İnsan ne anlaşılabilir derecede garip değil mi okuyucu?Misal gece kalkıyorum diyelim, ardından yatağımın yanına geliyorum; aramda boşluk olmadığını ve tam orada durduğunu bilsem de üzerine bırakırken tereddüt ediyorum kendimi karanlıkta. Ne saçma di'mi, ulan orada işte yatak, nereye gitsin?Bir yandan ama belki de gider okuyucu, öyle insanlar gitti ki zira, öyle demirbaş bilinen dostlar o kadar orada değilmiş

 Aylar yıllar sonra ne hikmetse birdenbire gelen "nasılsın"lar... Nasıl olayım işte, "bıraktığınız gibi", zaten siz de muhtemelen bunu duyup keyiflenmek için yazıyorsunuz veya işiniz düştü; düşen işinizi yapacağımdan da eminsiniz kanımca, sevgiden yapıldığımı biliyorsunuz çünkü ama bilmediğiniz bir şey var. Kürkçü dükkanının sahibi kürkçü var ya, o vefat etti, dükkanı da kapattılar dolayısıyla. "Aaa ne zaman?" diyenleri duyar

Belki yanlış dışarıdan, bil ki içeriden de öyleEn doğrusu ama yine de bir bakınca şöyleKendini kandırmak tek çaresi gibi başkalığınÇare de denemez ya... Biraz... Çaremsi.Bir dosta halimi açasım geldi bugünDedim nedenini biliyorsun, sormadan dahaSorsa çünkü cevap kafamdan geçecek, delip. Ha bu sorunun cevabı ha bir mermi,Er geç biri değilse diğeri, kanımı dökecek Kişiler değil cevap, sandığım şeyler;Başıma yıkılmış özenli dostluklarım

Nasıl da ıskaladım hayatı tam ortasındanBeceremedim yaşamayı, elime yüzüme bulaştıYeni sabahlara uyandım uyanmasına ama...Ama hiç güneş görmedim gerçektenIsınmadım, adam akıllı tadamadım dostluk sevgiNasıl da yaşamadım.Sadece ben olabildim, bu da bana bile yetmediİyimser ama çok da sağlam olmadığını bildiğimPek çok beklentiye tutundum, düşene kadarYaşadım sandım, sanki görmüş gibi hak ettiğimiYaşamadımsa bile çok kişiye, hak etmeseler deGörmezden gelinemeyecek sevgiler bıraktım.Nasıl

Esasında son raddede yalnız hissediyorum okuyucu. Yalnızca, etrafımdaki iyi niyetli insanlar kendilerine kadar bile olsa haklı olsun diye biraz susuyorum artık zaman nezdinde. Bak desinler zaman işe yaradı, bak desinler sen de iyiye dönüyorsun vesaire...Anlatsam anlarlar mı? Sanmıyorum, neyden bahsettiğimi bilmeyi beni anlamak sanıyor herkes, doğrusu bunu bile açıklamamı gerektirecek bir sebep yok, bir şey değişmeyecek.Benim kırgınlığımın kaldırma

Yaralı bir hayvansın, yarasını bile tanımayan. Sadece okulda kitap okuyorsun, neden? Sadece derse bir saat olduğundan değil, insanları görmemek için kaçış noktası oluşturuyorsun gözlerine yalan mı? Adeta birer farzmış gibi eda edilen içi boş ve kısa gündelik diyalogların aslında samimiyetsiz olduğunu bilmek canını yakıyor çünkü, hiç ne özlediğin ne unuttuğun bazı yüzleri görmek ihtimali de.Sen kitap okuduğuna emin

Anlatılacak bir yanı kaldı mı hayatımızın, eski bir dosta rastlasak bile şimdi, çok özlesek bile, sussun diye bir "Aynı" dilimizde.Aynı anasını satayım, nasıl bırakıp siktirolup gittiysen öyle. İnsanlar bu cevabı kimsenin veremeyeceğini düşündükleri için rahat, sanıyorlar ki ayıp etmekten çekinirim. Bağrımda dinmez yangı varken, ayıp mı kalmış allahasen.Affedemem, samimiyetinize inanıp halinize üzülsem bile edemem; bu kendime ihanet zira,

Artık hiç ehemmiyeti kalmamış ve sadece katıksız acı veren şeylere bir kere olsun sarılmak isterdim son defa okuyucu. Sevdiğim için değil, istediğim için değil hayır. Belki geçmiş kokardı, son bir kez imkansız ve muhtemelen yalan olan ama şüphesiz güzel geçmişime yaklaşırdım kokuyla.Haklı olarak diyebilirsin ki bu seni geriye götürür, temelli çıkamazsın bu girdaptan; şey gibi düşün bunu, ölü

Yalnızlık neymiş biliyor musun okuyucu, kimseyle alakalı olmayan, sonucu en fazla seni etkileyecek bir şeyi bile anlatamamakmış kimseye. Bir çocuğun doğru söylediğinde ağzına sıçıldığı için yalan söylemeye başlaması gibi anlaşılabilir, fakat yalandan ziyade hiçbir şey söylememeye başlaması kadar korkutucu.Kalbimden çıkan kelimelerin hiçbir dilde bir karşılığı olmadığını kabul etmişçesine öylece duruyorum, kafa sallıyorum, cevabı evet olabilecek çoğu soruya neredeyse

Var mı gerçekten anlamı buranın, bunca yazının? Gerçekten karşılığım var mı insanlarda okuycu?Herkes nasıl da memnun, musmutlu, akıl almaz rahatlıkta vicdanları. Peki Alptuğ? Kimdi ki Alptuğ? Ne zaman kim olabildi ki o kimlerin gözünde.Kimsenin ne yaptığından, neye sebebiyet verdiğinden haberi yok yazık. Hayır onlara değil, doğrusu en çok bana yazık.Ha yanlış anlama okuyucu, ben kendime değil, boşa giden