilmeyişinden...

Senle benim ortak yanımız ise sadece;
sen de adem ben de,sen de topraklık ben de...

Senle benim aramızdaki husumet kardeş;
Sen fedadan da vedadan da korkmazsın,kendini de bir bela sanırsın mesela;bense her ikisinden de korkar,ama belaya da rüya derim kimi zaman.Sen kendini gökte sanarsın ama aynı yerdeyizdir,sadece ben senden daha derinimdir...
Gün gelip bir şekilde yüreğin sıkışırsa sen,unutmayı bir fayda sanarsın;bense bir arada yaşayabilmeyi,daha da önemlisi ondan daha etkili birisinin gelmesini..Sonuçta da sen unutulan olursun,bense ayrı ayrı her bir hafızada bir şekilde kalan...
Senin güvenin ayağın yerden kesilinceye kadardır,benimki can alınana kadar;senin ardında bırakacağın çok şeyin vardır,benimse ruhumun ve benliğimin her zaman onlarla olduğunu bilecek sayıca az insanım...
O yüzden sen aşkla dalga geçmeyi seçer,risk almayı macera bellersin;bense riski rızk beller,aşkı yaratana dua ederim...

Senle benim aramızdaki fark kardeş;
Sen aptalsın,
Ben abdal...

Bu yazı tanıyıp tanımadan karşı olduğum herkese gelsin...

21 Ekim 2015

Ne Garip

Ne garip di'mi,
Yani bugünden sonra bile seni sevmeye devam edeceğim ve haberin olmayacak,
Sana yazdığım şiirlerden,hatta bundan bile haberin olmayacak,unuttum sanacaksın,sıradan basit bir şeydi sanacaksın ama ruhun bile duymayacak.Ben belki her gün bir ihtimal,bir umut bekleyeceğim;fark etmeyeceksin bile,ben kendi kendime filizlenip solarken sen kendi hayatını yaşamaya devam edeceksin..Ne gariptir işlerin bu şekilde ilerlemesi gerekmesi ya da en azından bir şekilde bizim böyle gerektiğine inanmamızı sağlayan sebepler.Ne gariptir bir şekilde benim seni yeterince sevemememi,daha doğrusu sevgimi gösterip sunamamamı sağlayan türlü sebep de...
Sebepleri sevmiyorum ben,çoğu kişinin de aksine sebepsiz severim zaten.Bu sebeplere senin beni sevebilmen için tanıman gerekirken benim seni severken buna ihtiyaç duymamam da dahil..Keşke bir şekilde tanışmış olsaydık da yalnızca alışması kalsaydı,ya da bir şekilde senin ilişkiye dair düşüncen başka türlü olsaydı...

Bunlar olsaydı garip olmazdı,ne güzel olurdu üstelik;ve de ben bunları yazarken olmayışlarına atıfta bulunurken birtakım gözyaşları döküyorum ne garip.Sana zaten mümkün değil ama kendime dahi kızamıyorum;boşver diyenlere yahut bir şekilde seni kötüleyenlere senin hatrın için haddini bildiremiyorum ne garip,üstelik bunu da sırf seni seven adam kötü bir adam olduğunda ne hissedeceğini düşünerek yapıyorum.Daha biz tanışalı 12 saat bile olmamışken,ben düş ve düşüncelerimi,hatta fiillerimi sana göre şekillendiriyorum,ne garip...
Ne garip şey seni sevmek,sevgi bu kadar bilindik bir şeyken sen dahil olunca bu denli değişmesi de öyle...

Ama senin için daha gariptir tabi,yani bundan bir gün öncesinde gizli birinden seni sevdiğine dair mektup alıp ertesi gün bu kişiyle yüz yüze görüşmek falan;üstelik belki de aklında ve uzun vadeli planında en ufak bir aşka rastlanmayacak bir zamanda.Zaten aşk ne zaman geliyorum dedi ki dimi?Ama buradan da itiraf ediyorum,muhtemelen aşık olan sen olsaydın aşık olduğun ben olmazdım...
Ne garip di'mi tüm bunların bir günde yaşanması,belkide sıradan ama mutlu giden hayatına aniden girerek pervasızca karıştıran bir saygısızımdır senin için.Olabilir evet,bence sorun yok çünkü bizzat fikrim de o yönde...
Şuan bu yazıyı çok daha başka bir amaçla,daha romantik ve pozitif bir şekilde yazıyor olmak vardı ama kısmet işte,aslında arabesk sayılabilecek pek çok şey söylenilebilir ama kendi melankolikliğime seni alet etmekten mutlak suretle sakınıyorum.İşte zaten bu yüzden en başta söylediklerim de...

Bu yazıyı asla okumayacaksın büyük ihtimal,ama okursan da umarım hissedersin...

20 Ekim 2015

Kadından Şanslı

Hayat böyledir,
Bazen bir kadından hoşlanırsın(kaldı ki hoşlanma diyorum ama asla bununla sınırlandırılamayacak kadar seversin)
Şans işte;
O kadın arkadaşındır ve seni arkadaşı olarak görür,
O kadını tanımıyorsundur ve bir sevdiği vardır,
O kadını tanımıyorsundur ve o da ilişkiye karşıdır
İşte bu taşların hepsi ayağıma takıldı ve ben kafayı gözü olmasa da pek çok manevi noktamı yaktım...
Ama işte hala da birileriyle benim aramdaki fark;onlar müzik bitti diye dansı kesiyor,bense müziğin devam ettiğine inanmayarak da olsa dans etmekten kendimi alamıyorum.Evet sayın Fransız,aşk eşeğe bile dans ettirir;lakin ben eşek değilim,zira aşk kötüye gidince unutamıyorum...

Bu arada altını çizerek de belirteyim ki;
Bir kadınla tanışırken bile en ufak yanlış anlamasını ve tüm hissedebileceklerini göze almak çok sıradışı evet;ama ben de sıradan biri değilim,manen de şairim...

Bu defa da tanımadığım kadınlardan,lakin ben tanışmayı göze aldım çoktan;aşkta ziyan yoktur ki bunu bir türlü öğretemedim,hiç de göze almayıp pişman olmayı deneyemedim...
Belki şuan içimdeki sinek ıssırığını cimciklercesine belli belirsiz ancak yoğun mutluluk yarın verdiklerinden de fazlasını alıp basıp gidecek benden;ama siz asla anlamayacak da olsanız,ben aşktan pes edip onu bırakmayacağım...

Aslına bakarsan aklımdan yarın belki de hayatım boyunca olmadığım kadar başka ve pozitif,hatta ve hatta çiçekli böcekli bir benin bu yazıların üstüne bunların çoğunluğunu çürütecek bir yazı daha yazdığını da düşünebiliyorum,bu da bir umudum olduğuna işaret;
Ancak aynı anda da bu filmi daha önce de izlediğim gibi,yarı kabullenme yarı da öğrenilmiş çaresizlik karışımı bir hisse sahibim ki bu ikisinin bir arada olması neler kimler yaktırır adama...
Alın işte,kısa sayılabilecek bir zaman sonra aradığınız o alengirli yazar tekrar meydana çıktı;yine ve yeniden bir kadın sayesinde,elektro şok cihazı etkisi yapıp hayata döndüren,sonra bir yolunu bulup öldüren kadınlar gibi.Bu defa öldürmeyenini arıyoruz,bir sonrakinde de öyle olacak;inşallah da bir sonrakine gerek kalmayacak...

Seni sevdiğimden söz ederken yaşamaktan bahsediyordum işte güzelim,
Seni sevmenin yaşamak olduğundan;sevmeyi de boşver,senin hayat damarım olduğundan.Sen de onlar gibi beni öldürmeyi seçebilirsin,sonuçta ben yaşlı bir Anka kuşuyum;zaten sorun da bu ya ölmem ama acım da dinmez,ta ki doğru kadına kadar...
Umarım o sensindir,umarım beni içten içe hisseden,anlayan sensindir;içindeki bana bire bir uyuşan adamı deli gibi seven de,tanışmamız en çok da bu yüzden gerekli işte...

Bunu hissetmeyebilirsin de,şans işte;
Senden bana merhamet,şans...

19 Ekim 2015

Aşk Bu Oğlum

Eksenini tutturamadığım şu gönlümün sağa sola savruluşlarına bir göz gezdirince susasım geliyor.Yani şu üç günlük dünyada benim,sevdalar arasında yitip giden biri gibi de düşünebilirsiniz;ağzına almaya cinsellik demeyelim de direkt seks dışında konu bulamayan,bu gerçekliği yaşının arkasına sığındıran sözde "kanı kaynayan" etrafımdakilerden daha normal olmam gerekir.Beni kaygılar bu hale getirdi,bazı lanet durumlarınız her zaman için ince"olmamayı"gerektirdi,lakin siz bunu ölseniz bile sorgulayamazdınız...
Siz aşka inanmayın ciğerim,çünkü ne tutku ne de şehvet sizin sandığınız gibi(çok afedersiniz ama kullanmak zorundayım)düzüşmekten ibaret...
Şimdiyse ben etrafımda belki otuzu aşkın yel dört bir yandan eserken çok mu düşünüyorum,e bi'zahmet;yani her önüme gelen kadın-erkek ilişkilerine dair vurdumduymaz yorumlar yapabilme cesaretine sahipken ben de durgun durgun düşünüyorum ne olmuş?
Keşke aşktan söz etmek belli bir ağırlık gerektirse,gerektirse ki aşktan en çok anlayanın en fazla kişiyle çıkan olduğu gibi yersiz düşünceleri etmelere fırsat kalmasa..Düşünce özgürlüğü diye bir şey var evet ama ben açık açık bu düşünceyi ifade edebilişlerinden tiksiniyorum,tiksinme özgürlüğüm olduğu kadar...

Ne acı ki gevşekliğinde boğulup asla birini tam anlamıyla sevememiş olacaksınız,dinden çıkmak gibi düşünün,belki yarım çıt daha hafif;kaldı ki bunu da hissetmeyeceksiniz,neyi kaybettiğinizi bilemeyeceksiniz.Ha eğer ki siz de birgün otuzlarınıza gelip de yuva kurmak isterseniz benim gibi düşünecekisniz,benim 15'imde olduğu gibi.Bense o zaman rahat edeceğimi biliyor,hiç de olsa inanıyorum ki bu da en büyük erdemdir,bu yüzden sizden bir adım önde olduğumu da asla inkar etmiyorum;ego değil bu,siz ayna görmemişsiniz...

Bu yazı birine hitaben değil aslında ve kimseyle de en ufak bir sıkıntım olduğu söylenemez;sadece bazıları böyleler ve sezgilerim beni ürkütüp tiskindiriyor.Eğer Emrah Serbes'in söz ettiği o adalet kırıntısı kaldıysa gelsin,gelsin çünkü umudum ta kendisi...

Ne yani ben de şu üç günlük dünyada hayatın bize neler getireceğini bilemememize dayanaraktan hayatımda olan herhangi birinin geleceğinde kendime şans tanımaya teşebbüs ettiysem,kaldı ki teşebbüsün de altında,sadece sessiz bir fikriyattı bu(şimdi ne kadar sessizliği kaldıysa)Bu dünyada böyle üstünkörü düş kurmayı elli kere yeylerim ben;hergün bas bas bağırarak gerçeklerin aslında kendi sapkın fikriyatları gibi olduğunu,gerçeğin kötünün de ötesinde ahlaksızlık olduğunu savunanlara inatla...
Aşk bu oğlum,
Az anlayın da gelin;
Gidin adam gibi sevin lan o kadar mı beceriksizsiniz,
Reddedilmekten korktuğunuz için sığındığınız eski çıktıklarınızdan daha gerçek sevin bu defa...

18 Ekim 2015

Tanışalım Mı?

Feri sönmüş gözlerinin ardından kayan zamanı tutup sevesim var da fırsatım değil.Seni incitenler,güvensizleştirenler utansın da sen şu yangın külüne bir şans tanımayacak mısın?Ruhuna dokunmak isteyene ürküntün,sevmek isterken çekincen bunlar da çok anlamlı;lakin bana da elzem bilmiyorsun,ellerim dikenliyse bunlar benden değil bana batmış olanlar.Uçurum korkusu uğruna yükseğe çıkmaktan kaçarsan bulutlara dokunamayacaksın.Vaad ederdim de maviliği sana,belki gözlerin mavidir,adın Derya'dır Deniz'dir diye korkuyorum,sana şirk koşmaktan,koşarken yine sana takılıp kafayı gözü yarmaktan...

Tanışmamız mümkün değil uzun zamandır ve bir o kadar zaman boyunca;utanırım,kendimi çiğneyemem ve bazı neticelerin iyice yerin dibine soktuğu özgüvenimi sana gösteremem.Tanışamam seninle,yahut yakınlaşamam;

Anlayamazsın sevdiğimi ki karşılıklıysa ben de öyle,uzak uzak ve ığıl ığıl yolunu gözlerken ne tesadüftür ki senin de beni seviyor olmanı bilmemeyi de kaldıramam üstelik anla...

Müsaade et kadın,gir hayatıma,yırt at huylarımı da utancımı da,çiğne izbe yuvamı,kestir sakallarımı razıyım;geri getir bana beni,cesaretimi,özgüvenimi,sevme yetimi.Kendimi bana ver ki bu da yalnız aşkınla mümkün,dilenmekten sayma ama sev beni.Hayatıma gir,adın nedir fark etmez,gözlerin ve saçarın da etki etmez;ancak tüm bunları yaparken de korkma,kaçma,sakınma,gözlerini kapatıp kollarıma uzanır gibi geçmişinden kopmuş bir güvenle gir hayatıma,ikimiz de çöplüklerimizden çıkıp tanışalım,değil yaralarımıza merhem olmak üstüne üstlük zırh olalım...

Beni diğerleriyle karıştırma,sevmeyi bilmeyen,yalandan anlayan,aldatmayı iyi bilen;çünkü sen hayatıma girip kadınım olduğunda benim bir geçmişim olmayacak,hiç yaşamamış gibi kalan vademin üstüne yalnız senine yaşayacağım romantik ve mutlu anlar olarak ekleyeceğim geçmişimi...

Tanışalım mı birbirimizin ve de kendimizin on defasından emin olarak belki ölümüne bir teşebbüs gibi ama çaktırmadan,hafif hafif duygular besleyerekten;birbirimizin etkisinde mi kalalım ne dersin,gözlerimizi alamayalım mesela,ayrı kalınca da akıldan atamayalım ne var.Değer,şu 3 günlük dünyada en çok buna değer;çoğu hayalin bile değemeyeceği kadar değer...

Bu ihtiyar ruhlu erkek çocuğu ellerinden öper gelirsen,içinde kırmızı bir balon da uçmak için seni bekler;bu koyunun koyusu kahve gözler parlayabilmek için sana bakmayı,hatta görmeyi diler,bu dudaklar henüz aralarından çıkana kadar yıkıma yol açan sevgi sözcüklerini korkusuz savurmak ister,belki bu ne idüğü belirsiz bacaklarım da sadece senin başını yaslayacağın bir kucak olmak için yaratıldıklarını itiraf eder;üstelik bu eller de güzelim,bu ince parmaklarım senin o güzel saçlarının tel tel arasından kayabilme ümidiyle ömrünü bu tuşların üzerinde çürütüyordur...

Bunu anlamak için hayatıma gir ve tanışalım,bu bir risk değil ama alalım;ben senim kalbini çalamam muhtemel de,gel ve sök kalbimi,ama gitme de üstelik,hissedebileceğimi bırak hissolabileceğimden bile öteye;bu da benim bencilliğim işte,gideme istiyorum,ama benim gidemeyişim kadar değil tabi;eğer benimki kadar olsaydı belki,bu senin özgürlüğünü kısıtlamaktı ama ben buna razı olamam;beni dert etme,benim için asıl özgürlük sen,tanımadığım,bilmediğim ama birkaç ömürdür beklediğim ve bekleyeceğim sen...

Geçmişle Karşılaşma

Bazen aklımdan geçiyor biliyor musun,herkesin aklından birkaç defa geçmiş,geçen ve geçecek şeyler geçiyor.Yaşanmışlıklar değil hayır,kesinlikle değil;aslında yaşanmamış ama yaşanabilecek belki kaçılan belki de içten içe istenen ve aklımızda sonsuz varyasyonla beliren anlar mesrla.Geçmiş değil ama onun geleceğe yansıması gibi,bir gün ansızın bir yerde ummadığın bir geçmişin karşına çıkacağını varsayıp neler olacağını ve bu olacaklara göre nasıl tepkiler vermesi gerekeceğini hafif hafif prova eden tek salak ben miyim?Evet ben bir salağım,sen de öyle;bir mevzunun üzerine giden herkes salaktır aslında çünkü dünya fanidir anladın mı?Neyse,yani ben diyorum ki kaçmakla beklemek çelişirse varyasyonlar mevcut demektir;kimileri için bu karşıdakinin pişman falan olmasıdır ama benim gibiler içinse yalnızca hiçbir şey olmamış gibi davranmaması.Ayriyeten bu da mümkün gözükmüyor zaten,insanlar böyle yapmaz mı genelde;en basitinden de kendim,kaç günoldu buralarda deli divane dolaşıp fırtınalı,sürgün misali yazılar yazdım da aynı gün güleç yüzlüydüm...

İnsan iç bir zaman geçmişten kurtulmak ya da unutmak istememiştir ki,çünkü bunlar daha korkutucudur;kastedilen şey sadece aklına gelmemesi olmuştur,daha doğrusu aklına gelecek kadar bile bir şey ifade etmemesi,yani senin benim gibi...

Bununnla birlikte bizim,en azından benim de durumum daha farklılaşıyor,zira ben buna da razı değilim;ne yani abi madem şurada gecenin bir yarısı sonuca varmayacak keyfekeder bir muhabbet peşindeyiz,bırakın da kadere karşı seçici davranabilelim..Farklılaşmaktan kastım ben benim için bir şey ifade etmemesinden de öte olarak bana ifade ettiğinin zıttını ifade etmesini"bekleyerek"değil belki ama"dileyerek"şansımı zorlamış sayılmıyorum.Kim karışacak ki,birileri çıkıp"Bilader 500 birimden daha fazla umut etmek yasak"falan diyebiliyorsa eğer beni de uyarın...

Biraz itiraf vakti geldiyse madem,

Ben o bir önceki yazımda bahsettiğim kadınla illa ki bir yerde yolumuz kesişecekse bunun Kızılay'da karşıdan karşıya geerken olmasını dilerdim.Biliyorum,miğdemi biraz olsun kaldırabilecek derecede klişe bir sahne bu ama kendimi de kandıramayacağımdan olsa gerek en sağlıklısı bu.Benim gibi bir insan o an donabilir çünkü,belki ağlar,en feci ihtmalle yanına gider ki o bunu tanımamıştır bile...

Ola ki kalabalık olursa onu gördüğün anda pek çok insanı daha görürsün ve ona yoğunlaşman az da olsa azalır,ayrıca donup kalamazsın da çünkü öylesine kalabalık ve düzenli bir anda o şaşkınlıkla seyri bozmaya cüret de edemezsin muhtemelen,sen yürümeye devam ederken o da çoktan gitmiş olur ve karşıya geçtiğinde derin bir nefes alıp ağır adımlarla yönüne gidersin...

Bir diğer ve daha iyi sayılabilecek bir ihtimalle herhangii bir yerde karşılaştığımızı varsayarsak;

Naber nasılsın muhabbetinin sonunda "Sana çok teşekkür ederim,sayende işleri büyüttüm,artık böyle böyle...Ah tanıştırayım,işte bu da falanca,nişanlım/eşim olur kendisi.Ee sen n'aptın,evlenmişsindir herhalde...Bir gün eskileri toplayıp bi'buluşalım ya valla,iyi olur...Oldu görüşürüz" şeklinde devam eden bir muhabbet elbette ki daha sağlıklı ve sıfır acı,pişmanlık ya da olumsuz düşünce barındıran bir olasılık olur,ancak burada d tüm bunları sağlayan bahsi geçen o "falanca" dır,hani şu senelerdir beklediğim ve tahminimce bu birinci olasılık gerçekleştikten bile daha sonra karşıma çıkacak olan falanca.İşimiz yok'a kaldı belki ama ben Allah'tan umutluyum,zaten başka da ne yapabilirim ki...

Hem her ne olursa olsun bu geçmişle yüzleşmek değil karşılaşmaktır;yani geçmişe karşı bir pişmanlığın olmadıkça geçmişteki ümitlerinin yarattığı burukluktan daha fazlası olmaz,kaldı ki falanca hayatındaysa bu bile olmaz,sonrası sonsuz refah...

17 Ekim 2015

Benim Kadınlarım

Benim sevdiğim,dost olduğum ya da hayatıma herhangi bir şekilde giren kadınlar sizin hayatınıza girseydi emin olun siz de kayıtsız kalamazdınız,ayrıca bir defa daha emin olun ki onlara benim verdiğim değerin,fikren manen ve pek belli etmiyor olsam da cismi açıdan da sadece yüzde birini onlara aileleri hariç bir başkası verebilmiş olsaydı takdir ederdim;saçma,gereksiz veya aptalca gördüğünüz herhangi şeye karşı yapma gereksinimi,değilse de mutlaka bir şey kaybetmeyeceği hissi duyacağınızdan da zaten adım gibi eminim,duyamazsanız da benim kadar değilsinizdir zaten...
Benim hayatıma girmiş kadınlar sizin hayatınıza girse şanslı sayılırdınız beyler,her ne kadar şuan bahsederken aklımdan tasviri uçup giden türlü kadına dair hayatımda hiçe oldukça yakın birkaç şey kalmış olsa bile.Ayrıca o kadınların gitmesine de ben sebep olmadım;onlar gidiciydiler,bense demek ki hiç kalıcı olmamışım..Üstüme gelmeyin evet doğru bu söylediğim,hayat bazen"demek ki öyle"dir bunu siz de biliyorsunuz...

O kadınlar bana bir şey kattı,oluşları,olmayışları;aşık olmasam bile şuan ondan aşkla söz edebileceğim tek bir kadın vardır ki sanırım o da çoktan unutmuştur beni,o kadın yok hayatımda işte artık,her nasıl anlayabilirseniz o anlamların hepsinde yok.Lakin şöyle bir şey var,bu bahsi geçen güzel kadın,benim için önce hatıralaştı,şimdi ise cismen tarif edilebilirliğin ötesinde,adeta bir kavram haline geldi.Bunun ona bir şey kattığını düşünmüyorum ama bana kattı sanırım;edebiyat tarihinde olduğu gibi belki "Kadıncalı" ve "Kadın Ötesi" olmak üzere iki ana döneme ayırabiliriz edebiyatımı,belki beni de...
Sadece bu değil,aklıma gelmeyen ve eski defterleri açıp perişan olmayı göze alamadığım çoğu sebepten dolayı saygı duyarım ben bu kadınlara;işte bu yüzden yakın çevremde sembolleşmiş yalnızlığıma rağmen her çift de bir gün benim dediğime gelir...

Ayrıca bu saygı sevgiyle orantılıdır,aşk değil belki evet,lakin içindeki en ufak sevgiyi bile çöpe atmak onursuzluk olurdu,acıyı ya da artık her ne kalmışsa onu dindirmesine rağmen unutmak da şerefsizlik belki...
Bu arada acı da o döneme girince geçiyor işte,yani hayatına kadın olarak girmiş bir isim,yavaş yavaş dönemleşip kavramlaşmaya başladığı zaman.Umurunda olmamak koymuyor mu sanıyorsun,koyuyor ama ondan bir adım önde olmak biraz olsun bastırıyor;o daha dönem nedir bilmemişken bütün duygularla,düşüncelerle,yanlış ve doğru her şeyle adeta bir ömür gibi onun kendisini,kendi içinde tamamlayınca.Yani anlayacağınız,konu kavrama ve değerlendirme testi gibi ben de her giden kadında boşluklarımı dolduruyorum...
Mantığa yatkın olanın aksine hayatıma giren her bir kadın çıkmadan önce beni saf Alptuğ'luktan çıkarmıyor,aksine özüme bir çıt daha yaklaştırıyor;bu da demek oluyor ki alnımda yazılı olan kadınla evleneceğim gün,eksiksiz ve mükemmel bir eş,hatta nasipse de kusursuz bir kız babası olacağım.Temel atıyorum işte şimdi,pek kimsenin anlayamayacağı kadar derin ve ağır bir temel,öyle ki dışarıdan hiç bir şey yapmaz gibi dururken tüm bu yazdıklarımdan daha fazlası fışkırıyor aklımdan...

Deminki gibi düşünürsek eğer,son halim gibi son kadınımı daha çok merak ediyorum,ondan da çok ne zaman geleceğini;bir diğer deyişle de kapısını çaldığımda açacak kadını,hatta belki sarılır emin değilim...
Değdi diyeceğime inanıyorum ama,gözlerinin içine bakıp"Senin gelmen,geri kalan hepsinin gidişlerine değdi;nihayet sevmeye değecek kadınım geldi"İşte o gün duyduğum saygının üstüne bir de teşekkür ekleyeceğim,kibirli bir adam olmamanın ödülüyse yanıbaşımdaki ruh eşim olacak...
Bu yazdıklarımın hiçbiri de fantezi değil,hepsinde uyguladığım mantık türünün Kuran'da bir dayanağı olduğundan eminim...

Kaydol: Kayıtlar ( Atom )