Alptuğ'un Mekanı

22 Ekim 2015

Misilleme

Aklıma rahmetli Tuncel Kurtiz'in canlandırdığı Ramiz Dayı karakteri geldi bu yazıyı yazmadan önce,o üslubu kullanarak yazmayı deneyeceğim bu defa da...

Senle benim aramızdaki fark kardeş;
Senin önemli bulduklarını ezberlemen gerekir,benim unutmam;senin hoşlanman yeterlidir,benim aşık olmam gerekir;senin hata yapman gerekir,benimse hata yapılmaması gerekeni bulmam...
Senle benim aramızdaki fark kardeş;
Ben az ama öz kadınlarla çok şey yaşadım,sen otuz kişiyle çıktın ama dinlemeye değer tek bir his dahi yaşamadın;sen belden yukarıya bakamadın,bense gözlerinden kendimi alamadım;işte bu yüzden sen can yakarsın belki,lakin ben can veririm...
Senle benim aramızdaki fark kardeş;
Sen herhangi biriyle herhangi birisindir,ben özel biriyle özel biriyimdir;bu yüzden de ben yalnızımdır ama bu kaybetmek değildir,ki yalnız da kaybeden de sadece sensindir...
Ben bunu bilirim de susarım kardeş sana benzememekten,sana malzeme vermemekten,hatta incitmemekten;sense hiçbir şey bilmeyişinden...

Senle benim ortak yanımız ise sadece;
sen de adem ben de,sen de topraklık ben de...

Senle benim aramızdaki husumet kardeş;
Sen fedadan da vedadan da korkmazsın,kendini de bir bela sanırsın mesela;bense her ikisinden de korkar,ama belaya da rüya derim kimi zaman.Sen kendini gökte sanarsın ama aynı yerdeyizdir,sadece ben senden daha derinimdir...
Gün gelip bir şekilde yüreğin sıkışırsa sen,unutmayı bir fayda sanarsın;bense bir arada yaşayabilmeyi,daha da önemlisi ondan daha etkili birisinin gelmesini..Sonuçta da sen unutulan olursun,bense ayrı ayrı her bir hafızada bir şekilde kalan...
Senin güvenin ayağın yerden kesilinceye kadardır,benimki can alınana kadar;senin ardında bırakacağın çok şeyin vardır,benimse ruhumun ve benliğimin her zaman onlarla olduğunu bilecek sayıca az insanım...
O yüzden sen aşkla dalga geçmeyi seçer,risk almayı macera bellersin;bense riski rızk beller,aşkı yaratana dua ederim...

Senle benim aramızdaki fark kardeş;
Sen aptalsın,
Ben abdal...

Bu yazı tanıyıp tanımadan karşı olduğum herkese gelsin...

21 Ekim 2015

Ne Garip

Ne garip di'mi,
Yani bugünden sonra bile seni sevmeye devam edeceğim ve haberin olmayacak,
Sana yazdığım şiirlerden,hatta bundan bile haberin olmayacak,unuttum sanacaksın,sıradan basit bir şeydi sanacaksın ama ruhun bile duymayacak.Ben belki her gün bir ihtimal,bir umut bekleyeceğim;fark etmeyeceksin bile,ben kendi kendime filizlenip solarken sen kendi hayatını yaşamaya devam edeceksin..Ne gariptir işlerin bu şekilde ilerlemesi gerekmesi ya da en azından bir şekilde bizim böyle gerektiğine inanmamızı sağlayan sebepler.Ne gariptir bir şekilde benim seni yeterince sevemememi,daha doğrusu sevgimi gösterip sunamamamı sağlayan türlü sebep de...
Sebepleri sevmiyorum ben,çoğu kişinin de aksine sebepsiz severim zaten.Bu sebeplere senin beni sevebilmen için tanıman gerekirken benim seni severken buna ihtiyaç duymamam da dahil..Keşke bir şekilde tanışmış olsaydık da yalnızca alışması kalsaydı,ya da bir şekilde senin ilişkiye dair düşüncen başka türlü olsaydı...

Bunlar olsaydı garip olmazdı,ne güzel olurdu üstelik;ve de ben bunları yazarken olmayışlarına atıfta bulunurken birtakım gözyaşları döküyorum ne garip.Sana zaten mümkün değil ama kendime dahi kızamıyorum;boşver diyenlere yahut bir şekilde seni kötüleyenlere senin hatrın için haddini bildiremiyorum ne garip,üstelik bunu da sırf seni seven adam kötü bir adam olduğunda ne hissedeceğini düşünerek yapıyorum.Daha biz tanışalı 12 saat bile olmamışken,ben düş ve düşüncelerimi,hatta fiillerimi sana göre şekillendiriyorum,ne garip...
Ne garip şey seni sevmek,sevgi bu kadar bilindik bir şeyken sen dahil olunca bu denli değişmesi de öyle...

Ama senin için daha gariptir tabi,yani bundan bir gün öncesinde gizli birinden seni sevdiğine dair mektup alıp ertesi gün bu kişiyle yüz yüze görüşmek falan;üstelik belki de aklında ve uzun vadeli planında en ufak bir aşka rastlanmayacak bir zamanda.Zaten aşk ne zaman geliyorum dedi ki dimi?Ama buradan da itiraf ediyorum,muhtemelen aşık olan sen olsaydın aşık olduğun ben olmazdım...
Ne garip di'mi tüm bunların bir günde yaşanması,belkide sıradan ama mutlu giden hayatına aniden girerek pervasızca karıştıran bir saygısızımdır senin için.Olabilir evet,bence sorun yok çünkü bizzat fikrim de o yönde...
Şuan bu yazıyı çok daha başka bir amaçla,daha romantik ve pozitif bir şekilde yazıyor olmak vardı ama kısmet işte,aslında arabesk sayılabilecek pek çok şey söylenilebilir ama kendi melankolikliğime seni alet etmekten mutlak suretle sakınıyorum.İşte zaten bu yüzden en başta söylediklerim de...

Bu yazıyı asla okumayacaksın büyük ihtimal,ama okursan da umarım hissedersin...

20 Ekim 2015

Kadından Şanslı

Hayat böyledir,
Bazen bir kadından hoşlanırsın(kaldı ki hoşlanma diyorum ama asla bununla sınırlandırılamayacak kadar seversin)
Şans işte;
O kadın arkadaşındır ve seni arkadaşı olarak görür,
O kadını tanımıyorsundur ve bir sevdiği vardır,
O kadını tanımıyorsundur ve o da ilişkiye karşıdır
İşte bu taşların hepsi ayağıma takıldı ve ben kafayı gözü olmasa da pek çok manevi noktamı yaktım...
Ama işte hala da birileriyle benim aramdaki fark;onlar müzik bitti diye dansı kesiyor,bense müziğin devam ettiğine inanmayarak da olsa dans etmekten kendimi alamıyorum.Evet sayın Fransız,aşk eşeğe bile dans ettirir;lakin ben eşek değilim,zira aşk kötüye gidince unutamıyorum...

Bu arada altını çizerek de belirteyim ki;
Bir kadınla tanışırken bile en ufak yanlış anlamasını ve tüm hissedebileceklerini göze almak çok sıradışı evet;ama ben de sıradan biri değilim,manen de şairim...

Bu defa da tanımadığım kadınlardan,lakin ben tanışmayı göze aldım çoktan;aşkta ziyan yoktur ki bunu bir türlü öğretemedim,hiç de göze almayıp pişman olmayı deneyemedim...
Belki şuan içimdeki sinek ıssırığını cimciklercesine belli belirsiz ancak yoğun mutluluk yarın verdiklerinden de fazlasını alıp basıp gidecek benden;ama siz asla anlamayacak da olsanız,ben aşktan pes edip onu bırakmayacağım...

Aslına bakarsan aklımdan yarın belki de hayatım boyunca olmadığım kadar başka ve pozitif,hatta ve hatta çiçekli böcekli bir benin bu yazıların üstüne bunların çoğunluğunu çürütecek bir yazı daha yazdığını da düşünebiliyorum,bu da bir umudum olduğuna işaret;
Ancak aynı anda da bu filmi daha önce de izlediğim gibi,yarı kabullenme yarı da öğrenilmiş çaresizlik karışımı bir hisse sahibim ki bu ikisinin bir arada olması neler kimler yaktırır adama...
Alın işte,kısa sayılabilecek bir zaman sonra aradığınız o alengirli yazar tekrar meydana çıktı;yine ve yeniden bir kadın sayesinde,elektro şok cihazı etkisi yapıp hayata döndüren,sonra bir yolunu bulup öldüren kadınlar gibi.Bu defa öldürmeyenini arıyoruz,bir sonrakinde de öyle olacak;inşallah da bir sonrakine gerek kalmayacak...

Seni sevdiğimden söz ederken yaşamaktan bahsediyordum işte güzelim,
Seni sevmenin yaşamak olduğundan;sevmeyi de boşver,senin hayat damarım olduğundan.Sen de onlar gibi beni öldürmeyi seçebilirsin,sonuçta ben yaşlı bir Anka kuşuyum;zaten sorun da bu ya ölmem ama acım da dinmez,ta ki doğru kadına kadar...
Umarım o sensindir,umarım beni içten içe hisseden,anlayan sensindir;içindeki bana bire bir uyuşan adamı deli gibi seven de,tanışmamız en çok da bu yüzden gerekli işte...

Bunu hissetmeyebilirsin de,şans işte;
Senden bana merhamet,şans...

19 Ekim 2015

Aşk Bu Oğlum

Eksenini tutturamadığım şu gönlümün sağa sola savruluşlarına bir göz gezdirince susasım geliyor.Yani şu üç günlük dünyada benim,sevdalar arasında yitip giden biri gibi de düşünebilirsiniz;ağzına almaya cinsellik demeyelim de direkt seks dışında konu bulamayan,bu gerçekliği yaşının arkasına sığındıran sözde "kanı kaynayan" etrafımdakilerden daha normal olmam gerekir.Beni kaygılar bu hale getirdi,bazı lanet durumlarınız her zaman için ince"olmamayı"gerektirdi,lakin siz bunu ölseniz bile sorgulayamazdınız...
Siz aşka inanmayın ciğerim,çünkü ne tutku ne de şehvet sizin sandığınız gibi(çok afedersiniz ama kullanmak zorundayım)düzüşmekten ibaret...
Şimdiyse ben etrafımda belki otuzu aşkın yel dört bir yandan eserken çok mu düşünüyorum,e bi'zahmet;yani her önüme gelen kadın-erkek ilişkilerine dair vurdumduymaz yorumlar yapabilme cesaretine sahipken ben de durgun durgun düşünüyorum ne olmuş?
Keşke aşktan söz etmek belli bir ağırlık gerektirse,gerektirse ki aşktan en çok anlayanın en fazla kişiyle çıkan olduğu gibi yersiz düşünceleri etmelere fırsat kalmasa..Düşünce özgürlüğü diye bir şey var evet ama ben açık açık bu düşünceyi ifade edebilişlerinden tiksiniyorum,tiksinme özgürlüğüm olduğu kadar...

Ne acı ki gevşekliğinde boğulup asla birini tam anlamıyla sevememiş olacaksınız,dinden çıkmak gibi düşünün,belki yarım çıt daha hafif;kaldı ki bunu da hissetmeyeceksiniz,neyi kaybettiğinizi bilemeyeceksiniz.Ha eğer ki siz de birgün otuzlarınıza gelip de yuva kurmak isterseniz benim gibi düşünecekisniz,benim 15'imde olduğu gibi.Bense o zaman rahat edeceğimi biliyor,hiç de olsa inanıyorum ki bu da en büyük erdemdir,bu yüzden sizden bir adım önde olduğumu da asla inkar etmiyorum;ego değil bu,siz ayna görmemişsiniz...

Bu yazı birine hitaben değil aslında ve kimseyle de en ufak bir sıkıntım olduğu söylenemez;sadece bazıları böyleler ve sezgilerim beni ürkütüp tiskindiriyor.Eğer Emrah Serbes'in söz ettiği o adalet kırıntısı kaldıysa gelsin,gelsin çünkü umudum ta kendisi...

Ne yani ben de şu üç günlük dünyada hayatın bize neler getireceğini bilemememize dayanaraktan hayatımda olan herhangi birinin geleceğinde kendime şans tanımaya teşebbüs ettiysem,kaldı ki teşebbüsün de altında,sadece sessiz bir fikriyattı bu(şimdi ne kadar sessizliği kaldıysa)Bu dünyada böyle üstünkörü düş kurmayı elli kere yeylerim ben;hergün bas bas bağırarak gerçeklerin aslında kendi sapkın fikriyatları gibi olduğunu,gerçeğin kötünün de ötesinde ahlaksızlık olduğunu savunanlara inatla...
Aşk bu oğlum,
Az anlayın da gelin;
Gidin adam gibi sevin lan o kadar mı beceriksizsiniz,
Reddedilmekten korktuğunuz için sığındığınız eski çıktıklarınızdan daha gerçek sevin bu defa...

18 Ekim 2015

Tanışalım Mı?

Feri sönmüş gözlerinin ardından kayan zamanı tutup sevesim var da fırsatım değil.Seni incitenler,güvensizleştirenler utansın da sen şu yangın külüne bir şans tanımayacak mısın?Ruhuna dokunmak isteyene ürküntün,sevmek isterken çekincen bunlar da çok anlamlı;lakin bana da elzem bilmiyorsun,ellerim dikenliyse bunlar benden değil bana batmış olanlar.Uçurum korkusu uğruna yükseğe çıkmaktan kaçarsan bulutlara dokunamayacaksın.Vaad ederdim de maviliği sana,belki gözlerin mavidir,adın Derya'dır Deniz'dir diye korkuyorum,sana şirk koşmaktan,koşarken yine sana takılıp kafayı gözü yarmaktan...

Tanışmamız mümkün değil uzun zamandır ve bir o kadar zaman boyunca;utanırım,kendimi çiğneyemem ve bazı neticelerin iyice yerin dibine soktuğu özgüvenimi sana gösteremem.Tanışamam seninle,yahut yakınlaşamam;

Anlayamazsın sevdiğimi ki karşılıklıysa ben de öyle,uzak uzak ve ığıl ığıl yolunu gözlerken ne tesadüftür ki senin de beni seviyor olmanı bilmemeyi de kaldıramam üstelik anla...

Müsaade et kadın,gir hayatıma,yırt at huylarımı da utancımı da,çiğne izbe yuvamı,kestir sakallarımı razıyım;geri getir bana beni,cesaretimi,özgüvenimi,sevme yetimi.Kendimi bana ver ki bu da yalnız aşkınla mümkün,dilenmekten sayma ama sev beni.Hayatıma gir,adın nedir fark etmez,gözlerin ve saçarın da etki etmez;ancak tüm bunları yaparken de korkma,kaçma,sakınma,gözlerini kapatıp kollarıma uzanır gibi geçmişinden kopmuş bir güvenle gir hayatıma,ikimiz de çöplüklerimizden çıkıp tanışalım,değil yaralarımıza merhem olmak üstüne üstlük zırh olalım...

Beni diğerleriyle karıştırma,sevmeyi bilmeyen,yalandan anlayan,aldatmayı iyi bilen;çünkü sen hayatıma girip kadınım olduğunda benim bir geçmişim olmayacak,hiç yaşamamış gibi kalan vademin üstüne yalnız senine yaşayacağım romantik ve mutlu anlar olarak ekleyeceğim geçmişimi...

Tanışalım mı birbirimizin ve de kendimizin on defasından emin olarak belki ölümüne bir teşebbüs gibi ama çaktırmadan,hafif hafif duygular besleyerekten;birbirimizin etkisinde mi kalalım ne dersin,gözlerimizi alamayalım mesela,ayrı kalınca da akıldan atamayalım ne var.Değer,şu 3 günlük dünyada en çok buna değer;çoğu hayalin bile değemeyeceği kadar değer...

Bu ihtiyar ruhlu erkek çocuğu ellerinden öper gelirsen,içinde kırmızı bir balon da uçmak için seni bekler;bu koyunun koyusu kahve gözler parlayabilmek için sana bakmayı,hatta görmeyi diler,bu dudaklar henüz aralarından çıkana kadar yıkıma yol açan sevgi sözcüklerini korkusuz savurmak ister,belki bu ne idüğü belirsiz bacaklarım da sadece senin başını yaslayacağın bir kucak olmak için yaratıldıklarını itiraf eder;üstelik bu eller de güzelim,bu ince parmaklarım senin o güzel saçlarının tel tel arasından kayabilme ümidiyle ömrünü bu tuşların üzerinde çürütüyordur...

Bunu anlamak için hayatıma gir ve tanışalım,bu bir risk değil ama alalım;ben senim kalbini çalamam muhtemel de,gel ve sök kalbimi,ama gitme de üstelik,hissedebileceğimi bırak hissolabileceğimden bile öteye;bu da benim bencilliğim işte,gideme istiyorum,ama benim gidemeyişim kadar değil tabi;eğer benimki kadar olsaydı belki,bu senin özgürlüğünü kısıtlamaktı ama ben buna razı olamam;beni dert etme,benim için asıl özgürlük sen,tanımadığım,bilmediğim ama birkaç ömürdür beklediğim ve bekleyeceğim sen...

Kaydol: Kayıtlar ( Atom )