Sıkıntılı Yazı
Sıkıntının esas başlangıç noktası şurasıdır: Birileri için çok uğraşırsınız, çok ama çok çaba sarf edersiniz, koşturursunuz vesaire ama herhangi bir geri dönüş alamazsınız ve kalbiniz kırılır falan ya; sonra kendinize çeki düzen verirsiniz, işte "Beni düşünmeyen insanları bu kadar düşünmeyeceğim!", "Bir daha kimse için bu kadar uğraşmayacağım!" gibisinden... İşte o ikinci cümlede bir açıklık vardır, sıkıntı burda başlar.
Bazen siz de birini istemeden incitebilirsiniz ve vesaire, bunlar olağan şeyler, insanlık halidir ancak böyle bir şey yaptığınız takdirde kendinizi affettirmeye vb. çalışırken bir anda o ikinci cümleyi hatırlayıp çabanızı birden söndürür, bir bakıma hem suçlu hem güçlü konumuna geçerseniz bu hatadır işte.
Peki bu iki durumu neye göre ayırmak gerekiyor? Şöyle izah edeyim: Bu noktada uğraş bir öncekindeki gibi kendi kendine anlamsız bir çaba değil, koşu bandında bir yere varmaya çalışmak gibi bir şey değil kısacası; birinde açık net "değmeyen" kimi kimseler için ortaya dökülen bir çaba vardı, diğerindeyse "Ben kimse için çaba harcayamam artık!" diye kendi hatanızı dahi kestirip atıyorsunuz, işte yanlış olan bu.
Ben eminim ki buraya kadar anlattıklarımın siz de farkındasınız ve yapıyorsanız da farkında olarak fakat sanki ilahi bir güç tarafından yönetilirmişçesine kendinizi engelleyemeden yapıyorsunuz. Üzülmeyin, halinizden anlamayacaklar belki ama burada bu durumu tüm taraflarıyla bilen ve sizi anlamaya hevesli bir arkadaşınız daima var.
Şunu da anlayabiliyorum, tamam iki durumun farklı olduğunu falan her şeyi kabul edebilmişsinizdir lakin yorulmuşsunuzdur, birileri sizi o kadar yorup incitmiştir ki kendi hatalarınızı dahi temize çekmeye dermanınız yoktur, sadece çekip gitmek istersiniz ve de o suçlu damgasını bir ömür boynunuzda taşımak... Çünküsü insan cezalandırmaya meyillidir, en çok da kendini, burada esasen karşı taraf için çaba sarf etmeyerek herkes tarafından "pişkin" gibi ilan ediliyor olsanız dahi ben biliyorum ki içten içe kendinizi cezalandırıyorsunuz çünkü siz pislik bir insansınız (kendiniz için) ve nedeni de size bunları yapanlara olan öfkenizle şöyle ya da böyle onlara benzemeniz hatta belki de benzemeseniz dahi birilerinin sizleri onlarla onlar hakkında hiçbir şey bilmeksizin bir tutması.
Acı çekiyorsunuz kardeşlerim görmez miyim ben.
Anladığımı bilin istedim.
Bazen siz de birini istemeden incitebilirsiniz ve vesaire, bunlar olağan şeyler, insanlık halidir ancak böyle bir şey yaptığınız takdirde kendinizi affettirmeye vb. çalışırken bir anda o ikinci cümleyi hatırlayıp çabanızı birden söndürür, bir bakıma hem suçlu hem güçlü konumuna geçerseniz bu hatadır işte.
Peki bu iki durumu neye göre ayırmak gerekiyor? Şöyle izah edeyim: Bu noktada uğraş bir öncekindeki gibi kendi kendine anlamsız bir çaba değil, koşu bandında bir yere varmaya çalışmak gibi bir şey değil kısacası; birinde açık net "değmeyen" kimi kimseler için ortaya dökülen bir çaba vardı, diğerindeyse "Ben kimse için çaba harcayamam artık!" diye kendi hatanızı dahi kestirip atıyorsunuz, işte yanlış olan bu.
Ben eminim ki buraya kadar anlattıklarımın siz de farkındasınız ve yapıyorsanız da farkında olarak fakat sanki ilahi bir güç tarafından yönetilirmişçesine kendinizi engelleyemeden yapıyorsunuz. Üzülmeyin, halinizden anlamayacaklar belki ama burada bu durumu tüm taraflarıyla bilen ve sizi anlamaya hevesli bir arkadaşınız daima var.
Şunu da anlayabiliyorum, tamam iki durumun farklı olduğunu falan her şeyi kabul edebilmişsinizdir lakin yorulmuşsunuzdur, birileri sizi o kadar yorup incitmiştir ki kendi hatalarınızı dahi temize çekmeye dermanınız yoktur, sadece çekip gitmek istersiniz ve de o suçlu damgasını bir ömür boynunuzda taşımak... Çünküsü insan cezalandırmaya meyillidir, en çok da kendini, burada esasen karşı taraf için çaba sarf etmeyerek herkes tarafından "pişkin" gibi ilan ediliyor olsanız dahi ben biliyorum ki içten içe kendinizi cezalandırıyorsunuz çünkü siz pislik bir insansınız (kendiniz için) ve nedeni de size bunları yapanlara olan öfkenizle şöyle ya da böyle onlara benzemeniz hatta belki de benzemeseniz dahi birilerinin sizleri onlarla onlar hakkında hiçbir şey bilmeksizin bir tutması.
Acı çekiyorsunuz kardeşlerim görmez miyim ben.
Anladığımı bilin istedim.
0 Yorum:
Yorum Gönder