Ben Montaigne olsam ağlardım, o da ben olsa ağlardı ve bunu kötü giden pek bir şey olmamasına karşın yapardı. Nedense duygusalım bu ara ve bir korkum da insanların kötü bir şey oldu sanıp kendince düşünceler kurması, sanki biri bana bir şey yapmış da saklıyormuşum gibi, zira öyle olmadığını kanıtlayamam. Okul da iyi kalan her şey de ama mesela

Şu yabancı dil mevzusu ne acayip, idealizm açısından da öyle ama ben başka bir taraftan bakıyorum... Örneğin biri bana ispanyolcayı betimle dese öpüşmek, fransızca için sarılmak, amerikan ingilizcesi için  göz devirmek, jamaika ingilizcesi için omuz silkmek, latince için parmak şıklatmak, almanca için ise hapşurmak falan derdim... Türkçe ise tam anlamıyla bir ayrılık konuşması yapmak, bir o kadar acı-tatlı

Magnum yerken dilime kıymık batması neyin alameti olabilir diye sormadan önce bir şeyden söz etmek istiyorum dostlar, herkes gibi ben de bazen kendimi KFC'nin çıtır tavukları yerine koyuyorum, sanırım bu hayatta bir baltaya sap olabilmek için illa dermatest labaratuvarından onaylı falan olmak icap ediyor, yahut da yeniden başlamak... Bu arada çok ürün yerleştirme oldu gibi, oysa yerli yerinde

Bu sabah, hem de duştayken gibi yersiz ve münasebetsiz bir anda aklıma yaşanmış tek bir kare yansıdı ve dedim "Mantıksız nefret"... Bahsettiğim kare en azından şimdinin şartları için özel bir an olmadığından onu sizinle paylaşacağım ki anlayın. Malum olan ama olmaması gereken de birinin benden aylar önce yaptığı bir şey için hiçbir etkim olmaksızın özür dilediği an, ha

Ne aşina olduğumuz basit ve de mazmut bir cümle, duruma göre yer yer Mahmut da olabilir. Garip, yazarken bir an için kendimi Ntv'deki hava durumu sunucusu ile bir tuttum; gerçi benim meridyenler onunki gibi nizam yüklü değil de, daha çok bir gelinin kolundaki bilezikler gibi oluyor şu vakitlerde. Hayatında hiç fincan böreği tatmamış biri olarak bu konuya "Ekmek