Kısa Yazı

Şimdi kimin yüzüne baksam gidici bir eda, kim ne kadar sıcak yahut samimi olursa olsun öyle; hepsi gidecek, ellerinde olarak ve isteyerek. Güvenmiyorum hiçbirinize, hiçbirinizi beklemiyorum, istemiyorum, sevmiyorum! Çünkü ben bugün bütün bu kimsesizliğimle "asılı" ağlarken... Kimseye güvenemem, hiç kimseye zerre güvenemem; sütten ağzım yanmadı çünkü benim, süt içtiğim bardak kendini kırıp bileklerimi kesti. Dayanmıyorum artık, sebebim yok, mutlu olmak için de öyle; şükretmek ayrı bir şey, bin defa şükürler ola şu günümüze ama yine de mutsuzluk için sebep çokken eser miktarda iyi herhangi bir şey için zerre yok. Bu kadar bu yazı, bu da yorgunluğun teminatı. Sonsuz bir sessizlik olsa şimdi...


0 Yorum:

Yorum Gönder