Neticeli Şiir

Bak tam işte şurdan bir yerden dalağımı yırtmaya

yeltenen o adi umuda ister istemez her defada

tutuluyor muyum tutunuyor muyum tartışılırken bile

anlamak zorundasınız ki bu manasız hınç ve hırçınlık

harcıma katılmış her hadsiz gözyaşı ve neticelenmemiş

beklentiden bir nebze daha az hep olumlu ihtimaller

ve ilmihali kaygılar, bu defa da nefes aldıran umut

neticemden havaya karışarak...

Biliyorum çünkü değişmeyen şey sevdiklerimin

değişip benden gidişlerini ve götürdükleri benim

adımı ilerlemeksizin her atışımla düşüşümde yahut

düşlerim başında karga gibi hatıralar düzüştüğünde

özlem de deseniz ölüm anlarım bu boş gürültüde

Varlığımın dertliğine ne şüphe de yokluğumun

yara olduğunu sanmanın bedelini

öpülmediğinden geçmemiş ve artık sarılsa

Dahi anlamındaki de'nin geçiremeyeceği

yaramı damla damla sabırla ve arap sabunuyla

yıkadıkça paklanmadı, yıkıldıkça yıkıldı

neticesinde keder hayatın, ishal olmuş ağlıyor

Ayağa kalkmaya yalnız harcadığım çabanın onda

dokuzundan kovulmuş gibi köylerin yalandan

iyiyimlerimden gerçeğe yaklaşsaydı biri o

biricik çabayı bacaklarıma harcasaydım belki...

dostlukta da aşkta da neticemin üstüne

düşüp koparmazdım yan bağ değil kayışları

yirmidört satırdır gevelediğim üzere yirmi

dört saatin içinde bile dört dörtlük olamamış

ile bile neden birleşik yazdığımı yirmidördü bir

düşün istersen ben de insanım duygulangaçım

kaldı ki bu ve sevmek üzeri hatayı halen uyguladıkça

koşulsuz neticede kayıp bir kırığım, cam kırığı, silme!