Magnum yerken dilime kıymık batması neyin alameti olabilir diye sormadan önce bir şeyden söz etmek istiyorum dostlar, herkes gibi ben de bazen kendimi KFC'nin çıtır tavukları yerine koyuyorum, sanırım bu hayatta bir baltaya sap olabilmek için illa dermatest labaratuvarından onaylı falan olmak icap ediyor, yahut da yeniden başlamak... Bu arada çok ürün yerleştirme oldu gibi, oysa yerli yerinde

Bu sabah, hem de duştayken gibi yersiz ve münasebetsiz bir anda aklıma yaşanmış tek bir kare yansıdı ve dedim "Mantıksız nefret"... Bahsettiğim kare en azından şimdinin şartları için özel bir an olmadığından onu sizinle paylaşacağım ki anlayın. Malum olan ama olmaması gereken de birinin benden aylar önce yaptığı bir şey için hiçbir etkim olmaksızın özür dilediği an, ha

Ne aşina olduğumuz basit ve de mazmut bir cümle, duruma göre yer yer Mahmut da olabilir. Garip, yazarken bir an için kendimi Ntv'deki hava durumu sunucusu ile bir tuttum; gerçi benim meridyenler onunki gibi nizam yüklü değil de, daha çok bir gelinin kolundaki bilezikler gibi oluyor şu vakitlerde. Hayatında hiç fincan böreği tatmamış biri olarak bu konuya "Ekmek

Hayat... Yani ne bileyim, sanki herkesin okulu dokuz günlük bayram tatilinden sonra 19'unda açılıyorken bizimkinin 5'inde açılıp müfredatı yetiştiremeyecek olması kadar hayret verici. Evet bebeğim yalnız duymadınız zinhar okul fevkalade açılıyor. Okulun edebi açıdan yazmaya değer bir olgu olduğunu düşünmüyorum kendi çapımda, umarım ki bu da değişir; bugün bunu yazıyorsam sizleri kendi iç sıkılganlığıma dair birer araç olarak

Yoksun zaten de git be sarışın, ardında kızılı bırak da, maviye karış da git kalmasın içimde ukte. Adın masal olsun ve gözlerin pembe ki kapaklarından öpeyim iyi gecelerde, bana iyi gel istiyorum çok mu, kumrallığından ödün vermesen şan şeref, içerim gökyüzüyken hatun otu biten damarlarımdan, eksik olma esmer çukurluklarım ki ört günahlarımı odama yeni asılan değişik perde gibi.

Ruhlar geçip gidiyor içimden, insanlar öyle, biraz düşünceler. Düşünüyorum da, acaba insanlar, nasıl desem; (işte tam burası için aklımda mükemmel bir cümle vardı ama unuttum, bu yüzden vasat devam edecek bu yazı) yani onlar, oncasından hiç değilse biri, bana karşı bir şeyler hissetmeye teşebbüs edecek olup cesaret gösterememiş midir. Zira hepimiz, evet tamamımız karşımızdaki bize kelimenin tam anlamıyla

Çok da şey yapmamak lazım derler hep, bunu sizi düşünenler de, laf söylemek için orada bulunan lüzumsuzlar da, umurunda bile olmadığınız ancak sanki sizi dinlemek zorunda hisseden kasıntılar da ısrarla söyler. Şimdi hangisine göre şeyedesin bunu dimi; biri diyecek söz bulamıyor, diğeri ise buna gerek dahi duymuyor... Şuna geleceğim; içinden gelmiyorsa bile teselli mi avuntu mu her ne

Dışarıda bir aile, altımda bir sandalye, önümde cam bir masa ve üzerinde telefonumla şuan bu yazıyı yazmakta olduğum tabletim, arkasında bardak, arkasında duvar, duvarın solunda 17'sini gösteren takvim ve sağında hemen altında uzun, palmiyemsi bir çiçek bulunan duvar saati, çiçeğin yanında da dönen bir vantilatör... Her şey normal, her şey yerli yerinde, sıradan, hep olduğu gibi, sanki zamanın

Uyanmak farz mıdır? Hayır bilinçlenmek değil, bayağı bildiğimiz en berbat halinle uykudan uyanmak. Hayır konuyu şuraya getireceğim, gerçekten niçin uyanırız? Tasavvufta hayat gayemiz için, peki başka? Her insan aklından geçirmez mi derdim ama evet geçirmez, lakin ben her sabah o gün farklı bir olay, tesadüf diye bi'şey yoktur lakin tesadüf gerçekleşsin diye uyanıyorum, yani sanırım; her bir pazartesi,

Ben artık harbiden anlayamıyorum var ya sayın müsteşarım, birinin iyiliği için, evet tamamen, kelimenin tam anlamıyla bunun için yapılan bir şey nasıl aynı zamanda onun kötülüğünü de barındırıyor anlamıyorum. Kızgınken, sinirliyken, öfkeliyken "akıllıca" davranmak gerekiyor mu harbiden? Hem insanlar da anlar mı sadece onlar için yapılmış masum bir çaba olduğunu, onlara karşı bir zararı olup olmadığı ihtimalinin onların

11.08.2016 Gelmeyen kadının dikkatine, Sayın hanfendi, 18.03.2000 tarihi itibariyle başlamış bulunduğum "Gerçek aşkı aramak" görevinden 11.08.2016 tarihi ile istifamın kabulünü ve gereğinin yapılmasını arz ederim. Firmanızda çalıştığım sürenin kişisel ve profesyonel kariyerim bakımından olumlu sonuçlar da doğurduğunu göz ardı etmeksizin, teşekkür etmek isterim. Lakin söz konusu başvuruda bulunma gerekçemi de bilmenizi de isterim. İşe başladığımdan bu yana yani

Bu gece 2'de İstanbul'a gideceğim ve aklımda da garip bir soru; insanlar Ankara'yı neden sevmez? Cidden niye sevmiyorlar, ağır mı geliyor onlara, hava olarak değil de başka anlamlarda mı soğuk, yoksa ilk aşıkların canı Ankara'da mı yandı?.. Ben Ankara'yı seviyor muyum? Bu soruya evet derim ama hiçbir hissim bile yok, belki de tam burada olduğum için, başka bir

Neden bahsetmek istediğimin bir önemi var mı bilmiyorum bile, benim meşhur bir sorum vardır az mevcutlu arkadaş çevresinde; "Anlat?". Evet bu bir sorudur, sonuna soru işareti koymasaydım da öyle olacaktı, emin olun. Bu sorunun bana sorulup sorulmadığını merak ederseniz diye; sorulmadı, yani soruldu ama sadece bir konuya giriş yaptıktan sonra, öylesine sorulmuş gibi, sorulması için psikolojik bir baskı