Alptuğ'un Mekanı

29 Mayıs 2014

28 Mayıs 2014

27 Mayıs 2014

Şuna da bakın;bir deli bir haftadır bir yatakta aralıksız yatıyor,artık ben,beynim,kalbim ve de iki alçılı bacağım dost gibi olduk.İnanır mısınız bilmiyorum ama onları bu kadar yakından tanımıyordum,meğer hepsi babacan uzuvlarmış☺

Gecem gündüzüm karışmış,normalde sabahın körü diyerek uyumak için heryeri talan ettiğim o saatlerde çoktan kahvaltı yapar oldum bile.Gün içinde oturuyorum;bakıyorum ki televizyonda Seda Sayan veya Müge Anlı,sonra bir de bakıyorum ki meğer kumanda bendeymiş ve ben de birkaç saattir onları seyrediyormuşum iyi mi☺

Durumum iyi değil benden söylemesi,ne yapıyor olduğumun bile farkına varamaz olmuşum da haberim yokmuş...

Çok uzadı bu süreç,henüz o denli sıkılmamış dahi olsam bütün günlerim de neredeyse saati saatine aynı geçmeye başlayınca biraz tuhaflaştım.Monotonluk tam da bana göredir de,sanırım bu sefer başka türlü.

Hayır düşünüyorum düşünüyorum sebep nedir diye ama bulamıyorum,mesela diyorum bu iki kıytırık alçı olmasaydı,hatta ağrı ve yaralar da olmasaydı bundan farklı mı olurdu diye ama zihnim bunun hayalini kurabilecek vaziyette olamadığından dolayı emin de olamıyorum doğrusu...

Hepsi o morfin midir her neyse onun suçu be abi,bir de o anestezi teknisyeninin.Suratıma nasıl da alaycı bir şekilde gülerekten boşalttı o tüm bir serumu içime.Aynı anda tüm beyin hücrelerinizin helaya gittiğini ya da halay çektiğini düşünün,işte o kadar fenaydı tüm bu hissettiklerim.

Fazla saçmalamadım çünkü ilacın etkisinde olduğumu anlayabiliyordum,görüntüde oluşan o donukluktan,etrafımdaki herkesin hızlı ama bir o kadar yavaş hareket ve konuşmalarından,tepemde asılı lambaların güneş gibi parlayışı ve diğer pek çok şeyden...

Ama emin olduğum bir şey ise herkesin bunu hayatında bir defalık bile olsa yaşaması gerektiğidir,üstelik size garanti verebilirim ki içebileceğiniz en ağır içkiden bile daha sağlam etkili ve çok daha sağlıklı☺

Herkes sanıyor ki o şeyi beynime çekince içimdeki bütün kaygı ve stres kuş olup uçtu,aslında hala ilk anki gibi hissediyordum ama kendimi o anın o saçma büyüsüne bırakmayı bu hisleri hissetmeye tercih etmiştim.

Pek çok insanın merak ettiği bir şey ise ne hatırlayıp hatırlamadığım;
Anestezi asistanına''Yavaş ulan eşşoğlueşşek!''dediğimi,ameliyathanede bana''Nasılsın Alptuğ?''diye seslenen doktora''Nasıl olayım işte kötü.''ve bana''İyi uykular''diyen o ne iş yaptığını bilmediğim kadına da''Ama benim uykum gelmedi ki,oturmaya mı geldik!''dediğimi hatırlıyorum ama sonrası kayıp bende☺

Uyanışımı hatırlayamıyorum ama herkes kadar benim de en çok merak ettiğim şey küfür edip etmediğim tabi,ya da ağzımdan hiç söylememem gereken bir sırrı,sırrımı falan kaçırmışımdır belki de olamaz mı.Umarım öyle bir şey olmamıştır,hem olsa bile bunlar hipokrat yemini etmiş adamlar,bunlardan da sır çıkarsa artık...