Okumadan önce bu parçayı yürütmeniz rica olunur değerli dostlar... Hayat öyle çok da seçim şansı vermedi bana,sana olduğu gibi.Seçemedim kimi seveceğimi,ne kadar seveceğimi bile seçemedim.Allah katında şakayı seven birileri maksimum seviyeye getirip kaçmış sanki içimdeki aşkın derecesini.Severdim seni ama hiç olmazsa bağlanmazdım,ağlamazdım,acımaz-acınmazdım..En fazla ya şıpsevdilerden olurdum ya da birkaç kadını bir arada idare eden yüzsüzlerden... Emin değilim ama

Senelerdir neredeyse dayak ile kitap okuyan bir herifin(çok ciddi söylüyorum çoğunuz bilir)şu an vazgeçemediği bilgisayarın başındayken''Ulan dayanamıyorum bi'kitap okuyayım''dediğine nasıl inanabilirsiniz,hem de 3-5 gün içerisinde...Ben de inanamıyorum,''Bıraksalar okurmuşum,adam gibi tanıtmamışlar kitabı,yaşatmaya değil de okutmaya bakmışlar''diye düşünüyorum eskiler için..Ya da ben hissetmeyi bilmiyordum;çünkü şuanki gibi kitap kapaklarına dokunduğumda elime dokunun ötesinde hisler ilişmiyordu,ya da okurken kahkaha atacak kadar dibine

21.Yüzyıl delikanlısı olmak bunu gerektiriyor sanırım.Kadına gül,kalleşe ustura devri bitmiş artık.Dostunu düşmanını tanımak değil,kim bey kim efendi ayırt edilmez olmuş;it sürüleriyle bir tuttular jilet gibi adamları,matruşkaları,pastörizeleri,beli kıvrak hanımağaları çıkarmışlar başa... Devir değişti de bi'fazla değişti.Ağzından çiklet cigara düşmeyen,biz fırtınalara karşı gelirken ufak ufak rüzgarlarla kendini göğe çıkaran sözde stil meraklıları var artık iktidarda... Hanım bile yok artık,varsa yoksa

Senelerce birine yazdım,hatta yazmaya o başlattı beni,yüzlerce yazım vardı sırf ona yazılmış.Ama o sanki hiç olmamış gibiydi,gibi bile değildi.Öyle ki üzerine bile alınmamıştı diyebilirim kolaylıkla,çünkü bu güne kadar yüzlerce hamfendiden aldığım yorumların ortak çıkarımı hiçbir kadının yazdıklarıma kayıtsız kalması mümkün değildi..Bunu ben söylemedim,söyleyemezdim de zaten,saftım..Bir de şimdi geldiğim noktaya bak,tanımadığım yüzlerce insandan tepkiler aldım;kimi hayatımı değiştirdin dedi,kimi sayemde

Değerli dostlar,bu sefer de Kerem Tuna için, Fedakar ve güçlü ailesi, Annesi Çiğdem, babası Oğuzhan Kıyakoğlu'na yazıyorum... Yüzlerce yazım vardır,şimdi tek kelime edemiyorum size karşı;''Başınız sağolsun''desem yetmez,susup kalsam hiçbirşey etmez..''Zor''diyerek iç de çekemem,çünkü güçlü olmalıyım size karşı,herkes olmalı.Bunu da yeni yeni anladım işte;güçlü olmanın başkaları için gerektiğini,insanın kendi kendine yetemediğini yani... O yüzden de teselli etmeyeceğim sizi,aksine ne