Alptuğ'un Mekanı

14 Nisan 2014

Her yanıyla kuşatmış geceyi karanlık,soğuk ve tenha oluşu ise ayrı bir yalnızlık katmış.Arnavut kaldırımlarıyla döşeli bir sokak,köşk tarzında küçük ve sade evler var etrafta.Her hanenin girişinde bir tane sokak lambası,her duvar önünde de birer bank.Banklardan birinde,siyah giyimli ve uzun,siyah saçlı bir kadın.Göremiyorum tam olarak,ama onun da tam o sırada beni düşündüğünü hissediyorum nedense.Arkasında olduğumu nereden bilebilmişti,hem de bu zifiri karanlıkta;olacak iş değildi bu,zaman geçtikçe git gide derinleşen bir merak ve kuşku rehin almış gibiydi düşüncelerimi...

İçimde inkar ettiğim lakin adım gibi de bildiğim bir korku vardı,o siyah saçlı kadının geçmişte bir zamanlar yaşama sebebim olan o kadın olma ihtimali.İrkildim o an,korktum ve hiç olmadığı kadar kaçmak,uzaklaşmak istedim.Tam da o anda''Gitme!''diyerek seslendi,sanki düşüncelerimi duyarmışcasına.Onu dinlemeyip kaçacaktım ama arkamı döndüğümde o taraftan tarifi edilmez bir ışık yükselmişti sanki.Işığa bakmak için arkamı döndüğümde hiçbirşey yoktu,ikimiz yüzyüze ve başbaşa kalmıştık o an.

Tahmin ettiğim gibiydi işte,senelerdir hissetmekten,düşünmekten,düşlemekten kaçtığım,geceleri kabusunu görüp uykudan sıçradığım,düşünerek ve ağlayaraktan sabahladığım o kadındı o kadın.Aniden''Beni hatırlıyorsun!''dedi usulca,''Oysa hiç unutmamıştın ki?''Tamam herşey haddinden fazla saçmaydı bile,lakin bu kadarını da bilmesi mümkün müydü?Hemen ne istediğini sordum,o da bana hayatımın en önemli sorusunu sordu tabi;''Aşık olmak mı istiyorum?''İşte o an kalakalmıştım öylece,çünkü tamamen birikmiş hislerime karşı yapılan sert bir darbeden öte birşey değildi bu.

''Benimle neden alay ediyorsun,asla bu şekilde konuşamazsın!''dedim;çok garip gelmişti biliyor musunuz o an,ruhu için sevdiğiniz kişinin içinden tamamen bir ruhsuz çıkıyor gibiydi.Ama bu işin görünen kısmıydı tabi,ikimiz de beni sınadığının farkındaydık.

O an,tıpkı yıllar önce yaptığım gibi öylece gittim,birşey söylemeden uzaklaştım.Hayır kaçmak değildi bu seferki;bir zamanlar onun gelmediği gibi,ben de gitmiştim o sıralar.Sonra aniden''Seni seviyorum!''diyerek haykırdı ve içi sızlarcasına ağlamaya başladı;numara yapmadığını hissedebiliyordum,tıpkı onun benim düşlerimi okuduğunda olduğu gibi.O anda tek yapabildiğim şey''Neden?''diye sormak oldu,bir de ona sarılıp ikimiz iki yandan ağlaşmak...

Aşşağlık Kompleksi

13 Nisan 2014

Sarsılmaya Müsait

Yorum Sorusu

Hani şu sınavlarda çıkan yorum soruları vardır ya,genellikle zeki öğrencilerin zorlandığı türden sorular.O neden öyle peki,hiç merak ettiniz mi?Aslında çok da basit bir cevabı var,tek sebebi sistemin akıllarımızı kendisi kadar alt düzey sanmasından kaynaklı.Eğer bir yorum sorusuyla karşı karşıya kalacak olsam üst düzey bir mantık yolu kullanma gereksinimi hissederim,bu yüzden bütün şıklar da birbirine normalden çok daha yakın bir hal alır ve kafam karışır.Ama M.E.B'in benimsediği politika çok daha basit kaçıyor,işte asıl zorluk da burada başlıyor...

Onlar biz yaşlardaki gençlerin kendilerine göre standart bir ölçümünü oluşturup bizlere de bu ölçüm sistemine dayalı sorular sormaktan yana davranıyorlar.Yani kısacası bizleri bir nevi salak yerine koydukları açık,alt seviyede mantık düzeyi gereksinimi olan sorular soruyorlar.Ama üst düzey mantığı kavrayan alt düzeyde çok daha başarılı olacak diye bir kaide yok tabi,sonuçta mantıktan bahsediyoruz değil mi?

Tabiri caiz ise öğrenciler öyle bir kazığa oturtulmuş ve yıllarca öylesine tuzaklı bir sınav sistemine tabi tutulmuşlar ki artık çok basit bir soruda bile bir tuzak olabileceği düşüncesiyle paranoyaklaşmaya başlıyorlar.
Ben ve benim gibiler,biz en başından beri bu sistemin ne denli berbat olduğunun farkındaydık;fakat bazı lanet olası eğitim görevlileri,bakanlar vs. bunu hala ayıkamamış vaziyette.

Üstelik bu sistemi öylesine titiz yerleştirmişler ki değişime bir taraftan başlayayım deseniz bütün eğitim sistemi tam anlamıyla çökme aşamasına gelebilir.Koca koca adamların bu kadar büyük ve bariz bir hatayı hala neden göremediklerini şimdilerde anlamaya başlıyorum aslında,çünkü onlar eskinin öğrencileriydi ve herşeyi o eskiden öğrendikleri gibi yapmaya çalıştılar.Çağdaşlık,AB politikası falan umurunda değil bu adamların,hepsi bildiğini okuma derdinde...

Ne diyeyim gençler,Allah sonumuzu hayır etsin...

Beyni Kullanmak

12 Nisan 2014

Selam Olsun Sana

İçimden bir ses sana selam etmenin iyi geleceğini söyledi,hem de gecenin bu saatinde.Ne yapalım,yine tıpkı senin için yanarken olduğu gibi dinleyeceğim içimdeki sesi;hem ona karşı gelemem ki ben,hele ki konu sensen.Beynime,fikirlerime,hatta duygularıma karşı bile direnebilirim;ama bu sesin kaynağı çok daha derinlerde,tahmin dahi edemeyeceğim kadar.

Yine burada olmam ve yine sana yazmam,bunlar klasik detaylar tabi ama başka ne diyeceksin ki?Dur,bak şimdi yeni birşey deniyip daha farklı şeyler yazmayı deneyeceğim senin için,iyi izle şimdi;

Mutlu ol dostum,dibine kadar mutlu ol;hayatı da sallama,göklerde sonuna kadar uç.Amaan,aşk da neymiş!Bırak sen aşkı meşki,sana aşık olanları da beni de.Sadece mutlu ol ve sevdiklerini mutlu etmeye bak,gerisi hikaye.Bana aldanma sakın,mutluluk o kadar da zor bir icraat değil aslında.Sevdiğinin peşinden git,ama benim yaptığım gibi değil;onun mutluluğu için değil de onunla mutlu olmak için git.Benim için,sevdiklerin için,onun bunun için mutlu ol.Bir mutluluğun ne denli hatrı olduğunu bilemezsin;sen bir gül,çiçek açsın dünya.

Eğlenmeye bak,senin için değerli olan şeylerle ve insanlarla vakit geçirmeye ve onlar için güzel birşeyler yapmaya özen göster çoğunlukla.Dönüp arkana bakma asla,beni ve tüm mutsuzluk verici anılarını geride bırakıp kaybet gerekirse.3 günlük dünya diyerek karamsarlığa kapılma benim gibi,onun yerine yine 3 günlük dünya diyerek yapabildiğini yap.

Bunların hepsi senin için;lütfen ben olduğum için değil de tam tersine,bir insan olduğum için oku ve bir insan olduğum için dikkate al bunları.Biliyorum umurunda değil,bilmek istersin diye değil ama üzerime her yönden yağan baskıları delip geçmek için söylüyorum ki;seni seviyorum...

Bak işte yine bir delilik yaptım gördün mü,tüm bu satırları en ufak beyin dahi kullanmadan %100 kalbimden geçenlerle sıraladım önünde.Kaybedecek birşeyim yoktu,benim tek yaptığım;tıpkı halının altına süpürmek gibi bilinçaltıma gömdüklerimi tam da gecenin bu saatinde gün yüzüne çıkarmak oldu sadece...

Kaydol: Kayıtlar ( Atom )