Öyle Bir Gece

Öyle Bir Gece

undefinedth undefinedundefined
By with 0 Comments
Sen olursun, ben olurum, bakarsın yağmur da yağar; ilk ve son kez ağlașırız, gece vaktidir, ılık bir yazdır rüzgar eser; eskiyi dökeriz, kırılmıșlıklarımızın her birini, tüm zırhımızı bir kenara atıp, bir karahindibaya dokunurca hassasiyetle okşarız birbirimizin en derin yaralarının üstünü. Okşandıkça bir ömür yolunu gözlediğimiz merhamet daha da hassas kılar gözlerimizi, bu sefer gerçekten olduğuna inanırız, meğer inanmak

Bitti.

Bitti.

undefinedth undefinedundefined
By with 0 Comments
Gemilerden arta kalan yüzen külleri şimdi, Hepten karardı şükür, ruhumun incileri İsteseniz bile kurtuluş kalmadı ki Kaybettiniz güzel zamanlarımı bile isteye Isınmaz artık bu kuru duvar size, Kendinizi ne hale getirdiniz ama en kötüsü ben Yan odaya geçip unutursunuz cesetliğimi ne var Yüzünüze düşmeyen merhameti aynalarda arayan Gaybın izine karıştım, aranmamanın acısıyım Tüm halı altlarında, en dip köşelerdeyim

Şefkat Yazısı

Şefkat Yazısı

undefinedth undefinedundefined
By with 0 Comments
*Bu yazı edebi değildir, iç dökmecedir daha ziyade. Hayatımın iplerini askısında bıraktım artık, sahi gelmiyor hiçbir yakınlık; biliyorum en yakınından en uzağına çoğu kişi yalnız işi düştüğünde soruyor beni, hiçkimsesi kalmadığında veya, son çareden dahası değilim biliyorum. Benim de bir hayatım var ama işte, bu benim yaşadığımın adı da -öyle veya böyle- hayat. Ben hayatımı benim gibi insanlardan

Düşen Şiir

Düşen Şiir

undefinedth undefinedundefined
By with 0 Comments
İyi bir cevabı hak eden güzel sorularım vardı, Kurudum arasında,ölüm-doğum iki yaprağın; Bir vaatken yaşamak, zor geldi tek başıma Ben ki munis, sokulgandım esasen Erimeden evvel, varlığımın gölgesinde. Bedelliydi dostluklarım, kendim müddetimce Neye, kime tutunsam az kalmıştı bitmesine Düşmek içinde düşmektim İnkar etmesin kimse, tutmadılar. Kaldım gecenin sessiz mavisine. Kimsenin bir şeyi değil, adım gibi eminim Eskiyen yaprak

O Adam

O Adam

undefinedth undefinedundefined
By with 0 Comments
Zaten o adam değildim ki ben; o yalnız kalmamış, etrafında insanlar, gülücükler saçan, musmutlu herif; o ben değildim, hiç olmadım. Şimdi düşünüyorum, hayali dahi oturmuyor üstüme, canlanmıyor kafamda; koca bir boşluktan halliceyim hepsi bu. O, bu, şu da değil bunun müsebbibi, herkes, herkesin payı var korktuklarında. Onlar genç, çocuk ruhlu, bir şeyleri boş verip mutlu olmak istiyorlar, sevmeye

Alptuğ'un Mekanı