Çok aşağısından bakıyorum hayata, öyle ki bazen göremiyorum onu; kendimi de göremiyorum, epey oluyor yani. Ben daha ince biriydim okuyucu bakma, hoş, sen yine herkesten daha iyi bilirsin beni ya, ona rağmen yani düşün.Benim gibi kibriti yanlış ucundan yakmaya çalışanlar, mantığı tersine kuranlar fire vermek sanar incelmeyi. Böyle gördük biz n'apalım, bizim için en güzide incelik hakkından yahut

Doğru biri miyim ben okuyucu? Yani tüm anlamlarıyla soruyorum: Dürüst, hakkaniyetli, erdemli, düzgün, anlayışlı, kibar, sevecen ve diğer anlamlarıyla... Bence değilim. Bunların biri bile değilsem doğru değilim ve evet diğer hepsi olmak da hiçbir şey ifade etmez. Kaldı ki bunlardan birini yüzde yüz değil de doksan dokuz kapsıyor olayım yine yetmez anlıyor musun?Sen şimdi bana diyeceksin ki kim

O nehir akmasaydıBen yine de elimi uzatırdımTutar kolundan düşürürdüm hayatıEn azından göz seviyeme ve biliyor musunYine denerdim, adına iyi denebilecek her şeyiÖyle beklentisel falan değil bu, hiç olmadıYine de isterdim bazı şeyleri bedelleri dahilBiriksin isterdim ben dolu her bir fiil Hani bambaşka biri de olabilirdim ya ben,Bir iki basit seçim çekti beni bir yana gitmektenBirini katil değil kılan da

Sevmek güzel şeymiş be okuyucu, bakma bana hep öyleydi aslında da yanlış ellere verdiğinde sana doğrultulmuş bir silaha dönüyor; bazen de doğru kişiye veriyorsun, olmuyor önce, seneler sonra bir bakıyorsun olmuş. Hayat işte, çok da sorgulamamak lazım belki. 😊İşin komik yanı, bütün bu modern dünya laf salataları arasında bocalayınca insan, alışmamış kafada durmayan şapka gibi idrak edemiyor bazı

Değişim beni hep korkuttu, dün gece bu korkunun haklılığını duydum, bu sabah gördüm ve de gömdüm. Keşke mecaz olsaydı, keşke budalaca edebi saçmalıklarımdan biri olsaydı... Ama hala aklım almıyor, insana şaka gibi geliyor; hani dizilerde biri öldü denir de ertesi sezon geri gelir ya, boktan bir mesleki deformasyon mudur nedir, içimde öyle bir beklenti.Bir insan bu raddeye nasıl