Alptuğ'un Mekanı

16 Nisan 2015

15 Nisan 2015

Şu günümü tek bir cümleyle anlatsam''Kangren olmuş kellemi kestim''desem ancak o denli yerinde olur..Artık o eski aşk yok,uğruna onca şey yazılmış,yakılmış ve ağlanmış o kadın zaten yok.Herşey bitti mi deseniz o da hayır,herşey yarım kaldı,ben dahil herşey;aşk mı?sıradan bir kabın içine koydum,kapağını da açık bıraktım..Dedim''Sevmeyeceğim seni!''İstemediğim yahut beceremediğim için değil de,sevmekten daha fazlasını yapamayacağım için,olmayacağı için;böyle sürüp gidebilirdi bu,bu yolun sonu yok belki ama yalnız acı ve keder...
Bunu kendi başıma da bitirebilirdim ama söylemeyi tercih ettim,sadece son defa gerçekten birşeyler hissediyorken onu görmek istedim,ayrıca bilsin istedim çünkü kimse inkar etmesin ki üzerimde farkında dahi olmadığı müthiş bir emeği vardı..Haliyle mutlu oldu tabii kızcağız,belki şaşırdı belki de bekliyordu bilmiyorum,belki benim adıma belki de kendi adına mutlu olmuştu fark etmez...Sonuçta mutluydu,aşkta asıl olan da karşı tarafın mutluluğu değil miydi?

İtiraf etmeliyim ilk 3 saat çok ağladım,sanki sevgiliymişiz de ayrılmışız gibi,sanki biri ölmüş gibi,hatta kendim ölecekmişim gibi;geberdim,oturduğum yerde süründüm,ağzımı açmadım ama boğazım yırtıldı;edebiyat olsun diye söylemiyorum,çok daha fazlası oldu..Ama iyi oldu,doya doya ağladım,kederlendim,derdimle baş başa iyice cebelleştim..Eskiler geldi gözümün önüne,herşey,hatta çoğunuzun asla umursamayacağı kadar küçük detaylar,çok şey;sonra hayallerimi düşündüm,hepsi onunlaydı haliyle;onun yerine bir başkasını koyup da düşünmeye çalıştım olmadı,ama benim onunla kurduğum hayalleri bir başkasıyla yaşayacağı düşüncesi içime oturdu...
Yalan mı söyleyeyim,insan üzülüyor,acıyor,yıpranıyor,parçalanıyor..Ama o mutlu olmak zorunda,bense hayatıma devam etmek;dediğim gibi yine her ikisi de olurdu,ama böylesi daha sağlıklı...
Issız Adam filminden tanıdık gelmedi mi bu anlattıklarım;öyle deyince aklıma geldi,''Bi'10 sene sonra belki''dedim en sonunda,bu da demek oluyor ki içimde hala patlamamış bir su maymunu misali umut var,ama boşverin...

Yani ne mi oldu şimdi?
Ben yine salağı oynayacağım,o yalnız aşk şairi yaşantısıysa hala devam;öyle işte,sonrası İncir Reçeli'nin ikincisinin gerçekleşmesini beklemek sanırım,yarası olan,yaramı saracak birisi.Yani olmadı ve olmamıştı da,yalnızım ve yalnızdım;ama ne değişti derseniz,henüz geçmese de herşey geçmiş oldu,geçmesini istemediklerim de buna dahil..Vicdanım da rahat sanırım,sonuçta terk etmedim kimseyi ve hiçbirşeyi,en azından o an için yeterince dramatize etmedim...
Yani ne mi olmalı şimdi?
Bir dönem kapandıysa yenisi başlamalı,kaldı ki ölüm bile bir yok oluş değilken;bu saatten sonra aşık olmak benim için yorucu birşey değil,pansuman belki de,işin tek can alıcı kısmı,aşık olmanın aşık etmekten de zor olması..Yani demek istediğim işin yoksa onun gibisini bul,hatta daha iyisini;yoktur dememem gerekir biliyorum ama gel de rastla,gel de o sana aşık olsun falan filan...

Diyebilirler ki direnemedi,vazgeçti,aşkın hakkını veremedi;oysa Tahir olmak da ayıp değil,Zühre olmak da,Zühre olmasa da..Üstelik en büyük korkum da bu ya,seneler sonra dahi bu sevdanın aniden cereyan edip beni de yerle bir etmesi,aniden ve durup dururken...

14 Nisan 2015

Sevebilirim Ama

13 Nisan 2015

Aşk ve Yazar

Öte taraftayım ben,yani kendimce;hiç düşündünüz mü,bu adam ne yer,ne içer,ne yapar,kimdir?Herkesin kafasındaki imaj;şiirlerle dolu,şahane özgüveni olan bir adam,belki yalnız tabii,biraz marjinal günümüz toplumuna..Ama siz hiç bu taraftan bakamazsınız,üzgünüm;bakmayın da mümkünse,üzülürsünüz,acı çekersiniz belki...
Yazdım,varımı yoğumu yazdım evet;kiminizin hayatını değiştirdim,kiminizin bakış açısını,kiminizi hüzünlendirip ağlattım,mutlu edip güldürdüm kabul..Aferin bana,çok şey başardım di mi ben şimdi?hoş,bunu hiçbir zaman kabul edemedim.Çünkü ben çok yalnızım efendim,bir önceki yazıdaki gibi cismen ve manen..Ağır bir hikaye bu,çok ağır ve sert;15 yaşındaki masum bir çocuktan bekleyemeyeceğiniz kadar çetin,öyle ki özet bile geçemem...
Çok şey yaptım evet,birilerine faydam dokunsun diye,dokundu da;çok başarılı bir yazarım belki,belki çok çok daha başarılı olacağım inşallah,önümü açık görüyor çoğu insan...

Ama it gibi de yalnızım efendim,evet it gibi;öyle ki beni hayata bağlayan en büyük şeyin yalnız bir kısmının varlığından haberdar olduğum sizlerin uzunlu kısalı yorumları olduğu gerçeği..Her zaman okuyorum bunları,eski yorumlarınızı,mesajlarınızı;bunları ben mi yaptım diyerek de gururlanıyorum tabii,ama kendime bakınca da bir şey göremiyorum açıkcası...
Demek istediğim 3 defa reddedilmiş,yüzlerce yazısı ve şiiri adeta''elinde patlamış''diyebileceğiniz,kendince avunmaya çalışan bir adam..Şu gün ben Nobel ödülünü de alsam,sevinçten alnından öpebileceğim özel bir insan yok..Anlayamazsınız...
Bazıları abartıyorsun diyor ama,ben ait olmaya alışmışım,bağlanmaya,şöyle dolu dolu,gerçek sevmeye,tutkuya,romantizme;ve evet,zamane kadınları romantizm sevmiyor kardeşim,şiirlerim de ölü çocuklar,ben de komadayım esasen...

Lanet olası bu..Demek istediğim,içimde onca sevgi,aşk ve tutku seli varken ben kendim olamıyorum,kuşlar göklerde güzel çünkü,çünkü güller toprakta.Allah'ım aşırı sevgiden alma canımı,kime sunayım,nedir bu romantizm,yersiz ve yalnız başına neyin tutkusudur bu?Dudaklarıma takılı kalmış tonlarca sevgi sözcüğüyle gömülmek istemiyorum anlayın,alamadığım çiçeklerle,kutlayamadığım yıldönümleriyle..Beni ben yapan ve yazmamı sağlayan şeyin imkansız bir aşk oluşunu metanetle karşılayamıyorum artık,bilir misiniz bu nasıl da koyuyor adama?yani sen istediğin kadar aşkı yaz,kimseye aşk olamamışsın diyor bana hayat...

Aşk ve yazar çelişiyor bu durumda,aşk ve şiir,aşk ve aşk..Öyle ki beliğ duygular mağrur bırakıyor bizleri,kör topal idaer eder gibi,çırpınıyor,yetiniyor gibiyiz dışarıdan duygularla...

Giderek de saçmalaşmaya başladı bu yazı,beni bunu yazmaya iten o sebepsiz hınç aniden diner gibi oldu şimdi,şuan ben bile kendimi anlayamayacak haldeyim düşününce..Belki de bunca kişiye tüm bunları hissettirebilmişken tek bir kişiye hissettirememiş olmamdır mesele,yahut kendime,daha da fenası asla bir başkasının bunları bana hissettirmek için benim ona hissettirmeye çalıştığımdaki kadar çaba harcamayacak olmasıdır..İnanın bana bilmiyorum,içimde bir his var gerisi aman Allah sadece..Bir psikolog bunu okusa iyi olurdu mesela...
Neyse,aklıma mutfaktaki başıboş kurabiyeler geldi,şimdi onları yiyip unutacağım bunları ve sabah tekrardan,sonra okula gideceğim ve dönünce tekrar,sonra...

Rabbim ben sadece yalnız ölmek istemiyorum affet...

Cismen ve Manen

10 Nisan 2015

Gönülle

Ben de çok aldatıldım,ölesiye,sessiz,karanlık,ölü..Şuan 15 yaşında dul bir kalbim var,tutmasam bağ-kur emeklisi bile olabilir bu kafayla,eczanede karlıyız en azından onunla da...
Ben öyle değilim,onu canlı tutmaya çalışıyorum,belki onun için onun asla olmadığı kadar çapkın olmaya çalışıyorum.Ama o eşşeğinki de(evet eşşek dedim yüreğime) öyle bir inat ki,''hiç yoktan''aldatılmış ama olmayanı aldatmayı da namussuzluk sayıyor.Kime hesap verebilirsin ki diyorum,lanet olsun kimse yok zaten..Ama dinleyen kim,o yine bildiğini okur biliyorum...

Tamam sen kazandın,evet doğruydu anladın mı,herkes yalan söyledi ama sen kazandın;evet unutmadın hala,hala seviyorsun aferin,aferin vazgeçmedin.Evet inat ettin insanlara,herkesi karşına aldın,bazılarını artık sevmediğine bile inandırdın;hakkını vermem lazım,sen diğerleri gibi yapmadın,öyle tam sevdin ki kendini hiçe saydın,yalnız ona odaklandın.Ama kabul et be yüreğim,ben seni çok seviyorum sevmesine de;ölü kaldı,kalan öldü içeride...
Saçmalama,aldatmak öyle mi olur,kusura bakma ama aldatacağın kişinin''olması''da gerekir;anlıyorum ihanet olur diyorsun bekleyeceğine söz verdin diye,ama bu sözü o sana verdirtmedi,aksine sen kendi kendine verdin..Kızma hemen,ben düşüncemi söylüyorum..Öte yandan bir Mecnun olamamaktan korkuyorsun,eğer değil vazgeçecek,vazgeçebilecek dahi olursan aşkın varlığını alenen yalanlamış olacağını düşünüyorsun,gerçek aşk yoktur diyenlere koz verip sana inanmayanları haklı çıkaracağını.Hepsini geçtim de aşktan utanıyorsun,bitirebilmekten...

Yalan söyleme,daha düne kadar demiyor muydun''Başkasını bilmem ama,eğer biri beni sevecek olsa sevmiyor olmama rağmen aşık olabilirdim sonradan da,bunu başarabilirdim''diye.Ve ben de inanıyorum buna,Alptuğ inanıyor..Yine dönüp dolaşıp aynı yere geldik ha gönül?eksiklere,eksiklerimize,Yok'a koyup dolduramadıklarımıza...
Diyor ya şarkıda''Herkes diyarında,muhabbetinde;bilmem bizi ne civara yazmışlar'',bu da aynı o hesap işte...

Kaydol: Kayıtlar ( Atom )