Siz ki benim seveceğim kadını aldatıyor,benim şiir yazacağım kadına küfrediyor,benim sarılacağım kadına vuruyor,belki de benim uğruna canımı feda edeceğim kadını katlediyorsunuz..Sonra aşk yok diyor kadınım benim,sen de haklısın tabi güzelim..Bütün erkekler aynı oluyor sonra,bütün erkekler onursuz,gurursuz ve şerefsiz;ben ise susup kalıyorum,çünkü hala size erkek diyebiliyorlar... Siz varken ben neyim ki bilader,bir hiçim resmen..Doğru ya kimse sevemez çünkü bu

Çok mu biri gelse, gelse dayansa kapıma, ayaklarında bir çift pembe terlik, saçları dağınık-düzensiz, yanaklarının makyajsız, utangaç pembeliği ve belki de gamzelerinin güzelliğiyle, gözlerinde sevgi ile. Hayır der miyim o aşka, susar kalırım yanında. Anca çay demler şiir yazarım; ömründe çay içmemiş ben, onun sevgisiyle bir yudum alırım... Gelse yanıma aniden, yabancısı olduğum karşılıklı aşkta bir kadını tanırım...

Şair adamız tabi biz,savaşa değil aşka hasretiz;armut toplamasa bile elimiz,laf gereği yine''süt çocuğu''biliniriz..Derim laf söz olmasın,kavga kıyamet çıkmasın der susarım karşılarında.Anlayamayanlar,artı olduğunu bilmedikleri sahte eksilerle kendi kendilerini avuturken izin veririm,kendilerini güçlü sanıp gaflete düşmelerini izlerim..Cevap vermem lafın altında kaldım sanarlar,veririm suçlu bellerler;ben de güler geçerim,bu sefer pişkin zannederler... Sahi ne biçim bir adamım,zannedersin ki batağım.Böbürlenme sanar benimkini insanlar,oysa

Bir sancı tutmuş yüreğimi ki,aman sorma ötesini;tıpkı boşa gitmiş herşey gibi,geride bıraktı da gitti..Ne de sevmiştim bir zamanlar, aklıma geldikçe yırtılır hala sol yanımdaki boşluklarla dolu aşk defteri.. Bir of çekimi ötede,geçmişin ruhuma öldürücü busesi.Boş sevgi yoksa da boşa varmış,bir başkasına sunsam sonsuz mutluluğu geri alacağım kadarmış;el kızına gönül verince tanırcasına,zarar ziyan kalmış en sonunda... Onlar uyardı;eşim dostum,canım

Hem istiyor hem de kaçıyor gibiyim biliyorum,işin aslı şu ki gerçekten çok korkuyorum;aynı şeylerden hem de,attığım her adımın yine boşluğa düşürmesinden,yine elimde kalmasından beyaz bir gülün bir başka karanlık günün sabahında,ya da yine şiirlerimi hitap ettiğim kişinin boşa çıkması,ölüp de öksüz bırakmasından... Yorulmuştum,hala da toparlayamadım,ancak bir daha yıkılırsam bahsini dahi açmayın..En çok korkum da biliyor olduğumdan;bir daha boşa